Küçük Adam

Bölüm-7

Küçük kız yağan yağmurun şiddetine aldırmadan çam ağacına yaslanmış yağmur damlaları gibi göz yaşlarının gözlerinden akmasına izin veriyordu.

Hava karanlıktı ama mahallenin çocukları ne yağmura nede karanlığa aldırmadan oynuyorlardı.

Mahallenin en yakışıklı çocuğu her zamanki gibi o kenarda duruyordu üzerindeki ince gömleğe aldırmadan yağmurun altında çocukları izliyordu.

Mahalledeki küçük kızlar ise onu.

O diğer erkek çocuklarından çok fazla yakışıklı ve bilmişti.

Küçük kız onu gördüğünde ağlamayı bıraktı,ağlarken çok çirkin oluyordu.
Onun kendini bu çirkin haliyle görmesini istemiyordu.

Yağmurda ıslanmış saçlarını düzeltti ve ayağa kalkıp minik bluzunu çekiştirdi.
Küçük ve korkak adımlarla yürümeye başladı 'acaba benimle konuşurmu?' diye düşünmeden edemiyordu.

Sonunda küçük çocuğun yanına geldiğinde sessizce durdu.

Küçük çocuk hemen yanında dikilen kızı fark edince küçük kızı dikkatlice inceledi. Bu kız da diğerleri gibi onunla arkadaşlık etmek istiyordu. Ama o kimseyle arkadaş olmazdı.

''Ne var?'' dedi. Küçük çocuk umursamaz sesiyle. Küçük kız ağlamaktan kızarmış olan gözlerini mümkünmüş gibi kocaman açtı.

Küçük kız şaşırmıştı. Kız cevap vermeyince küçük çocuk bilmiş tavrıyla konuştu.
"Seninle oynamayacağım. " dedi .Küçük kız daha da şaşırmıştı bu sefer. O zaten oynamak istemiyordu.

Kızdan hala bir ses çıkmayınca küçük çocuk küçük bedenini kıza doğru çevirdi. Ve kızın yüzünü incelemeye başladı deniz mavisi gözleri, küçük burnu ve minicik ağzı olan bu kız çok güzeldi. "Peki bana sarılırmısın?" Dedi minik kız.

Bu sefer şaşıran küçük çocuk olmuştu. Ağlamaktan gözleri kızarmış olan bu küçük kıza kısa bir bakış attıktan sonra minik kollarını küçük kızın minik bedenine doladı.

Bölüm gelmez dedim. Ama süpriz yapmam demedim.
Öpüldünüz...