(မဖတ်ချင်တဲ့သူတွေကျော်သွားပေးပါလို့။ ကိုယ့်စိ်တ်တိုင်းကျအလိုပါ)
"ကလေးမင်းလေးက ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာကွာ...နမ်းချင်လိုက်တာ.."
"လူကြီး ဖယ်ပေးပါကျတော်...အု.."
စကားပင်မဆုံးသေး ထိကပ်လာသော လူကြီးရဲ့ နှုတ်ခမ်း...။ နှုတ်ခမ်းတစ်လွှာချင်းစီကို နူးညံ့စွာ စုပ်ယူနေပြီး..တကယ့်ကို လွတ်ထွက်သွားတော့မယ့် ပုံစံအတိုင်း...။ KS လဲလူကြီးရဲ့ အနမ်းတွေကို လည်တိုင်ပေါ်တွယ်ဖက်ကာ...ပြန်လည်တုံ့ပြန် နေမိသည်။...ကျေးဇူးပါ လူကြီး...ကျတော့် ဘဝထဲကို ဝင်လာပေးခဲ့လို့...။
"ပြွတ်...အွင်း...."
အတူတူ နမ်းရှိုက်ရင်း နမ်းရှိုက်ရင်းနဲ့ အရိုင်းဆန်လာသော အနမ်းတွေ...။ လူကြီးရဲ့ အနမ်းတွေကို အလုအယက် အမှီလိုက်နေလိုက်သည်။...လျှာဖျားလေးနဲ့ နှုတ်ခမ်းစပ်နားကို အသာထိုးနေတော့..အလိုက်တသိ ပါးစပ်ဟပေးလိုက်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် တိုးဝင်လာသော...လူကြီးရဲ့လျှာ...။
အာခံထဲက KSလျှာလေးကို ရစ်ပတ်ကာ...အရိုင်းဆန်စွာ စုတ်ယူနေသည်။...လူကြီးရဲ့ ပါးစပ်ထဲက ပါလာတဲ့ ခပ်ရှရှ အရက်အရသာက လူကိုပိုပြီး ရစ်မူးစေသည်။...ဘယ်ထိ ဆက်သွားဖို့ အစီစဉ်ရှိလဲ မသိပေမယ့်...လူကြီးအတွက်ဆို KSက ခွင့်ပြုပေးဖို့ အဆင်သင့်...။
KS အာခံတွင်းထဲကို စိတ်ကြိုက်ချယ်လှယ်နေတဲ့ လျှာလေးကို အားကျမခံပြန်လည် ဆွဲစုပ်ယူလိုက်သည်။...KS အပြုမူကြောင့် လူကြီးမျက်လုံးပြူးသွားတာ ခံစားမိလိုက်ပြီး...ပြုံးယောင်သန်းသွားသည်။...အချိန်တွေ အကြာကြီး အပြန်အလှန်နမ်းရှိုက် နေကြပြီး..ထိန်းမရတော့တဲ့ စည်းတွေကိုလဲ ဂရုမစိုက်တော့....။
ဘယ်လောက်ထိ နမ်းရှိုက်နေကြသလဲ သတိမထားမိတော့....နှစ်ယောက်စလုံး အောက်စီဂျင်ပျက်လက် သွားပြီဆိုတော့မှာ...နှုတ်ခမ်းချင်း ခွာလိုက်ကြသည်။...KS ကိုယ်ပေါ်အုပ်မိုးထားတဲ့ လူကြီးက ရီဝေဝေအကြည့်တွေနဲ့ စိုက်ကြည့်လာကာ...
