Fate 39

709 21 0
                                    

Chapter 39


"Dasoviche, Calhaine Prestyn Gomez."

I heard my brothers' loud voices from the crowd as I walked towards the stage. Inayos ko ang toga at huminga ng malalim sa kabang nararamdaman.

I shook my hand to the first attorney in the line.

"Well done, Dasoviche." Hayag ni Atty. Quirino nung ito na ang nakamayan ko.

"Thank you po," Magalang na hayag ko.

When the diploma was gave to me, I felt pure bliss. Kahit alam kong ang paghahandaanan ko naman ay ang BAR exam. Nakakagaan sa pakiramdam na natapos ko ang degree na ito.

Law School is one hell of a ride. Lalo na sa third year kung saan mas lalong naging practical kami. Halos sumabog na ang utak ko sa daming kailangan itatak sa memorya na mga batas. Idagdag pa ang pagpractice ng law sa firm. I choose the Lee-Del Vecchio law firm and I am glad that I got into their internship.

Nagustuhan ko rin ang pagiging corporate lawyer dahil naging assistant ako ng isa. I can't take any further risk if I become a criminal lawyer. Nagustuhan ko na rin ang tatahaking field dahil makakatulong ako sa business namin.

Dad offered me to be the head of the lawyers in our empire once I passed the BAR, hopefully, I could pass it in one try, but I declined. I want to start from scratch. Gusto kong magsimula sa pinakamababa hanggang sa matamasa ang mga experiences sa field bago ako maging head nila.

"Congratulations, darling." Bati ni Mom nung makalapit ako sa kanila dala ang diploma sa kamay ko. I kissed her cheeks.

"Thank you, Mom." I gently answered back.

"I'm so proud of you, princess." Si Dad naman ang bumati kaya naging emosyonal ako. Niyakap ko siya para ibsan ang nagbabadyang luha.

"Thank you, Dad." I felt him caress my back as I said those words.

"Mana talaga sa akin ang talino ni Calhaine," Argumento ni Kuya Ryler sa kambal.

"Hindi, sa akin kasi mas matalino ako sa'yo." Pabalik na sabi ni Kuya Scott.

Naiiling na pinanood ko sila sa pagtatalo. Ganun ba talaga pag lalong tumatanda ang mga lalaki, lalong umuurong sa pagkabata? Kasi ganun ang mga kapatid ko. Napahilot na lamang ako sa sentido habang pinanood pa sila.

Hindi talaga sila tumigil sa pagtatalo kung 'di pa sinita ni Mom.

Kuya Scott immediately kisses my cheeks when he stops arguing with his twin.

"Congrats, baby sis." He greeted me. Itinulak siya ni Kuya Ryler kaya napaatras ito at halos mabuwal sa pagkakatayo.

"Congratulations, Calhaine." Si Kuya Ryler at hinalikan ang pisngi ko.

"Thank you, Kuya." Sambit ko.

Kuya Scott immediately snaked one arm to his wife's waist when she got closer to us.

"Congrats, Leigh." Bati ng asawa ni Kuya Scott. I kissed her cheeks too as I muttered my thanks.

Yes, you heard it right. May asawa na si Kuya Scott. Nagulat na lang talaga kami isang araw na may pinakilala siyang anak at asawa. His son is about ten years old now. I don't know their story but it seems like they are past lovers who eventually reconcile. They held a grand wedding four months ago for us to attend since we didn't knew their first one and through it, they renew their vows. I am happy for my brother. Medyo gumaan na ang trabaho niya ngayon dahil pamilyadong tao na.

Unlike his annoying twin, he's a hopeless case. Yet I feel bad for Kuya Ryler. He can't find another love because his heart is loyal to someone. Tatanda atang binata ang kapatid ko.
Should I pair him with someone I know?

Defying FateTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon