NAMELESS • ☑︎

₀₆sır

Eun Kyung elinde telefon asabi haliyle salona girdiğinde Soo Ji internette vakit geçiriyordu. Bugün oldukça ilgi çekici haberler vardı.

"Sabahtan beri biri mesaj atıyor ve kim olduğunu bilmiyorum. " dedikten sonra kendini yan koltuğa atıp sinirle ciğerlerindeki tüm nefesi dışarıya boca etti EunKyung.
"Boşanmışlar bile. Böyle olacağını biliyordum." SooJi tamamen dünyadan habersiz telefonuna dikkat kesilmişti, bir yandan okuduğu haberle ilgili kendi kendine yaptığı yorumları mırıldanıyordu.

Kyung ellerini hararetle sağa sola sallayarak "Ona sorduğum halde onu tanıdığımla ilgili şeyler saçmalayıp duruyor." dedi.

"Kadın zaten farklı kişilerle takılıp duruyordu. Evlendikten 6 ay sonra da 9 aylık bir bebek doğurup erken doğum yaptığını açıklaması saçma değil mi, Kyunggie?"

"Hayır, en saçması benimle buluşmak istemesi. Sen kim oluyorsun da bana bunu söylüyorsun?"
EunKyung'un son söylediği SooJi'nin dikkatini çekmiş olmalı ki aniden bakışlarını telefondan çekip arkadaşına yöneltti.

"Ne? Tanımadığın halde sana mesajla boşanmak istediğini mi söyledi?" Soo Ji hayretle açılan duyu organlarıyla EunKyung'un yüzüne bakıyordu. Eun Kyung başını iki yana sallayıp aklını topladığında aynı şekilde SooJi'ye bakmaya başladı. Sonra "Sen neyden bahsediyorsun SooJi?" dedi, çatılan kaşlarıyla.

"Ah, özür dilerim hatlar karıştı. Sürekli gülüyor mu?" EunKyung şaşkınlığını bir kenara bırakıp küçük derdiyle ilgilenmeye başlayan arkadaşından çekti bakışlarını. Mesajlara bir göz attığında gözleri tekrar SooJi'yi buldu.

"Şu sınırsız sırıtan emojilerden bahsediyorsan, evet." dedi, bıkkın bir ses tonu vardı Eun Kyung'un.

Soo Ji, "Kim Seok Jin'dir o. Bugün numaranı verdim ona." diyerek gayet normal bir şekilde omzunu silkip magazin haberlerine döndü yeniden.

"Ne yaptım dedin? Ve sen bunu bana daha yeni mi söylüyorsun? Ona az önce ne dediğimden haberin var mı?" EunKyung ilk defa bu kadar çok soruyu ard arda dizdiği için büyük bir beklentiyle doldu.
"Eve daha yeni girdin ve ben de gün içinde bunu unutmuşum." Evet, SooJi'nin dillere destan unutkanlığı...

"Lanet olsun. Ona 10 dakika içinde kim olduğunu söylemezse numarasını değişik sitelerde dağıtacağımı söyledim." EunKyung telefonuna attığı acı bakışlarını kendisine gülmeye başlayan arkadaşına çevirdi sonra.

"Lise kaçta kaldı bu tehdit, hatırlamıyorum bile. Oldu olacak okul tuvaletinin kapısına yaz." SooJi gülüşlerinin arasında konuşmaya çalışırken umutsuz bir şekilde karşısında dikilen arkadaşına baktı. Erkekler konusunda tek kötü tarafın kendisi olması ikisi arasındaki tıpatıplığa hakaret olurdu zaten.

➷➴➷➴➷➴

Soo Ji kampüsün devasa kütüphanesine rutin ziyaretini gerçekleştirmek üzereydi. Kitap değişimi için ideal bir gündü. Kasvetli... Siyah gökyüzünün hakim olduğu günlerde eğer okulu ya da gitmesi gereken bir işi yoksa saatlerce kütüphanede kitap okurdu. Hatta bir keresinde günün son otobüsünü kaçırmak üzereydi.

Eski tahta rafların arasında ilgi çekici kitap isimleri arıyordu. Dikkatini çeken kitabı büyük bir dikkatle eline alıp ayak üstü bir göz attı içeriğine. Biraz yorulmaya başladığında son baktığı birkaç kitabı kucaklayıp boş masalardan birine oturdu.

Sayfaların arasındaki büyü ona etrafında olanları, saatleri ya da diğer bütün dünyalık şeyleri unutturuyordu. Bu yüzden birisinin karşısındaki sandalyeyi tiz bir sesle çekip oturduğunu fark edemedi.