He Badly Wants Her (R-18)

Epilogue

Epilogue

NAALIMPUNGATAN SI Munzio ng makarinig siya ng malakas na pag-iyak ng isang sanggol. He sleepily untangled himself from his snoring wife. Pinipigilan niya ang matawa ng mapansing na bahagyang nakakanga ang bibig nito.

Dali dali niyang nilapitan ang crib na nasang kanang bahagi ng kanilang kuwarto. Her daughter, Sophie Epiphania was wailing too loud that he was afraid that she might wake up her peacefully slumbering sister.

Kinuha niya ito mula sa crib. Tumigil ito sa pag-iyak ng mabuhat niya ito. Kinapa niya diapers at pinakiramdaman kung basa ngunit hindi naman. Nang silipin niya ang ito ay wala namang dumi.

"You hungry, baby girl?" Sophie was still crying in his arms. Inalo niya ito habang buhat buhat, "Shh, you might wake mommy or  Vanessa..."

Lumabas siya ng kuwarto nilang mag-asawa habang inaalo ang kanyang anak. Nagpunta siya sa kusina at hinanap ang gatas para dito.

Nasa isang braso niya ang kaniyang anak habang abala siya sa pagtitimpla ng gatas para dito.

"Ba..ba..yi mimi," natawa siya sa pagsasalita ng kaniyang anak. "Mommy? Mommy was sleeping, baby girl," pagkausap niya dito habang abala sa pagsasalin ng tubig.

Panay ang pagsasalita ng kaniyang anak habang kinakalikot ang kanyang buhok. Sinukat niya kung ayos na ba ang init ng gatas na turo ng kaniyang asawa upang hindi mapaso ang kanilang anak. Nang matapos siya ay niligpit niya ang kaniyang  mga kalat bago binigay ang ang gatas sa kanyang anak. She greedily put her hands on it and began sucking it.

Munzio adoringly stared at his eleven month old baby. Kuhang kuha nito kaniyang mukha maliban sa labi nito na nakuha nito sa ina nito. She was silently sucking her milk while looking at him.

Kahit maraming beses na itong nangyari, hindi pa rin niya maiwasang makaramdam ng kakaibang saya. Umupo siya sa bangko habang buhat buhat pa rin ang kaniyang anak. Walang sawa niyang pinagmasdan ang kaniyang anak. Being gather is one of the best feeling in the world.

Pagkalipas pa ng halos kalahating oras, binitawan na nito ang bote. Pinunasan niya ang mga kalat sa labi nito.

"Ayaw mo na? Kukunin na ni Daddy ito," kinuha niya ang bote at itinabi. Binuhat niya ito para mapadighay ito upang maiwasan ang kabag. Ilang sandali pa ay naramdaman niyang naglabas ito ng hangin.

"Tara na sa taas. Tutulog na ulit tayo," panay ang kausap niya sa kanyang anak habang papataas kahit hindi naman nito naiintindihan. Bago pumunta sa kuwarto nilang mag-asawa, he traced a path that leads to his sons' room.

He slowly opened the door and check on his five-year-old sons, Emilio and Apolinario. Nang makita niyang mahimbing na natutulog ang mga ito ay lumabas na siya. He smiled when he remembers their excitement about going in a school tomorrow.

Saktong pagkapasok niya sa kuwarto nila, nakarinig siya ulit ng isa pang iyak ng sanggol. Dahan dahan niyang ibinaba si Sophie sa crib bago kinuha si Vanessa. Naramdaman niyang makapal ang diaper nito kaya sinilip niya iyon. He crinkled his nose at the smell.

"Ah Vanessa needed a change in diaper..." pagkausap niya sa kaniyang anak. "'Wag na umiyak, papalitan naman na ni Daddy... baka magising si Mommy," sinulyapan niya ang asawa na mahimbing pa ring natutulog.

Hindi na ito umiiyak dahil sa binibigay niyang atensiyon. Dinala niya ito sa isang mesa kung saan nakikita niyang pinapalitan ito ng diaper ni Dara.

Changing diapers became an easy task for him due to years of practice. Binuhat niya ang kaniyang anak at itinapon sa basurahan ang dating diapers nito. "Malinis na ni Nessa, malinis na ang baby ko," he soundly kissed his daughter's cheeks. His heart constricted with love when she happily giggled.

For the past seven years, his life was evolving to his family. It's been seven years and four months since Munzio and Dara got married and vowed to love and cherish each other forever. Kagaya ng lahat ng relasyon, their relationship wasn't full of happiness and rainbow.

May mga pagkakataong sinusubok sila ng mga problema. Ngunit laking pagpapasalamat niya ng nalalampasan nilang lahat iyon. He's so lucky that he got a wife like Dara. She's so caring, loving and understanding. Kaya naman ginagawa niya ang lahat para masuklian ang mga pag-aalaga nito sa kaniya at sa kanilang mga anak.

Of course, there's always jealousy and insecurities but they always made sure to talk and share it about each other. Kung may mga pag-aaway man sila, they made sure to talk about it when their emotions cool down.

Seven years ago, she gave birth to adorable identical twin, Preston Emilio and Sawyer Apolinario. Kinakabahan pa rin siya kapag naalala niya ang panganganak ni Daidara. It was one week early when her water broke. Mabuti na lamang at nagpasya siyang lumipat muna sa bahay na binili niya sa kabayanan kaya madali niyang nadala ito sa hospital. He involuntarily shivered when he remembered the fear and worry he felt that day.

His sons are his carbon copy. Kamukhang kamukha niya ang dalawa. Their name was supposed to be Preston and Sawyer only but he managed to add Emilio and Apolinario while Dara was still resting labor. Of course, Dara wasn't happy about but accepted it later on as her parents liked their grandsons' names.

Napagdesisyunan nila pareho na nanirahan na lamang sa Sarhenda farm  at doon palakihin ang kanilang mga anak. Isang malaking hamon sa kanya ang pag-alis para sa trabaho tuwing umaga. All he wanted was to stay in their homes and play with their children.

Si Dara ang naiiwan kasama sina Manang Rosa, Sisa at isa pa nilang kasambahay na si Nicole tuwing aalis siya ng trabaho. Like the first time, he was always excited to get home with his family.

Parenting wasn't an easy task for the both of them. May mga pagkakataong hindi nila alam ang gagawin sa kanilang mga anak. Tantrums, moods and all. Naalala pa niya na halos hindi sila makakain at makatulog nang magka-dengue si Emilio noong tatlong taon pa lamang ito. He always ensure his children safety but Dara was always condemning him about being over acting.  Nakaalalay rin ang kaniyang pamilya at ang pamilya ni Dara sa pagpapalaki ng kanilang mga anak. Palagian ang mga itong bumibisita kapag nagkaroon ng pagkakataon. His mother, Virginia and his stepfather also came to his wedding to meet his wife and his children. Dara and his mother developed very close relationship. Palagi itong kinakausap ng kaniyang asawa tuwing nagkakaroon sila ng problema. Ayos lang naman sa kaniya iyon because he knows that his mother was fair-minded fellow.

Sa paglipas ng panahon, unti-unting nagiging maayos ang pakikitungo ng mga magulang ni Dara sa kanya. Instead of calling them 'ma'am' at 'sir', they insisted to call them 'Mama' and 'Papa'. He was happy that they were starting to warm up on him. Sinisiguro niya na matutupad niya ang mga pangako sa mga ito na mamahalin niya at aalagaan niya ng buong buo ang kaniyang nag-iina. Instead of Munzio, Dara's parents were the one whose spoiling their grandchildren that made him amused and concerned at the same time.

His relatives and cousins in Navar were also warming over him over the years. Tuwing may mahahalagang okasyon, palagian silang naiimbitahan at inaasahang maisasama ang kaniyang asawa at mga anak. Munzio already talked to his grandparents, Lolo Mando and Lola Jes humingi siya ng tawad sa kaniyang mga nagawa. They condemned what he had done but forgave him afterwards. Pinoproblema pa niya na palagian din ng mga itong ini-spoil ang kaniyang mga anak kapag bumibisita sila dito.

Unti-unti na ring bumabalik ang dating samahan niya sa kanyang mga pinsan. They were already easing up on him over the years.

Ares got assigned in secluded area in the country. Nakilala nito doon ang babaeng pinakasalan nito ngayon. Sa pagkakaalam niya, buntis ngayon ang asawa nito. Masaya siya sa pinsan niya bagama't may lamat pa rin ang kanilang pagsasamahan. Munzio was just relieve that Ares found someone that he stopped him for holding on to his feelings for Dara.

His sisters, Sanibelle and Sanshell,  were already married. Magkasunod na kinasal ang mga ito noong mag-aapat na taon na ang kaniyang kambal. Scion, on the other hand, flew in US to pursue Medicine. Some of his cousins were already married or engaged. Wala na silang balita kung anuman ang nangyari kay Eula. Ang huling update nila dito ay nagpunta ito sa ibang bansa para doon na manirahan ng tuluyan. Napagpasyahan na nilang patawarin ito sa mga ginawa nito at pakawalan ang galit sa kanilang mga puso.

Bago na nila nalaman na buntis ulit ang kanyang asawa, nagpapasya na itong magturo ulit kapag umabot na ng pitong taon ang kanilang anak. Ipinaramdam naman niya na susuportahan niya ang kaniyang asawa sa mga plano nito. Kung tutuusin, hindi na nito kailangang matrabaho dahil patuloy naman na lumalago ang farm ngunit alam niyang nami-miss na rin nito ang pagtuturo.

Tumigil nga lamang ito sa pagpaplano ng malaman ulit nila na buntis ulit ito. He was happy and afraid at the same time. Takot siya na baka hindi nito kayanin ang panganganak ulit ng kambal lalo na't alam niyang mahirapan ito ng una. Masaya siya na nadagdagan ulit ang blessings na ibinigay ng Poong Maykapal para sa kanila. Noong una, gusto niya ng maraming anak ngunit dahil sa hirap na nararasan ng kanyang asawa sa pag-aalaga at panganganak ay nagdalawag-isip na siya. Watching his wife writhing in labor pain also brought unimaginable pain and terror to his heart.

Napagkasunduan nila na pagsamahin ulit ang nga pangalan na gusto nila. So Vanessa Gregoria and Sophie Epiphania were born. Kuhang kuha ng dalawa ang kaniyang mukha. Nagrereklamo na nga ang kanyang asawa na tila sa kaniya lahat nagmana ang kanilang mga anak. Ang sabi ni Manang Rosa, pinaglilihihan siya ni Dara noong mga panahong nagbubuntis pa ito. Her being pregnant with Vanessa at Sophie three times worst than her first pregnancy.

Mas malala ang mood swings, morning sickness nito at palagian itong nahihimatay kaya halos hindi na siya pumapasok sa trabaho para maalagaan ang kaniyang asawa at mga anak.

Alam niya na mahirap para kay Dara na mag-alaga ng apat na anak. She refused to hire nanny and be a hands-on mom. Katulong lamang nito ang mga kasambahay sa pag-aalaga ng kanilang mga anak. Sinisigurado niya na matutulungan niya ito pagkauwi niya ng trabho o 'di kaya ay tuwing Linggo.

Kahit pagod sa trabaho, boluntaryo na niyang inaabyad ang kanilang mga anak tuwing gabi dahil alam niyang mas nakapagod mag-alaga ng apat na anak.

He admire his wife for being super dedicated mom. Ni wala siyang narinig na protesta at reklamo mula dito.

Napatingin siya sa isa pa niyang anak na si Sophie nang umatungal din ito ng iyak. Dali dali niya itong nilapitan at binuhat din. Nasa magkabilang braso na niya ang kaniyang mga anak na parehong humikbi. Nahihirapan siyang aluin ang dalawa upang hindi na magising ang kaniyang asawa.

"Shh...shh...magigising si Mommy," mahinang sabi niya sa mga ito ngunit huli na ang lahat dahil nakita niya nagising na ito at bumangon.

Pupungas pungas itong lumapit sa kaniya, "Anong nangyari? Gutom na ba sila?" tanong nito at kinuha sa kaniya si Vanessa.

"Sophie was hungry. I already fed her while Nessa needed a change in diaper," paliwanag niya. Umupo ito sa kama habang pinapatahan ang kanilang anak. Umupo siya sa tabi nito habang buhat buhat si Sophie.

"Napalitan mo na?" tanong nito. Tumango siya bilang tugon.

"Dapat ginising mo ako."

"You looked tired."

"Pero alam ko ring pagod ka sa trabaho..."

"Shh... it's okay," pigil niya sa sasabihin nito.

Natahimik sila pagkatapos at itinuon ang atensiyon sa pagpapatulog ng kanilang mga anak. Nang silipin niya ang mukha ni Sophie, mahimbing na itong natutulog sa kanyang balikat.

Tumayo siya at lumapit sa crib ng mga ito. Dahan dahan niyang ibinaba doon ang mahimbing na kaniyang anak. Naramdaman niya ang pagsunod ni Dara at paglapag din nito sa tulog na tulog na Vanessa.

He wrapped his arms around his wife while silently watching their slumbering twin. Ipinatong niya ang baba sa balikat ng kaniyang asawa. He felt so much peace, love and contentment while watching his daughter and holding his wife like this. They are the angels and the light in his life.

Nagtagal pa sila sa ganoong posisyon ng ilang minuto bago niya naramdaman na bumabalik sa kanya ang antok. Sa kanyang paggalaw hindi niya sinasadyang masagi ang dibdib ng kaniyang asawa. He felt heat and desire at the contact as his crotch harden.

Nagulat siya ng humarap sa kanya si Dara na may nakapaskil na pilyang ngiti sa mga labi nito. Pinandiinan pa nito ang sarili sa kaniya na halos maiipit na ang dibdib nito. He was having hard time in controlling his libido.

"You know, I can felt that..." sabi nito sabay dakma sa kaniyang pagkalalaki. Bago pa siya makapag-react ay nakatakbo na ito papuntang kama.

Agad siyang sumunod dito at dinaganan ito pagkatapos. Itinukod niya ang kaniyang mga siko para hindi nito makuha ang kaniyang buong bigat. His manhood was aching to be free.

"You tease..."

Ikiniskis niya ang pagkalalaki niya sa tiyan nito na nagpamula sa mukha nito. He dipped his head to kissed her neck.

"Zio, may tanong ako... " napaangat siya ng nagtatanong na tingin dito.

"Ilan ang gusto mong anak?"

Napaisip siya sa tanong nito, "'Di ba sabi ko sa'yo dati, mga six or seven... pero mukhang okay na ako sa apat. You suffered too much. I don't want you to go through that freaking labor pain again."

"Oh baka natatakot ka lang na baka lalo akong tumaba."

Kumunot ang noo niya sa sinabi nito. Alam niyang inaatake na naman ito ng insecuritites sa katawan.

"What do you mean? Kahit tumaba ka pa, ikaw pa rin ang pinakamaganda para sa'kin."

Alam niyang nadagdagan ito ng timbang dahil sa pagbubuntis nito. But he appreciate her curvier figure more.

Sumimangot ito, "Eh ang laki-laki na nga ng tiyan ko may stretch marks pa tapos itong kili-kili ko, ang itim-itim pa rin, " pagmamaktol nito.

"You looked sexier now. Saka bakit ko naman aayawan ang katawan mo dahil sa paglaki ng tiyan at mga stretch marks mo? Nagkaroon ka niyan dahil dinala mo ang mga anak natin, our blessings."

"Hmp, ang daming magaganda doon sa bayan na panay ang pagnanasa sa'yo."

Lumalim ang pagkakakunot ng kaniyang noo, "Saan mo naman nakuha ang balitang iyan? Saka kung may babae man na magaganda, wala akong pakialam doon kasi hindi naman sila ang mahal ko. Ikaw lang nag-iisang pinapatibok ng puso ko. You are the most beautiful in my eyes..." he patiently explained kahit alam niyang ilang beses na nilang napag-usapan ang mga bagay na ito.

Pumalatak ito, "Baka sinasabi mo lang iyan kasi iyan ang gusto kong marinig."

Walang sabi-sabing inangat niya ang braso nito at paulit-ulit na hinalikan ang kili-kili nito. Impit ang pagtawa at pagsaway nito sa kanya para hindi magising ang kanilang mga anak.

"Zio! Ano ba! Nakakakiliti!"

Bumaba siya hanggang mapatapat ang mukha niya sa tiyan nito. He tenderly kissed her belly and traced the stretch marks by his lips. He could feel tht she shivered in his kisses.

Pagkatapos ay humiga siya sa tabi nito at hinalikan ito sa noo, " Sabi mo nga dati, nothing's perfect in this world. You are not perfect, I'm not perfect but you are very special to me. I love everything about you."

"Dapat ako nga ang magselos eh. Akala mo ba hindi ko alam na maraming trabahador ko ang may crush daw sa 'yo," nakasimangot na dugtong niya. Naalala niya ang mga pag-amin ng mga tauhan niya ng minsan niyang maulinagan niya minsan ang mga tauhan niya. Nagtiim ang mga bagang niya ng sabihin ng ilan sa mga ito na may 'crush' daw kuno sa kanyang asawa. He almost fired them ngunit hindi na naituloy thanks to Nate who was with him that day.

"Ha? Sino?"

