That Summer Night of August

Kabanata 6

Tahimik lamang kaming kumakain dalawa ni Tim sa kusina. Nasanay na kami sa ganito. Noong hindi pa gaano kaming nag uusap ni Timothy, si Terence ang kasama kong kumakain at minsan ako lang mag isa dahil wala naman lagi sina dad at tita Tiffany rito sa bahay. Ngunit simula noong magkaayos kami ni Timothy, palagi na kaming tatlo ang sabay na kumakain. Except now, Terry's asleep.

"This house's silence is so deafening." Biglang saad ni Tim habang kami ay kumakain.

Napatingin ako sa kanya bago inilibot ang tingin sa kabuuan ng kitchen. Malaki nga ang bahay ngunit parang wala namang nakatira. Mabuti at hindi pa ito pinamamahayan ng mga multo. That would be so scary.

"Yeah. Kailan ba daw uuwi sina dad at tita?"

Timothy shrugged as if he didn't care. I can't blame him. "I don't know," he said.

Hindi na ako nagsalita pa. Timothy's life is not my story to tell. Tumahimik kami at pinagpatuloy ang aming pagkain. Kung lilipat na ako, paano itong mga kapatid ko? Hindi ko mapigilan na isipin ang mga iyan. Ako ang inaasahan nila sa mga gawain kapag wala si Manang Teresita at Kuya Robert. Walang magbabantay kay Terry, lalong lalo na kay Tim. Timothy's the one who needs attention. He needs me.

Nasa gitna kami ng pagkain nang bumaba si Terry sa hagdan. Kinikusot pa nito ang kanyang mga mata. He just woke up. Agad akong tumayo at naglakad patungo sa kanya at binuhat siya papuntang kitchen table.

"How's your sleep baby boy?" Nangtutuksong tanong ni Timo sa bunso namin.

"I'm fine, kuya. I'm a big boy already." Sagot naman ng bunso naming kapatid. Tumingin sa akin si Terry saka nagtanong. "Is mom and dad going home?"

"Uh, your mommy is working, okay? And dad is building a huge skyscraper. They'll be home soon." Nakangiting sagot ko sa bunso kong kapatid habang sinusubuan siya ng pagkain.

"They're always working. Did they forget about us, kuya?"

"No, Terry. They didn't forgot about us. They are working so that we can buy you a lot of toys."

I heard my youngest brother sighed. "Mom and dad always work. Kuya Dee and Kuya Timo is always with me but not dad and mom."

Napatingin kami sa isa't-isa ni Timothy, hindi alam kung ano ang isasagot sa aming bunsong kapatid. Kailangang mag trabaho nina Tita Tiffany at dad para sa amin. They have to keep their names known in the industry they are working at.

"Because they need to work, Terry. When you grow up, you'll understand." Iyon na lamang ang sinagot ni Tim sa bunso namin saka nagpatuloy sa pagkain.

Matapos naming kumain, pinauna ko nang pinaakyat si Terence sa kwarto ko dahil maghuhugas pa ako ng mga pinagkainan namin. Habang naghuhugas, iniisip ko kung makakapasa ba ako sa kursong kinuha ko. Simula noong nalaman kong ipinagpalit ni dad si mama, hindi ko na alam kung anong gusto ko maging.

It felt like I was lost. Not knowing the path where I used to walk. I loved engineering. I wanted to become like dad but, right now, I don't know. I don't know anymore. I'm pretty sure my dad would still support me even if I wanted to change my course. However, this is the only course I could think of.

Kung saan ang alam kong kaya ko, iyon nalang ang kukunin ko. Kahit hindi ko ramdam na ito ay para sa akin, I would still take the risk.

Huminga ako nang malalim.

"You okay?"

Napatalon ako nang bahagya dahil sa gulat. Umupo si Tim sa tabi ng sink habang may hawak na soda in can.

I heard him chuckled.

"You seems spaced out. What's bothering you?"

I shook my head, "Nothing."