រឿង : ចាញ់កលស្នេហ៍ក្រមុំឆ្នាស់
ភាគ៣ :
សូមអានដោយក្ដីរីករាយ
11 : 35 Am
ម៉ោងជិត១១ថ្ងៃត្រង់ ជាពេលវេលាដែលសិស្សសាលាត្រូវចេញពីរៀន ក្នុងនោះក៏មាន
កម្លោះក្រមុំទាំងពីររបស់យើងផងដែរ។
" ហ្អេ! តើលោកមកតាមខ្ញុំធ្វើអីនេះ? ឬលោកដឹងកំហុសចង់មកសុំទោសខ្ញុំមែនទេ" សុខៗជីមីន ស្រាប់តែរត់មកតាមនាងត្រុកៗ នាងមិនគិតថាគេចង់មកសុំទោសនាងនោះទេ មើលតែទឹកមុខគេក៏ដឹង តែដែលនាងនិយាយបែបនេះគ្រាន់តែចង់ញោះគេតែប៉ុណ្ណោះ។
" អ្នកណាថាខ្ញុំមកសុំទោសនាង លើកតម្កើងខ្លួនឯងពេកទេដឹង? នាងភ្នែកបួន " ពួកគេដើរបណ្ដើរនិយាយគ្នាបណ្ដើរ។
" ពេលណាទើបលោកឈប់ហៅខ្ញុំថានាងភ្នែកបួន? "
" ពេលណាដែលនាងឈប់ពាក់វ៉ែនតា " នាយកម្លោះញាក់ចញ្ចើ
មម្ខាង ស្របពេលដែលជើងទាំងគូរនៅតែដើរតាមនាងមិនឈប់ ។
" ហើុយ...ខ្ញុំហត់និងលោកខ្លាំងណាស់ "
" បើហត់ក៏ឈប់តមាត់និងខ្ញុំទៀតទៅ "
" ចុះលោកមកតាមខ្ញុំធ្វើអី ?ចង់ញែខ្ញុំឬ? ហឹុះៗៗៗអៀនណាវើយ"
" កុំឆ្កួតខ្លាំងពេក មុខដូចនាងឲ្យខ្ញុំហ្រី្វក៏ខ្ញុំមិយកដែរ ឆឹុះ!!! "
" នែ! នាយ Chhimmy "
ជុងយ៉ុនបញ្ឈប់ដំណើរ រួចលើកដៃច្រត់ចង្កេះខ្លួនឯងទាំងសងខាង មុននិងបែទៅសម្លក់ជីមីនផ្លែតៗដូចសត្វថ្លែន នាងលើកដៃទៅចង្អុលមុខគេ ប៊ិសនិងត្រូវគ្រាប់ភ្នែក។
" ចិត្តត្រជាក់សិនទៅ ខ្ញុំមិនមែនមកឈ្លោះទេ "
" ហើយលោកមានការអីឲ្យបាកដ ក៏ឆាប់និយាយមក ខ្ញុំប្រញាប់ទៅផ្ទះ "ពួកគេក៏ដើរទៅមុខបន្ត សម្ដៅទៅរោងផ្ញើរកង់ក្នុងសាលា ស្របពេលកំពុងដើរនោះ ក៏មានសិស្សជាច្រើនសម្លឹងមកកាន់អ្នកកម្លោះ រួចនាំគ្នាលួចខ្សឹបខ្សៀវគ្នា ព្រោះតាមធម្មតា ពួកគេមិនដែលឃើញអ្នកកម្លោះមកទីនេះទេ រិតតែមិនដែលឃើញគេដើរជាមួយ
ជុងយ៉ុនហើយនិយាយគ្នាស្រួលបួលបែបនេះ។
" គឺខ្ញុំមកសុំនាងជិះកង់ទៅផ្ទះដែរ ខ្ញុំមិនចង់ជិះឡានក្រុងទេ រញេរញៃសឹងស្លាប់ "
ESTÁS LEYENDO
រឿង ♡ចាញ់កលស្នេហ៍ក្រមុំឆ្នាស់♡
Acciónអ្នកណាថាមនុស្សដែលស្អប់ខ្ពើមគ្នាហើយ មិនអាចផ្លាស់ប្ដូរចិត្តមកស្រឡាញ់គ្នាវិញនោះ ? ធ្លាប់ឮទេ?ចាស់បុរាណពោលថា ស្អប់ជំពប់លើ ។ នេះគឺជារឿងពិតដែលមិនអាចប្រកែកបាន ទោះជាមនុស្សយើងស្អប់គ្នាខ្លាំងប៉ុណ្ណា ឲ្យតែបេះដូងត្រូវការគ្នា នោះអ្វីៗវានឹងប្រែប្រួលយ៉ាងមិនគួរឲ្យជឿ...