Sinamaan niya ito ng tingin, "Bakit gusto mo malaman?"

"Curious lang. Saka hindi naman kita ipagpapalit sa kanila eh."

"Kahit magandang lalaki pa sila at mas malaki ang katawan sa 'kin?"

Tumawa ito, "Syempre hindi. What's with the question?"

"Same with me. Gusto kong sabihin na pareho lang tayo. They might be prettier but you are the prettiest. Hinding-hindi kita ipagpapalit."

His wife smiled as she sees his point, "Dapat lang 'no kasi masusundan na sila Vanessa at Sophie."

"So can we continu—WHAT?!" unti-unting nagsi-sink-in sa kanyang utak ang sinabi nito. Napabalikwas siya ng bangon habang namamanghang nakatingin dito.

"Shhh baka magising ang dalawa..." bumangon din ito kagaya niya.

"Y-you're pregnant again?"

She nodded, "Nag-try ako ng tatlong PT. Lahat naman sila positive. I'm planning to tell you kapag na-confirmed ko na sa Ob-gyne ko bukas...."

Agad niya itong niyakap ng mahigpit bagama't nagbigay ng espasyo para sa tiyan nito. Ibinaon niya ang kaniyang mukha sa leeg nito. Hindi maipaliwanag na saya ang kaniyang nararamdaman ng mga oras na iyon.

He could felt his eyes watering in happiness, "Damn, I wasn't expecting that..." he hoarsely whispered.

"Are you crying? Kapag sinasabi ko na buntis ako lagi kang naiiyak. Hindi ko alam dahil ba 'yan sa saya o sa takot na baka pahirapan lang ulit kita," pagbibiro ng kanyang asawa habang magaang hinahaplos ang kanyang buhok.

"Damn, I'm so happy..."

Agad niyang pinunasan ang kaniyang mukha at nagkunwaring hindi umiyak.

"I wonder how our sons would react?" pag-iiba niya ng usapan.

"Masaya siguro. Mahal na mahal nga nila ng mga kapatid nila eh."

Hinawakan niya ang tiyan nito, "Hello there baby...wait hindi kaya kambal ulit?"

"Tsk, hindi na maalis ang mga excess fats ko," pabirong reklamo nito.

"Paano nga kung kambal? Kaya mo ba?" nag-aalalang tanong niya.

"Ano ka ba? Syempre kakayanin ko. Hindi lang ako na makapaniwala na 31 pa lang ako pero may anim o lima na akong anak. "

Yumukod siya at hinalikan ang tiyan nito, "Baby, sana huwag niyo ng pahirapan si Mommy sa pagbubuntis at panganganak ha? Be a good girl..."

"Girl? Paano kung girls? Or lalaki pala?"

He shrugged, "Nararamdaman kong babae eh."

Nagulat siya ng bigla itong umupo sa kandung, ang kaniyang init na nararamdaman ay biglang bumalik.

His desire for his wife doubled when she started nipping his neck. "How about we continue what was stopped earlier?" she seductively whispered. Naalala niya kung gaano ka-active ang sex life nilang mag-asawa tuwing nagdadalang-tao ito. Ang taas ng sex drive nito na kahit nasuko na siya ay game na game pa rin ito. Mukhang mapapasabak siya sa matinding laban ngayong gabi.

Hinuli niya ang labi nito at siniil ng sabik na halik.

"Mommy! Daddy!"

Akmang huhubarin na niya ang pang-itaas nito nang biglang bumukas ang pinto at pumasok ang kambal na sina Emilio at Apolinario na nagsisigaw.

Agad silang naghiwalay at lumapit sa dalawang anak na luhaan. Nag-aalalang tinanong niya ang mga ito, "What's the matter?"

Yumakap sa kanya si Apolinario habang yumakap naman si Emilio sa nanay nito.

"Mom, Rio woke up and screaming that there's monster under our bed," pagsusumbong ni Emilio.

"But it's true, Mom! Dad I saw it was very ugly and sticky like zombies, " kontra ni Apolinario.

Daidara shot him an accusing glare. Alam niyang sinisini siya nito dahil miminsan siyang naabutan ng kaniyang mga anak na nanonood ng palabas na puro zombies. Simula noon ay tumatak na ito sa mga isipan nito.

"Rio, tone down your voice. Your sister are sleeping. That was nothing okay? It was just a nightmare. It wasn't true," pag-aalo ni Dara.

"Kagaya ng sinabi ng mommy niyo. Hindi iyon totoo. Walang monster. Big boy na kayo kaya dapat 'di na kayo natatakot sa monster. Saka aren't you excited about going to school tomorrow?" pag-iiba niya ng usapan.

Epektib naman iyon dahil nawala ang takot sa mukha ng mga ito at napalitan ng excitement.

"Yey! We're going to school tomorrow!" excited na sabi ni Emilio.

"Lio! Shhh," saway ni Dara sa kanilang anak bago sinulyapan ang kambal na nasa crib ngunit huli na ang lahat dahil umiyak na ang isa sa mga ito.

Dali-dali itong pinuntahan ng kaniyang asawa at pinatahan. Emilio looked at them guiltily, "Mom, I'm sorry. I woke up Vanessa."

"It's Sophie, Lio," pagtatama ni Apolinario.

"Dad, si Sophie 'yon? I thought it was Vanessa," Emilio asked quitely.

"It's Sophie, Lio," tugon niya.

Bumaling ito sa kanilang nanay, "I'm sorry, 'My."

Ngumiti si Dara dito, "It's okay basta't 'wag na ninyong iistorbohin ang pagtulog ng mga kapatid ninyo."

Sabay na tumango ang mga tumango ang mga ito. Tumahan na si Sophie at mukhang nakatulog na ulit. Lumuhod si Dara, "Say good night to your sister..."

Agad namang lumapit ang dalawa at pinatakan ng halik ang pisngi si Sophie. Ganoon din ang ginawa ng mga ito sa natutulog na si Vanessa sa crib.

"Dad, puwede bang dito na muna kami matulog?" si Lio.

"Sure... get on the bed."

Mabilis na sumampa ang dalawa sa kama nilang mag-asawa. Naiiling niyang pinagmasdan ang dalawa niyang anak na parehong nag-aagawan sa kumot. Parehong makulit at maingay ang mga ito kaya naman nahihirapan ang ibang tao na kilalanin ang mga ito. At their young age, they already have so many tricks on their sleeves. Minsan nahuli niya ang mga ito na nililinlang ang mga tao at nagpapalit ng personalidad at pangalan. Bata pa lamang pero napapilyo na ng mga ito. Kahit na ganoon ay mapagmahal na anak at kapatid naman ang mga ito.

"I think wouldn't be able to continue what we are doing earlier," dismayadong sabi ni Dara na nasa tabi na pala niya. Inakbayan niya ito at bumulong, "Horny pregnant..."

Hinampas siya niyo sa braso.

"Ouch! Mapanakit ka talaga."

"I wonder what would be their reaction kung malalaman nila na magkakaroon na sila ng kapatid?" tanong niya kapagkuwan.

"I'm also wondering about that..."

"Mom! Dad! 'Di pa ba tayo tutulog?" pabulong na tawag ni Lio.

"'Eto na. 'Wag na kayong maingay," natatawang sabi niya at hinila ang kanyang asawa papunta sa kanilang kama. Humiga sila tig-kabilang tabi habang pinagigitnaan ang kanilang mga anak.

"'Night, Mom and Dad..." ani Lio sabay hikab. Ganoon din ang ginawa ni Rio pagkatapos. Hinalikan nila ni Dara ang tig-kabilang pisngi ng mga ito.

"Mommy and Daddy loves you both..." sabi niya.

"I love you too, Mom and Dad," halos magkapanabay na tugon ng mga ito at ipinikit na ang mga mata.

When his eyes caught hers, he silently muttered, 'Mahal na mahal kita'. Gumanti ito ng kindat saka, 'I love you too, nabitin ako'.

'Babawi ako, papagurin kita hanggang ikaw na ang sumuko.'

Napangiti siya at pilit niyang sinusupil ang kanyang mga tawa. He happily closed his eyes to sleep while embracing his two sons.

He was so blessed to have so many great things in life like his family. His family is everything in his life. Being part of it was being part of something magical and wonderful.

Alam niyang marami pang pagsubok ang darating sa kanilang buhay at handa siyang harapin iyon ng buong tibay basta't nasa kanyang tabi ang kaniyang pamilya. He believe that there are times that he might fall but he was sure that his wife was there to support help him rise. He prayed that God would guide him in his journey through life.

His heart was filled with so much love for his family— everything he could ask God for. The light in his life that would never wavered in ferocious wind whereas he would do everything to keep them safe and loved.





The End.



Thank you for reading the story!<3