John Alexander: PLAYFUL

Tres

**Xeira POV**

Sa araw-araw na ginawa ng Diyos, ay wala yatang absent si Alexander sa pang-aasar sa akin.. Punong-puno na ako sa kapreskuhan niya.. I couldn't imagine na may tao pa palang nag-eexist na tulad niya..

Tulad ngayon, inutusan ako ng aming teacher to sort out the materials we need for cooking in the Home Economics Room para sa aming TLE..Nagpresinta si Alex na samahan ako at wala akong nagawa nang pumayag ang teacher.. Tuloy, kaming dalawa na naman ang nasa H.E. room..

"Xeira, wala ka bang napapansin?" biglang tanong sa akin ni Alex habang idinidistribute namin ang mga ingredients at materials sa bawat mesa na gagamitin ng mga magkakagrupo sa cooking..

Tahimik lang ako at itinutuloy lang ang ginagawa ko..

"Napansin ko lang kasi.." patuloy niya nang hindi ako sumagot.. "na halos lahat ng mga teachers natin ay palagi tayong ipinipair.. Sadya bang bagay na bagay tayo para gawin nila ang mga iyon.."

Mula sa paglalabas ng mga onions sa grocery bag ay nag-angat ako ng tingin.. Nakita ko ang kung paano ang pagngiti niya sa nakasulasok na ideyang naisip niya..

"They never paired us.. Halos lahat naman ng mga sinasabi mo ay ikaw ang may pakana ng lahat.. You always volunteer to be my partner kahit na labag iyon sa aking kalooban.."

Nagbunyi ang budhi ko nang mapansin ko ang pag-asim ng kanyang mukha.. Tuluyan na siyang napatingin sa akin.. "Pinapalabas mo bang may gusto ako sa iyo?"

"I never said such things.. Malay natin baka meron nga.."

Lumapit siya sa akin at hinawakan ang aking mga kamay.. Ang lamesa lang ang tanging bagay na nakapagitna sa amin.. Tiningnan niya ako mata sa mata.. "Bakit kung may gusto ba ako sa iyo, kaya mong ipagpalit ang kakambal ko sa akin?"

Seryosong-seryoso siya sa pagkakasabi nun.. Bigla ko na lang naramdaman na tila may kabayong basta na lang sumipa sa dibdib ko..Binawi ko ang mga kamay ko mula sa pagkakahawak niya..

Lumayo ako sa kanya at ang nakaplastic na mga pagkain ang aking pinagdiskitahan..

"Mukhang panis na ang mga ito.." sabi ko sa mga pagkain na halos umasim ang amoy..

"Parang hindi naman yata.."

Tuluyan na akong napasinghap dahil nasa tabi ko na naman siya.. Sa bandang likuran ko pa.. Ang lapit-lapit namin na halos madikit na ang ulo ko sa leeg niya..

"Panis na 'to.." giit ko.. "Smell it.."

"Oo.. I can smell it.." sabi niya pero iba naman ang kanyang tinutukoy.. He was sniffing me.. At ang mainit na hininga niya na  naglanding sa leeg ko ay tila naghatid ng kilabot sa buo kong katawan..

Lalayo pa sana ako pero bigla niyang inilapit ang bibig niya sa aking leeg at kinagat ng marahan..

Napatili ako sa aking isipan.. Oh my God!

Bigla siyang lumayo na natatawa.. Naiwan akong naging tuod sa pagkakatayo at ewan ko ba kung pupunasan o hahayaan na lamang ang basang bahagi ng leeg ko.. This crazy Alexander!

Hindi ko na siya pinansin hanggang matapos kaming mag-ayos..

"Can I have your daughter for the rest of my life.. Say yes say yes.."

Napadako ang tingin ko kay Alex nang bigla siyang napakanta. Nakatalikod siya sa akin at naghuhugas ng kanyang mga kamay..

Its my first time to hear him sing and I'm impressed.. He sings like a professional singer.. Maganda ang quality ng kanyang boses..

"Why you gotta be so rude?.." Nabigla ako nang bigla siyang napalingon sa akin.. Nahuli niya tuloy akong nakatingin kanya.. "Don't you know I'm human too?"

Kumuha siya ng hand towel at ipinampunas sa mga kamay niya..

Lumapit naman ako sa lababo para ako naman ang maghugas ng kamay..

He leaned his back against the tiled pavement of the sink while facing me.. He continued singing while looking at me while I'm washing my hands..

Bigla siyang nagsalita nang matapos akong maghugas ng kamay.. "Bakit nga ba Xeira? Why are you so rude to me?"

I just gave him a what-are-you-saying look..

"Don't you know I'm human too?" patuloy niya..

"Ewan ko sa iyo.. Baliw!" Nagsimula na akong maglakad.. Narinig ko pa ang malutong niyang pagtawa bago sumunod sa akin..

*****

"Class, I will not be around for the whole week next week.."

Bumaha ng sunod-sunod na "ahhhs" at "ohhhs" ang boung classroom sa sinabi ni Sir Kester La Pierre..

He is our teacher in Music.. Siya ay half Pinoy half French na nagbigay sa kanya ng exceptional looks.. He is very handsome.. Kahit na may asawa't anak ay parang bata pa rin siya.. Actually, he is a businessman.. Kaibigan niya ang may-ari ng school namin.. At dahil yata sa isang pustahang ikinatalo niya kaya nagpapart-time siya sa pagtuturo ng music dito sa school.. Fortunately, sa klase namin siya napunta.. Isa lang kasi ang tinuturuan niyang klase at twice a week lang ang meeting namin na tig-iisang oras every Tuesday and Thursday at 9:00 to 10:00..

"Wait, listen class.." wika niya sa mababang tono kahit na maingay na maingay ang klase.."But I will left a task that you could do by three's.."

Natahimik ang boung klase.. Interesado sila sa task na iyon.. Ito kasi ang favorite subject namin.. At siya ang favorite teacher.. Lahat ng mga ipinapagawa niya ay nasusunod namin at naayos on time..

Sinabi niya sa amin ang dapat naming gawin.. Lapatan namin ng tono ang mga nagawa niyang mga songs.. Puwedeng original na tune namin o tune ng mga existing songs..

"But I left the pieces at home.. sino na ulit ang Governor at secretary ng class?"

Sabay kaming nagtaas ng kamay ni Alex..

"Can you stay for a while.. The rest you may have your break.."

Lumapit kami ni Alex sa kanyang mesa habang ang mga classmates naman namin ay lumabas na para mag recess..

"Please do me a favor by going to our house after your classes or your free time to get the pieces you need in your group work.. Sabihin niyo lang sa asawa ko kung siya ang maabutan niyo doon.."

"Yes sir.."

Ibinigay niya sa amin ang kanilang address.. He even gave us a sum of money for our transportation and as gratitude..

"Thanks to both of you.."

"Count us in Sir.." masayang tugon ni Alex..