The Roadtrip ✔

41

Ik houd de deur voor Liam open, hij houdt ons zoontje in zijn armen.

Het is de volgende middag, we mochten alweer naar huis, we maken het goed.

We hebben hem Thomas genoemd, het past bij hem.
Uitgeput plof ik neer op de bank, met heel mijn hart wil ik het liefste alles meemaken met de eerste uren dat Thomas thuis is, maar ik ben moe, uitgeput.

Nadat Liam Thomas op bed heeft gelegd samen met de kraamverzorgster komt hij naast me zitten op de bank.

"Zal ik wat boodschappen voor jullie doen?" Vraagt de kraamverzorgster, Marjolein.

"Ja, als je wilt?"

Ze knikt en laat ons alleen. Liam zakt verder tegen me aan en dan drukt hij een kus op mijn voorhoofd. "Ik ben zo trots op je."

Ik glimlach klein. "Dankje."

* * *

Het is een week later, Marjolein heeft ons vanochtend succes gewenst en nu staan we er met zijn tweetjes voor, met Thomas gaat het super goed, hij maakt het goed.

Vanmiddag zijn er wat vrienden en familie langs gekomen om kennis met Thomas te maken, zij zijn net weer weg.

"Wat wil je hebben?" Vraagt Liam aangezien hij in de keuken staat.

Ik loop naar hem toe en sla mijn armen van achter om zijn middel heen. "Wat dacht je van mij?"

"Je weet dat we nog vijf week moeten wachten sowieso voordat we weer kunnen.." Mompelt hij nadat hij zich heeft omgedraaid.

"Tuurlijk weet ik dat, sukkel. Maar aangezien Thomas nu toch lekker ligt te slapen.
We hebben veel te lang niet gezoend, de laatste keer was voordat je naar Engeland ging."

Liam laat zich dat niet twee keer zeggen, hij drukt zijn lippen op de mijne en onze tongen spelen een vurig spelletje.

Ik voel iets hards tegen me aan, ik wist het.. Ik grinnik terwijl ik hem tegen het aanrecht aanduw.

Ik trek zijn broek én boxer in één keer naar beneden. "Iemand heeft er zin in." Zegt Liam.

"Jij anders ook." Ik sluit mijn lippen om zijn lengte heen, ik hoor hem genieten.