၄၁။ အဖိုးတန်ရတနာကို ဆန္ဒမရှိဘဲပေးလိုက်ခြင်း (Sharr)
လီချန်းလဲ့ မသင်္ကာဖွယ်ရာအနံ့ရလာ၍ လျင်မြန်စွာပင် စကားဖြတ်ပြောလိုက်သည်။
"မေးမေး ရောထွေးနေပြီထင်တယ်၊ ကိုယ် ဘာပေးခဲ့တယ်ဆိုတာတောင် မေ့နေတယ်"
လီဝေယန်းမျက်ဝန်းထဲတွင် အံ့ဩနေသော အရိပ်အယောင်တို့ပေါ်လာသည်။
"တာ့ကျဲ... ကျွန်မ တာ့ကောကို ပြန်ပေးခဲ့တာ ကျောက်စိမ်းမင်သွေးကျောက်ပြင်ပါ"
ထိုသို့ပြောပြီးသည်နှင့် သူမမျက်ဝန်းတွေက လီမင်ဖုန်းခါးရှိ မန်ဒရင်းဘဲငှက်ပုံစံအိတ်လှလှဆီသို့ အကြည့်ရောက်သွားလေသည်။
"တာ့ကောပြောနေတာ ဒီအိတ်အကြောင်းမလား"
လီမင်ဖုန်းမျက်နှာအမူအရာမှာ ရုတ်တရက် ပြောင်းသွားတော့သည်။
"မေးမေးက မပေးဘူးဆိုမှတော့ ဒီအစ်ကိုကြီးက အမှတ်မှားတာပဲနေမှာပါ"
လီဝေယန်း သူ့အနားကို ချည်းကပ်သွားကာ သူ့ခါးရှိအိတ်ကို ရုတ်တရက် ညွှန်ပြလိုက်ပြီးမှ အံ့အားသင့်စွာ မေးလာသည်။
"အိုက်ယား...ဒီအိတ်က ဇီယန်ဟာမဟုတ်လား"
နောက်တော့ သူမခေါင်းကိုလှည့်ကာ ဇီယန်ကို ခပ်ဖျော့ဖျော့ပြုံးပြလိုက်သည်။
"မင်းရဲ့ပန်းထိုးလက်ရာနဲ့ ဖိန်ချန်းက ဒုတိယမမလေးရဲ့ ကျွမ်းကျင်လှတဲ့ပန်းထိုးလက်ရာက အတူတူပဲ၊ သိမ်မွေ့တဲ့ချုပ်ရာ၊ တောက်ပပြီး သဟဇာတဖြစ်လွန်းတဲ့အရောင်၊ တို့အမတ်ချုပ်ကြီးအိမ်တော်မှာ ဒါမျိုးလုပ်နိုင်တဲ့သူ တစ်ယောက်မှမရှိဘူး"
အားလုံး အံ့ဩသွားကြပြီး လီချန်းရုအသံ ခပ်အုပ်အုပ်သာ ထွက်လာသည်။
"ဒါက ဘာတွေလဲ၊ ဘယ်လိုဖြစ်လို့ အစ်ကိုကြီးက အစေခံတစ်ယောက်ကလုပ်ထားတဲ့အိတ်ကို ဆောင်ထားရတာလဲ"
လောင်ဖူးရန်မျက်နှာပျက်သွား၏။ သခင့်နာမည်ကိုသုံးပြီး အိတ်တစ်အိတ်ကို တိတ်တဆိတ်ပေးတယ်ဆိုတော့ ဒီအစေခံ အရမ်းကို သတ္တိရှိနေတယ်ပေါ့!
ဇီယန်မျက်နှာ ဖြူဖျော့လာပြီး ဒူးထောက်ချကာ တုန်ယင်နေသည်။
YOU ARE READING
အဆိပ်/လီဝေယန်း
Historical FictionCollaborative translation with @Taera_Pandora @No_Coz ဘဝက ခန့်မှန်း၍ မရနိုင်။ သူမ၏ ခင်ပွန်းက သူမ အစ်မအား ချစ်နေခဲ့သည်။ သူမအား ဧကရီမိဖုရားခေါင်ကြီးအဖြစ်မှ နန်းချ၍ သူမသားတော်အား သေစေခဲ့သည်။ ထိုအအေးတိုက်ပိတ်နန်းဆောင်အတွင်း သူမအား အဆိပ်သေရည်တိုက်ကျွေးခ...
