NGUNIT tulad nang pangako ni Lovella sa sarili na sa kaarawan lang ni Dalton ito magiging masaya dahil matapos ang sandaling yun.
Pinipilit na niyang iwasan ito, natatakot kasi siyang malaman ng kaibigan na may lihim siyang pag tingin rito. at natatakot din siya para sa sarili niya.. baka maslalong lumala pa ang nararamdaman niya para sa kaibigan
Kaya mas pinili nalang niyang iwasan ito kahit ang totoo ay gustong gusto niya ito makasama lagi. Tulad nang dati nilang ginagawa."
"Lovella" tawag ni Dalton habang tumatakbo ito palapit sa dalagita.
Ngunit nagsimulang siyang bingi at nagmadali pa sa paghakbang upang huwag nitong abutan.
"Lovella, sandali!" nahawakan siya nito sa braso.
"Kanina pa kita hinahanap." sinundo kita sa inyo pero wala kana daw dun sabi ni Nanay Iseng (Ang Yaya ni Lovella)
"Nauna na ako kasi marami kaming gagawin dito sa school"
"Maraming gagawin o' iniiwasan mo ako?"
"Bat naman kita iiwasan?" saka ano naman sayo kung iiwasan kita malamang Hindi naman mag kadikit ang katawan natin kaya malamang nag-hihiwalay ang landas natin.
Mahabang maliwanag nang dalagita"
Napakamot nalang si Dalton sa kilay sahil sa mga salitang binatawan ng kaibigan.
”Parang hindi mo ako kaibigan kung pagsalitaan mo ng ganyan.
“I'm sorry kagat labi na hinging paumanhin ng dalagita sa kaibigan.
Alam niyang parang wala na sa hulog ang mga nabitawan niyang salita.
Pero mas okay na yung
Iyon ang nasabi niya kisa ibang salita pa ang lumabas sa bibig niya at maslalong pag-sisihan niya pa.
Napabuntong hininga nalang si Dalton.
”Itatanong kulang sana sayo kung totoo ba yang tsismis dito sa school na sinagot muna raw si Rex?"
“Ano naman sayo kung sinagot kuna nga si Rex?
Matiim na titig ang tugon ni Dalton dito dahil sa narinig niya mula sa kaibigan.
Unti-unti na siyang nasasagad sa mga pananalita ni Lovella lalo na pag sumasagot ito sa tanong niya.
hindi naman si Lovella nakatiis una siyang nag-iwas ng tingin.
mula sa pagkatitig ng kaibigan sakanya.
"Puwede ba Dalton, kaya kuna ang sarili ko at malaki na ako!"
alam kuna ang ginagawa ko.”
"Saka buti alam mo, na kami na ni Rex
Saka ano?
magagalit ka kasi sinagot kuna siya?"
Aawayin mo ako?"
"May karapatan ba ako?" tumigas ang mukha nito.
"Buti alam mo. Inirapan niya pa ito sabay halukipkip.
"Pero may karapatan akong malaman. Dahil kaibigan mo ako at iniwan ka ng daddy mo sakin.
At itsura mong yan!
My goodness Lovella grade six kapa lang!”
"Bakit po
Purke grade six palang ako wala na akong karapatang umibig?
Eh’ ikaw nga noon di kapa nag aral may nag hinahabol kana ng babae tas gustong gusto mo naman.”
“Wag mong itulad ang sarili mo sakin Lovella!"
Dahil unang una matanda ako sayo ng apat na taon.
Pangalawa LALAKI AKO!
At BABAE ka!” naintindihan mo?”
Napapataas na ang boses ni Dalton dahil sa katigasan ng ulo ng kaibigan niya.
”E’ ayan na nga kami na Rex ano pa magagawa ko?"
Saka di pa naman ako mag aasawa.
Nag-sisinungaling nga lang ako eh!'
Sa isip nalang ni Lovella halata na niyang galit na si Dalton sakanya.
Pero mas okay na yun ang paniwalaan niya kisa mas lalo akong magkasala sakanya.
Kaya kahit nahahalata niyang nauubusan na ng pasensiya ang kaibigan niya paninindigan niya ang mga sinasabi niya.
"Okey" sabi mo yan e...." sige balik na ako sa department namin pasok kana sa room niyo.
Matamlay na tumalikod ang kaibigan
Buntung - hininga nalang ang tugon ni Lovella at sinundan nang tingin ang kaibigan papaalis.
I'm sorry Dalton, ayaw kulang masira tayo dahil lang sa damdamin nararamdaman ko para sayo.
Never na magugustohan ko si Rex no!"
Mas gwapo ka naman na di hamak dun.
May kunting pagbabago guys'
Inaayos kuna ung mga sablay na words sana wala ng mali
Thank u for reading enjoy!
BINABASA MO ANG
♥♥BESTFRIEND I LOVE YOU♥♥
FanfictionENRIQUE GIL KATHRYN BERNARDO ★Bilang★ Dalton Valderama Allegro Lovella Matthew Samaniego