24

5 0 0
                                    

Daar stond hij dan, in de deuropening, me aan te kijken. Ik was hier zo niet op voorbereid.

"Wat wil je?" Vraagt Simon me als ik naast hem kom staan.

Ik kijk van Simon naar Liam en terug. "May alsjeblieft luister naar me."

Ik knik kort als antwoordt, daarna glimlach ik kort naar Simon en stap dan de deur uit die ik achter me dicht duw.

"Oh, May ik heb je zo gemist."

"Hou je mond, Liam. Hoe kon je dit doen? Me zomaar even achterlaten alsof ik een stuk vuil ben. Je hebt me helemaal geen uitleg gegeven, al die dagen wist ik niet waarom je het hebt gedaan."

"Ik kon er niets aan doen, Joey wilde-"

Ik kap hem af. "Joey? Ik wist het, hij heeft hier wat mee te maken. Wat heeft hij tegen je gezegt? Ik wil dat je eerlijk tegen me bent."

Ik zie hem slikken en me verontschuldigend aankijken. "Hij belde me, twee week terug toen jij thuis aan het werk was. Het was onbekend wat ik normaal nooit opneem maar toen dus wel."

"Ja?"

"Hij wilde met me praten, en als ik niet zou komen zou hij je wat aandoen," De pijn in zijn ogen is duidelijk te zien, hij vindt het moeilijk om dit te vertellen. "Hij wilde wat drinken, en dat werden behoorlijk wat glaasjes."

Ik kijk hem aan, ik wil hier eigenlijk helemaal niet naar luisteren, Joey verpest het, Joey verpest alles voor ons.

"Hij heeft me gedwongen om naar je toe te gaan om mijn spullen te pakken, ik moest wel, hij mag je geen pijn doen.
Echter kon ik echt niet zonder je dus ik ben afgelopen woensdag terug gekomen, maar je was er niet.
De angst dat hij je iets zou hebben aangedaan kon ik niet verdragen, May."

Voorzichtig neem ik hem in mijn armen, de stress en het verdriet verlaat mijn lichaam onmiddellijk, we horen bij elkaar en niemand kan dat veranderen.

"Het is oké, Li. Beloof me dat je me nooit meer verlaat."

"Dat beloof ik." Zegt hij waarna hij een kus op mijn voorhoofd drukt.

Samen lopen we naar binnen waar Zoë aan tafel zit. "Wat is dit?"

"Het is goed Zoë, het kwam door Joey."

Ze kijk ons even aan, tot Liam ook het verhaal aan haar begint te vertellen.

"En wat als hij erachter komt dat jullie weer samen zijn?" Vraagt Zoë.

Ik kijk hem aan, hier hadden we natuurlijk weer niet over nagedacht. "Hij moet er simpelweg niet achterkomen."

"En hoe wil je dat gaan doen?"

Hij haalt zijn schouders op. "Ik weet het niet, Zoë."

Ze staat hoofdschuddend op. "Ik moet naar de verloskundige, ik heb een echo, dus ik moet gaan. Maar Liam, als May ook maar iets overkomt vermoord ik je."

"Ja, ja. Komt goed." Stamelt hij.

"Kom je schat?" Vraagt Simon terwijl hij met de autosleutels rinkelt. "Blijven jullie hier maar een paar nachten slapen, oké?"

Liam knikt en ploft dan neer op de bank. Ik blijf midden in de woonkamer staan en bekijk hem eens goed. "Heb je gesport de afgelopen dagen?"

"Ja, ik moest m'n gedachten verzetten."

"Mhm, laat eens zien."

Hij trekt zijn shirt omhoog waardoor zijn Sixpack te zien is, hij had hem altijd al wel een beetje maar nu zie je het nog beter.
Ook zijn armspieren zien er perfect uit.
Niet te heftig, precies goed.

"Staren is onbeschoft."

Ik rol mijn ogen en draai me om naar de keuken, ik heb zin wat eten. "Wat ga je doen?"

"Eten." Antwoordt ik.

"Ik heb ook honger," Ineens voel ik Liam achter me. "Ik kan jou wel eten." fluistert hij in mijn oor.

Kippenvel ontstaat over mijn hele lichaam, zei hij dat echt? Ik weet niet wat ik er op moet antwoorden, hij verdient mijn lichaam niet, nog niet.

Ik duw hem via mijn kont iets naar achter. "Een tosti?"

Ik hoor een zucht achter me wat me doet glimlachen. Ik begin met het maken van twee tosti's, mij lijkt het ook wel lekker. Na een paar minuten plof ik naast Liam neer op de bank, ik geef één bord aan hem en de andere houd ik zelf. 

''Lekker?'' Vraag ik als hij een hap neemt.

Hij knikt. ''Ik had liever jou gehad.''

''Win me eerst maar eens terug.'' Zeg ik met een grijns als ik het laatste stukje opeet en dan het bord weg leg.

's Avonds lig ik in bed nadat ik net heb gedoucht. Liam is nu aan het douchen, vandaar. Liam en ik zullen vannacht na dagen weer in hetzelfde bed slapen, ik mis hem, alles van hem maar ik wil niet dat hij denkt dat meteen alles weer goed is nadat hij dit gedaan heeft. 

Ik voel het bed naast me inzakken, ik was blijkbaar in slaap gevallen. ''Slaaplekker, May.''

''Slaaplekker.''

''Ik hou van je.''

Ik hou ook van jou, maar ik houd het voor me.

The Roadtrip ✔Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu