38

5 0 0
                                    

De begrafenis. De begrafenis van mijn moeder, mijn liefdevolle moeder.

Ik heb besloten deze keer in de kerk wél te spreken.
Met knikkende knieën loop ik naar voor. "Hallo allemaal," Zeg ik met een onvaste stem. "Ik ben gebroken, kapot.
Mijn lieve moeder is vermoord, vermoord door dezelfde persoon die het mijn vader ook heeft aangedaan." Ik neem een korte adempauze.

"Ik snap niet waar ze dit aan hebben verdient. Ik ben op dit moment tweeëntwintig weken zwanger, mijn ouders gaan beide mijn kindje niet ontmoeten, ons kindje."
Even kijk ik Liam zijn kant op die me een glimlach schenkt.
"Ik houd van ze, en ze hebben dit beide niet verdient."

Ik loop terug naar mijn plek naast Liam voordat mijn oom begint te spreken.

Inmiddels zijn we weer thuis, ik ben op bed gegaan en daar lig ik nu nog steeds.
Pip hebben we uiteraard meegenomen, zij ligt eindelijk te slapen naast het bed, ze was zo van slag..

Vlak voordat ik eindelijk in slaap val voel ik het matras naast me inzakken, vlak daarna voel ik zijn warme armen om me heen.

De armen waar ik me veilig voel, de armen die voelen als thuis.

Zonder hem had ik dit nooit gekund, zo dankbaar om hem aan mijn zijde te hebben.

The Roadtrip ✔Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu