**Alex POV**
"Alex!" Mula sa paggugupit ng cardboard ay napaangat ako ng tingin sa taong tumawag ng pangalan ko..
"Is these yours?" Itinaas ni Monde ang hawak-hawak nitong cellphone..
"Nah.." sabi ko at ipinagpatuloy ang aking ginagawa.. Saka na lang nagsink-in sa aking utak na si Andro ang may ganung cellphone..
"Monde.."Akmang tatalikod na ito nang matawag ko.. "Can I see it again?."
Muli niyang itinaas ang cellphone at hindi nga ako nagkamali.. It is Andro's..
"That's my brother's.." sabi ko saka inilahad ang kamay ko.. Iniabot naman niya sa akin kaagad.. "Saan mo nakuha?"
"Sa corridor.. Buti pala at ako ang nakakita.."
"Thanks.. But why did you choose to ask me?. ."
"Just check its wallpaper.."
"Ok.. Thanks again.."
Tumalikod na si Monde at lumabas ng room..
I just shook my head.. Nalaglag siguro ito ni Andro..
I was about to put the cellphone in my pocket when I got curious on its wallpaper.. When I press the lock/unlock button, the screen lighted and it revealed the smiling face of Evelyn..
Biglang umahon ang galit sa kalooban ko..
Napatayo ako at lumabas ng room to find Alejandro.. Pinuntahan ko siya sa kanilang classroom but he's not there.. Pumunta daw siya sa faculty room..
Hindi ko talaga mapigilan ang galit ko.. Lalo pa at nalaman ko mula kay Nanay Lupe kahapon that Evelyn slept once at home.. And that was when I went to Batangas..
I made my way to the faculty room.. Saktong nasa kalagitnaan ako ng grassy ground nang makasalubong ko si Alejandro..
Ipinakita ko sa kanya ang kanyang phone at tinanong kung bakit picture ng girlfriend ko ang wallpaper niya pero ikinaila pa niyang wala siyang kinalaman doon..
Sa galit ay hindi ko mapigilan ang pagsuntok sa kanya.. Gumanti rin siya at nagsimula kaming magsuntukan..
Our fight attracted many students at lahat ng mga ito ay lumapit at nagkumpulan.. Wala ni isang umawat sa amin..
Dumating sina Yael at Tristan at sila ang nagseparate sa amin.. Pinatawag na rin kami sa principal's office.. Buti at nalusutan ko kaagad kaya pinabalik na kami sa aming mga classrooms..
I tried to forget what happened kaya ipinagpatuloy ko ang aking ginagawa kanina.. Ang boung week kasi na ito ay allotted to us to decorate our rooms for the UN month celebration..
Napansin kong tahimik lang ang mga classmates ko habang gumagawa ng kanilang mga parts.. Napansin ko ring patingin-tingin sila sa akin.. Pati si Xeira ay ganun din..
"Hi.." nahihiyang bati sa akin ni Xeira nang sa wakas ay nilapitan niya ako..
Tipid akong ngumiti sa kanya..
"Ok ka na?" She asked tenderly..
"Yep.." I answered trying to make my voice enthusiastic..
Magsasalita pa sana siya pero tinawag ako ng isa kong classmate.. Nasa labas daw si Evelyn at hinahanap ako..
"Hey.." she said when I joined her in the corridor..
"How are you?" kalmado niyang tanong..
BINABASA MO ANG
John Alexander: PLAYFUL
Teen FictionJohn Alexander is PLAYFUL- adventurous, jolly, hyper and loves fun all the time. "Mahirap talagang turuan ang puso. Mahirap talagang piliin ang taong mamahalin. Kung sino pa ang taong hindi puwede ay siya ang tinitibok ng puso mo. Mas lalo na pag a...