KOMUTAN

yirmi iki

Normalde bu şarkıyı değil başka şarkıyı koymak istiyordum ama fazla spoiler olacaktı ilk dakikadan. Bu şarkı bölümde geçen bir anı anımsatıyor diye koydum. Parantez içinde yazıp * bu işareti koyduğum bir yer var orada o şarkıyı açabilirsiniz asıl bölüm şarkısı o benim için.

•

Eren'in doğum gününün üzerinden birkaç gün geçmiş ve beklenen güne gelmiştik. Bu akşam günlerdir Eren'in ağzından düşüremediği maça sonunda gidecektik.

Eren'e ne almam gerektiğini o kadar çok düşünmüştüm ki en sonunda manevi değeri olan bir hediyenin en doğrusu olduğuna karar vermiştim. Berkan'a sorduğumda 'Bir keresinde Eren sarhoş olduğunda küçükken en büyük hayalinin sevdiği kadınla maça gitmek olduğunu dile getirmişti' demişti.

Eren küçüklüğünden beri fanatik bir taraftarmış ve ben de bu masum hayalini gerçekleştirmek istemiştim. Ardından Murat abiden biraz yardım alarak elimde tuttuğum formayı satın almıştım. Formanın üzerinde kalecilerinin imzası vardı. Bu nasıl olmuştu tam olarak bilmiyordum ama Murat abi yapabileceğini söylediğinde formayı almaya koşa koşa gitmiştim.Şimdi evde elimde hediyemle Eren'in gelmesini bekliyordum.

Ben bir takım tutmuyordum, daha doğrusu hiçbir zaman böyle bir gereksinimde bulunmamıştım. Çoğunlukla takımlar çocukken tutulmaya başlanır ve öyle giderdi. Benim küçükken takım düşünecek bir vaktim hiç olmadığı için büyüyünce de gerek duymamıştım. Ama Eren'in fanatikliğine bakıldığında bugünü Galatasaraylı olarak geçireceğim aşikardı.

Birkaç dakikanın sonunda kapının açılıp kapanma sesini duydum ve bu gerilmeme yol açmıştı. İçimde yoğunca heyecan vardı. Hediyesini beğenir mi bilmiyordum, umarım beğenirdi. Onun mutlu olması için her şeyi yapabilirdim.

Odanın kapısı açılıp karşımda yüzünde gülümsemesiyle Eren belirdi. İlk başta vücudumu baştan aşağı süzdü ardından gözleri elimde duran hediye paketinde durdu.

"O ne?" diye sorduğunda yataktan kalkıp yanına ilerledim.

"Hediyen." verdiğim cevap kaşlarını çatmasını sağlamıştı.

"Kaç tane hediye aldın?" sesi birden fazla hediye almış olmamın verdiği bir sinirle çıkmıştı.

Umursamadan önüne kadar yürüdün ve aramızda bir adım bırakacak mesafede durdum. "Al bakalım." deyip hediye paketini ona uzattım.

Kaşları çatık bir şekilde hediye paketine baktı ardından bunun bir işe yaramayacağını anlamış olmalı ki elimdeki paketi eline aldı. Yavaşça paketi açmaya başladığında gerginlikle onu bekliyordum. En sonunda açıp içinden formayı çıkardı ve kaşları şokla havaya kalktı, dudakları aralandı.

Formayı inceledi ve imzayı gördü. İmzanın olduğu yeri iyice kendine yaklaştırdı uzunca bir süre aynı yere baktı. Ne yapacağını bilmez bir şekilde formanın üzerinde duran imzayı izliyordu.

Gözleri en sonunda gözlerimi bulduğunda karşımda gördüğüm beş dakika önce duran kaşları çatık Eren'in aksine gözleri yaşlarla dolmuş akmayı bekleyen Eren gelmişti.

Hiçbir şey demeden onun bir şey demesini bekledim ama o da hiç konuşmadan dolu dolu gözleriyle gözlerime bakmaktan öteye gitmedi. En sonunda ağzını bile açmadan kolunu uzatıp belime sardı ve vücudumu sıkı sıkı sarmaladı. O kadar farklı sarılıyordu ki bu sarılmanın diğerlerinden farklı olduğunu anlayabiliyordum, bu sarılma bir teşekkürden fazlasıydı.

Ne kadar süre birbirimize sarılı bir şekilde durduk bilmiyordum ama bu sarılmanın ikimize de iyi geldiğini çok iyi biliyordum. Sarıldıkça sanki eksik taraflarımız tamamlanıyor, bir bütün haline geliyorduk. Eren'e sarılmak çok fazla hissin birleşimiydi.