The Roadtrip ✔

23 *Liam*

Met lood in mijn schoenen klop ik op het huis, ons huis. Na geen antwoordt te krijgen draai ik de sleutel in het sleutelgat en vervolg dan mijn weg naar binnen.

"May?"

Het huis ziet er onbewoond uit, alsof er al een paar dagen niemand is geweest. Als ik de slaapkamer binnenkom en zie dat er behoorlijk wat kleding weg is en andere spullen dringt het pas tot me door.

Fuck.

Waarom heb ik geluisterd naar hem? Waarom? Alsof hij me afluisterd ofzo, ik bedoel hij heeft niets te zeggen over de relatie tussen mij en May.

Al hoewel, het is geen relatie meer denk ik. Zonder na te denken zoek ik May haar nummer op in mijn telefoon, na een paar seconden krijg ik de voicemail, nee, nee, nee.

Vlak daarna wordt ik gebeld, je mag raden wie. "Wat moet je?" Vraag ik.

"Nou, nou. Liam, ik wilde je alleen even herinneren aan onze afspraak. Weet je nog?"

"Ik snap echt niet wat je probleem is, kan je alsjeblieft ons gewoon met rust laten zodat we een normaal leven kunnen leiden?"

"Je weet de consequenties ervan, toch?"

Ik slik, kut. "Mhm." Mompel ik enkel.

"Mhm?"

Ik druk hem weg, hij verpest alles.

* * *

Na een paar dagen, waar ik op May heb gewacht ben ik vertrokken naar Nederland, met de hoop dat ze daar is. Waar zou ze anders zitten..

Aangekomen op Schiphol heb ik een taxi geregeld naar May haar moeders huis. Als ze daar niet zit weet ik niet waar ik anders zou moeten zoeken.

Ik druk op de bel en al snel komt er een klein figuur op de deur af lopen. "Liam!" Roept ze vrolijk terwijl ze me in haar armen neemt.

Ze heeft het dus niet verteld dat we uit elkaar zijn. "Is May hier?"

"Nee? Is ze in Nederland dan?"

"Ik weet het niet," Zeg ik onschuldig. "Maak je nergens druk om, oké? Ik all je nog."

"Dankjewel, Liam. Ik vind het zo fijn dat May zo'n jongen als jou ontmoet heeft." Ze moest eens weten..

Ik glimlach terwijl ik me omdraai en opnieuw de taxi instap die ik heb gevraagd om even te wachten. Als hij vraagt waar ik heen wil denk ik even na. Zoë, ja Zoë!

Ik vertel hem het adres van het huis van Zoë. Na een halfuurtje komen we aan voor het huis, een zenuwachtig gevoel raast door mijn lijf, ik wil haar zo graag zien. Ik mis haar.

"Moet ik weer wachten?" Vraagt de taxi chauffeur me.

Ik schudt mijn hoofd. "Nee, dankuwel." Ik geef hem zijn geld en nog wat fooi, waarom ook niet.

Als ik heb aangebeld doet Simon open. "Je besloot eens op te komen dagen?"

"Waar is May?"

May zie ik de trap af komen en onze ogen ontmoeten elkaar, ze ziet er slecht uit, net als toen haar vader overleed. Donkere wallen, rode ogen en erg bleek.

"Liam?"