Emanetim

5

Bölüm 5:

Ruhum hayatımdan yoruldu.

Benim konuşmam odaya pat diye giren Lidya sayesinde kesilmişti. liva da şaşkınlıkla bakarken oldukça kaşları çatıktı direk olarak da bana bakıyordu.

" Baban sana dokundu mu yani ! "  Yüksek sesle sitem eden Lidyaydı. Liva ise asla konuşmuyor sadece bana bakıyordu.

" Sessizliğinden ne anlamamız gerek bilmiyorum delireceğim " dedi Lidya ellerini saçlarına geçirirken. Liva hala konuşmuyor gözlerindeki şaşkınlık korkuya dönüşmüştü.

" böyle bişey varsa neden şikayet etmedin miya neden ! " Lidya konuşmaya devam ederken liva oldukça tepkisizdi. Şok olmuştu ve konuşmuyordu bile.

" Bana kim inanır ? Nasıl kanıtlayacaktım " dedim Lidyaya dönerken.

" Nasıl bir adam lan bu! " sessizliğini bozan liva ile derin bir nefes aldım. Kendi kendine konuşuyor gibiydi ama oldukça öfkeliydi.

" Abime anlatmalısın en baştan anlayacaktır " dedi Lidya da düşünürken.

" hayır " dedim emin bir şekilde. " Abim bile bilmiyor " dedim hüzünle.

" Nasıl bilmiyor ? Ne demek bilmiyor!  " öfkeyle soluyan liva daha da öfkelenmişti. 

" Beni tehdit etti " dedim.

Bu sefer Lidya öfkelendi.

" Pislik! "

" öğrenecek herkes! Sürekli yanında biz yokuz ne kadar saklayacaksın. Boş duracak bir insan değil o ! " Liva haklıydı. Babamı tanıyordu. dünkü mesajda da belli etmişti bunu zaten. Bunu anlatırsam daha da telaş yapacaklarını bildiğim için sessiz kaldım. Onlarsa yanıma gelip beni sıkıca sardılar. Gözlerim dolmuştu bir damla yaş düştüğünde hızla silerek ayaklandım.

" Hava alalım mı biraz kahve eşliğinde " dedim gülümserken.

Balkona çıktılar. Temiz hava iyi gelirken Liva bana sigara uzattığında elinden sigarayı alırken gülümsedim.

" Kahve yapıp geliyorum " dedi Lidya da. o çıktığında bizde sohbetlerimize devam ettik. geri geldiğinde elinde kahveyle gülümsedi. Kahveyi elime alarak yudumladığımda gözlerim uzaklara daldı. Biliyordum herşeyin bir sonu yoktu ama oluru da yoktu işte. Babamın bugün sessiz kalması bundan sonra olacaklarda dikkat et demekti. Biliyordum o bu şekilde elini çekmezdi üzerimizden.  düşüncelerden sıyrıldığımda lidyayı uyarmam gerektiğini düşünmüştüm. olayları abim bile bilmiyorken mirala anlatmak hoş olmazdı. Lidyaya döndüğümde iki kızın da bana baktığını gördüm. Gülümseyerek lidyanın elini tuttuğumda ona hitaben konuştum.

" Lidya miral' bilmesin en azından şimdilik "

" ne zaman anlatmak istersen anlatırsın "  gülümsediğimde oda gülümsedi.

" Teşekkür ederim " dedim.

"artık arkadaşın liva değil bende varım her zaman "

gülümsemeye devam ederken liva kaşlarını çattı.

" Ahh yeter bu kadar duygusallık. Kendinize gelin be! " Hepimiz kahkaha attığımızda kahvelerimizin de son yudumunu içiyorduk.  Bu kahkaların son bulmasına yardımcı olan kapı sesi olmuştu. Hepsi put gibi kesildiğinde bende olduğum yere çivilenmiştim. Hızla ayağa kalktığımda içimdeki kötü his geçmek bilmiyordu.

" Sakin ol abimdir ! " dedi Lidya ortamı yumuşatmak adına.
" Bakıp geliyorum " dedi aşağıya inerken. Lidya gözden kaybolduğunda deun bir nefes aldım. Liva ise bana sorun yok dercesine bakıyordu. Lidya gelmediğinde merdivenlerden aşağıya indiğimde Lidya tanımadığım birilerini itiyordu. Bir yandan da söyleniyordu tabi.

" Size evimden çıkmanızı söyledim! özel mülke girmek suç ! "

Adamlar öfkeyle lidyayı yere ittiğinde Lidya bağırdı. hızla yanına koştuğumda adamlar kolumdan tuttuğu gibi beni çekiştirmeye başlamışlardı. Liva araya girdiğinde sert bir şekilde onu da ittiler.  yerde hareketsizce yatan livaya endişeli gözlerimle bakarken çırpınmaya da devam ediyordum. İkisi de yaralıydı ve ben zorla götürülüyordum. Dışarı çıkardıklarında beni babamın sattığı adam bekliyordu. Gözleri kararak bana bakarken korkudan titremiştim. Babam da yanında bana bakarken o iğrenç sırıtmasıyla bakıyordu bana.

Babam o adama dönerek konuştuğunda adamlar hala beni tutuyorlardı.

" Miraç bey  kızım artık senindir ! "

Korku iliklerime işlerken adının Miraç olduğunu öğrendiğim adam bana yaklaştı. Çırpınmaya başladığımda öfkeyle soludu.

" Rahat dur ! "

Arkamdaki adamlar kolumu bırakırken onlara uzun bir müddet baktı.

" Şimdi sıra kaçmanın hesabına geldi. Kendinle beraber herkesi yaktın yazık olacak ! "

Adama baktığında aniden ağzıma kapattığı bezle çırpınmaya başladığımda başarısızlık da sonuçlanmıştı. kendimi karanlığa bırakırken aklım Lidya da ve Livadaydı. Havalandığımda kendimi boşluğa bıraktım. Karanlık ruhumu esir almıştı.

Bölüm sonu.❤️