♰Sálvame♰

3. Yangın...

Taehyung karşısında ki oğlana bakarken hüznü, kasvete bulanmış duyguları yaşıyordu. Sakinleşmiş oğlan ise yatağın bir köşesine oturmuş kendisine bakıyor bu sırada Taehyung, kötü bir etki bırakmadan anlatacaklarını nasıl anlatsam diye düşünüyordu.

İlk önce yanına yaklaşmıştı. Oğlan kendisine gelen adamla bacaklarını iyice kendine çekerken, yabancı çıplaklığını kapamaya özen göstermişti. Taehyung ise korkusunu hissetmesiyle olduğu yer de duraksarken oğlanın karşısına çömelmiş ve oğlana bir kaç santim aşağıdan bakmıştı.

Bu yaklaşımla oğlan sabırsızlıkla göz kapaklarını kırpmış, kendisine anlatılacakları sabırsızlıkla beklemişti. Neden buradaydı? Karşısında ki tanımadığı adam kimdi? Tenine neden yabancı gibi hissediyordu? Vücudunda ki izler niyeydi? Bunlarla, bu gibi karmaşık sorularla doluydu zihni.

Taehyung ise genci izlerken dudaklarını bir anlık aralamış, daha sonra nereden başlasam diye düşünmüştü. Her şey fazla karışıktı... Karışıklığın üzerine oğlana yaptıkları ise daha da karışıktı.

"Bak, her şey fazla karışık. Nereden başlasam diye düşünüyorum-"

"Bir yerden başla artık!" konuşurken sözünün kesilip, oğlanın bağırtısıyla derin bir soluk alıp vermişti.

"Tamam... Bak o gece bir parti deydim. Doktorlar için verilen eşli bir partiydi. Bir kaç kadeh alkol diklemiştim ama sarhoş edecek kadar değildi. Sonra gece yarısı oldu saat bir sıraları. Partiden arabamla ayrılmış, tenha ıssız bir yol da evime dönüyordum. Yani bu eve..." her şeyi kısaca anlatmaya çabalarken asıl noktalardan birine gelmesiyle elini alnına sarıp, ovarken duraksamıştı.

"Evet sonra ne oldu? Bunların benimle ne ilgisi var?" genç oğlan duraksayan adamla olduğu yerde huzursuzlukla kıpırdanırken tekrar konuşmuştu.

"Yolda araba mı sürerken ormanın içlerine doğru bir yer de dumanların yükseldiğini fark ettim. Alkollü kafası işte neler olduğunu merak ettim, biraz korkusuzdum. Arabamı kenarıya çekip, yanıma hiçbir şey almadan dumanlara adımladım. Yaklaştıkça artan dumanlar, ayaklarımın altında çatırdayan dallar her şey karmaşıktı. Garipti ama alkolü olsam dahi bir adım sonrasında da korku barındırıyordu." anlatırken nefessiz kalır gibi susmuştu.

Anlattıklarından sonra neler olacak bilememesi, bir adım öteyi bile hesaplamaya çalışmasına ön ayak oluyordu. Oğlanın meraklı bakışları sustuğu anda çatılmaya doğru yol almıştı ki bunu anlat dercesine başını sağlamasıyla da doğrulamıştı.

Merakla bakıyordu, sonrası ne olacaktı ki?

Bir adım ötesi her zaman kasvet barındırırdı değil mi?

"Sonra öyle bir şey gördüm ki, ah cidden benim için bile çok zor. Dumanların yanan bir arabadan geldiğini gördüm. Oraya o alevlerin yanına nasıl koştuğumu bile anlamadım. Hala da anlamıyorum da... Durmuştu işte gözlerimin önünde beliren arabayla, çatırdayan alevlerle zaman. Nasıl arabanın yanına vardığımı gerçekten hatırlamıyorum. Dumandan her şey zor görünüyordu arabanın dışı kararmış kül olmasına bir adım kalmıştı."

Anlattıkları ile gözlerinin önünde beliren anlar Taehyung'a zor dakikalar yaşatmıştı. O an öyle bir andı ki Taehyung, gözlerinin önünde beliren anlarla geçmişi geldi aklına. Bu ise sesinin titremesine yol açacaktı ki kendini tutmuştu, susmustu.

Genç oğlan ise sadece bakıyordu, anlamıyordu. Anlamlandıramıyordu. Yangını duyduğu anda teni ürpermişti sanki. İçin de bir yer de sızıyı hissetmişti. Garip geliyordu...

"Sonra-sonra arabanın sürücü koltuğun da birini gördüm. Yanına varıp daha yakından baktığım da ise ten diye bir şey kalmamıştı. Tamamen yanmıştı, derisi yok olmuştu. İlk görüşte demiştim en az üçüncü derece yanıklar derisi dokunsam elime gelirdi. Öldüğünü sanmıştım, oradan dönüp itfaiye, ambulansı arayarak ayrılacağım sırada gördüğüm parmak oynatışı, her şeye rağmen yanmamış olan yüz hala yaşadığını bana göstermişti."