နာကျင်မှုတစ်ချို့နဲ့အတူKSနိုးလာခဲ့သည်။
တစ်ကိုယ်လုံးလှုပ်မနိုင်လောက်အောင်ကိုပင်ပန်းနေသောကြောင့်ပင်။
ခဏအကြာ ခေါင်းထဲဝင်လာခဲ့သော မှတ်ဉာဏ်တစ်ချို့။ ညက..ညကသူနဲ့လူကြီးနဲ့..။သူ့ဖက်ကလည်းလိုက်လိုက်လျောလျောနဲ့ ခွင့်ပြုပေးခဲ့သည်မလား။
ဒါနဲ့လူကြီးရော။ မရှိပါလား။
KS သန့်စင်ခန်းကိုသွားမလို့အိပ်ရာကအထ ခါးအောင်ပိုင်းကနာကျင်မှု။
"ကျွီ"
"ကလေး..နိုးပြီ..အဲ..ထမနိုင်ဘဲဘာလိုထလာရတာလဲ ကလေးရဲ့"
"....."
"ကိုယ်လာနိုးတော့မလို့ကို..လာထကိုယ်တွဲပေးမယ်"
ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ကလေးကိုတွဲမည့်အစား တစ်ခါတည်းပွေ့ချီလိုက်သည်။
"အမေ့"
KSမှာအပွေ့ခံလိုက်ရသောကြောင့်လန့်သွားသည်။ သို့ပေမဲ့လူကြီးဦးတည်နေတာက ရေချိုးခန်းဆီ။
"ကလေးနာနေသေးလား"
ကလေးကို ဘေဇင်ဘောင်ပေါ်တင်ရင်း Chanyeol မေးလိုက်မိသည်။
"ဘာ..ဘာလို့နာရမှာလဲ"
Chanyeolအမေးကြောင့် KSမှာမျက်နှာတွေပူထူလာရသည်။
Chanyeol မှာသူ့အရှေ့ကအရှက်သည်းနေသောကောင်လေးကိုကြည့်ကာ မျိုချချင်စိတ်တဖွားဖွား။ ရှက်နေပုံကလည်းချစ်စရာလေးပင်။
"ကလေးကရှက်နေတာလား..ညတုန်းကဆိုကိုယ့်ကိုလိုက်လျောပေးနေပုံကတအားကိုချစ်ဖို့ကောင်း..အ"
မနေ့ကအကြောင်းကိုအရသာခံကာပြောနေသော လူကြီးကြောင့် KSမှာရှင်လည်းရှက်ဒေါသလည်းထွက်ကာ လူကြီးရဲ့ ပုခုံးကိုက်ဖြစ်လိုကသည်။
"တော်ပြီအဲအကြောင်မပြောနဲ့တော့"
ထပ်စရင်ငိုတော့မဲ့ ကလေးကြောင့် Chanyeolဆက်မစတော့ဘဲ မျက်နှာသစ်ပေးလိုက်သည်။
"အင်းပါကိုယ်မစတော့ဘူး"
.
.
Chanyeol သူ့ကလေးကိုပြင်ဆင်ပြီးသည်နဲ့
"ကလေးကိုယ်တို့ဒီနေ့ဒိတ်ရအောင်"
"အင်း..ကောင်းတာပေါ့..ဒိတ်တာပေါ့"
