Dear Daddy, I Miss You [Daddy Series #03]

PROLOGUE

Daddy Series #03: Dear Daddy, I Miss You

DISCLAIMER

This is a work of fiction. Names, characters, places, events, and incidents are either products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental. This work also contains profane or vulgar words that may appear offensive to some readers. Reader discretion is advised.

No part of this story may be reproduced, distributed, or transmitted in any forms or in any means without proper credit or prior consent of the author. Please do not plagiarize.

The author does not claim ownership of the media included in this story. All credits belong to their rightful owners.

────────

Date Started: November 11, 2021
Date Ended: March 30, 2022

──────────── COMPLETED.

"Mommy, can I ask you a question?" napukaw ng isang batang lalaki ang atensyon ko habang nagta-type sa laptop. He's waiting patiently for my answer while hugging a pillow that covers half of his face.

I gave him a smile before messing his hair.

"Sure, what is it Jack?"

"Kailan uuwi si daddy?"

Nakamasid siya at inaabangan ang magiging ekspresyon ko at ang kung ano.mang sasabihin ko tungkol sa daddy niya. Simula nang matuto siyang magsalita at mgkaisip siya, palagi na niyang tinatanong sa akin kung nasaan ang daddy niya.

"Anak..."

"Nasa work pa rin siya? Kailan po ba siya uuwi dito sa house natin? Mama, nakita ko po yung classmate ko kanina... Sabi niya putok daw ako sa buho" malungkot na sambit nito at napahigpit ang kapit sa unan na kanina'y yakap niya.

Hindi ko naman maiwasang mag-alala at maawa sa anak ko nang marinig ko ang mga sinasabi sa kanya ng mga batang kalaro niya at halos kasing edaran niya lang. Bata pa ang anak ko, at alam kong masakit para sa kanya lahat ng sinasabi ng mga kalaro niya.

Kahit hindi niya sabihin, ramdam ko.

Ramdam ko na nahihirapan si Jack.

Masakit para sa isang ina na katulad ko ang marinig ang mga bagay na ganon mula sa anak ko. Lahat ng hinanakit na nararamdaman niya noon dahil sa isang pagkakamaling nagawa ko at ng tatay niya--malaki ang naging epekto sa kanya.

Alam ko, kasalanan ko. Kasalanan ko ang lahat.

Kasalanan ko at ng pagmamahal ko.

"Anak, kaunting tiis na lang ha? Makikita mo na rin ang papa mo" sinubukan kong pagaangin ang loob ng anak ko.