အဆိပ်/လီဝေယန်း

၆၅/၃။ ဗျူဟာထဲက ဗျူဟာ

၆၅/၃။ ဗျူဟာထဲက ဗျူဟာ (Nc)

လီဝေယန်းက ပိုင်ကျစ်အား အချက်ပြလိုက်တော့ ပိုင်ကျစ်က အနီးရှိ သေတ္တာငယ်တစ်ခုကို ယူလာလိုက်လေသည်။ ပိုင်ကျစ်က သေတ္တာငယ်ကို ဟုန်လော့လက်တွင်း အပ်နှင်းလိုက်၏။ သေတ္တာတွင်း၌ ငွေစင်ငွေသား ၅၀၀ ရှိနေသဖြင့် ဟုန်လော့ ရုတ်တရက် မင်သက်သွားရတော့သည်။ 

လီဝေယန်းက မေးလိုက်သည်။ "ဒီငွေသားတွေက မင်းရဲ့ အခက်အခဲတွေကို မပြေလည်စေသေးဘူးဆိုရင်... လိုတာ ပြောလို့ရသေးတယ်"

ဟုန်လော့ သေတ္တာကို ကိုင်ထားရင်း လက်တွေပါတုန်လာကာ မျက်ရည်တွေလည်း ကျလာတော့သည်။ သူမ မျက်ရည်တို့ကို သုတ်လိုက်ပြီး ပြောလာသည်။ "စန်းရှောင်ကျဲ... နူပိ သေသင့်ပါတယ်၊ ဒါပေမဲ့ နူပိမှာလဲ ရွေးချယ်စရာ မရှိခဲ့ဘူး၊ လွန်ခဲ့တဲ့ သုံးနှစ်က နူပိရဲ့ အမေက ဖျားနာရောဂါဖြစ်တယ်၊ နူးပိအဖေလဲ ရွေးစရာ လမ်းမရှိတော့တာနဲ့ စာအုပ်ဖိုးတွေထဲက ငွေတစ်ရာခိုးကာ သမားတော်ပင့်ပေးခဲ့ရပါတယ်၊ နောက်တော့ တာ့ဖူးရန်က သက်သေရှာတွေ့သွားပြီး အဖေ့ကို ရုံးတော်ပို့မယ်လို့ ပြောလာတယ်... နူပိလဲ အခုလို အပြစ်တွေ ကျူးလွန်ဖို့ တွန်းအား ပေးခံရလို့ပါ..." 

ဤအဖြစ်က လီဝေယန်း မျှော်မှန်းထားသည့်အတိုင်းပင်။ သူမ သက်ပြင်းတစ်ချက်ချလိုက်ကာ ပြောလိုက်၏။ "ဟုန်လော့... တို့ မင်းကို အခက်ကြုံရအောင် မလုပ်ပါဘူး၊ ဒီသေတ္တာကို ယူသွားလိုက် မင်းမိသားစုကိုပါ ခေါ်သွားပြီး တာ့ဖူးရန် ရှာမတွေ့အောင် နေပေါ့..."

ပိုင်ကျစ် ချက်ချင်းပင် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားမိတော့သည်။ "ရှောင်ကျဲ ဘယ်လိုလုပ် သူ့ကို သွားခွင့်ပြုရတာလဲ... ကျားကို သူ့ဂူသူ ပြန်သွားဖို့ လွှတ်ပေးလိုက်သလို ဖြစ်မနေဘူးလား..."[၁]
([၁] 纵虎归山: တိုက်ရိုက် အဓိပ္ပါယ်က ကျားကို သူ့ပိုင်နက်ကျ က်စားရာသို့ လွှတ်ပေးလိုက်သည်ဟူ၏။ နောင်တစ်ချိန် မိမိအား ထိုကျားက ပြန် ဒုက္ခပေးလာနိုင်ကြောင်း ဆိုလိုသည်။) 

လီဝေယန်းက သူမ စိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားပြီးကြောင်း လက်ဟန်ပြကာ ရိပ်မြွက်ပြလိုက်သည်။