The Camera Hater

Chapter 8

Psyche's POV

Photography club? Kelangan ko talaga yung promo sa club na yun. Pero...

Bakit ba kasi sa dinami rami ng clubs, yun pa talaga ang may promong ganon. Tsk.

"A penny for your thought?"

"Ayy palakang kabayo!" Napatalon ako sa sobrang gulat.

"The hell, Tom! You scared the hell out of me!" Singhal ko sa kanya. Vedtref fre.

"I was calling you but you didn't looked back. You seemed too be preoccupied so I'm handing you a penny for your thought." Nakangiti niyang sagot sakin sabay abot ng sampung piso. Sayang din to, pamasahe. Haha.

"I was just thinking 'bout joining the photography club." Wala sa sarili kong sagot at nagsimula ng maglakad. Papunta kasi kami ngayon music room kasi may rehearsals pa kami.

"That's great! We're in need of two more photographers! We'll be in the same club!" Natutuwang sagot niya. Huh? Pinagsasabi neto?

"What are you talking about?" Takang tanong ko.

"You already forgot? Last Friday I told you I'm a member of the photography club." Nalulungkot na sagot niya. Ganern? Diko maalala. I just shrugged.

"Hi, Psyche!" Masiglang bati ni Andrew pagkabukas ko ng pinto. Nagseset na sila ni Harrison ng mga instruments. Tinanguan ko lang siya at umupo sa couch.

"Hey brotha." Bati naman ni Harrison kay Tom at nagtanguan na lang sila. Uso ang tanguan noh?

"What song for today?" Excited na tanong ni Andrew. Tiningnan ko si Harrison since siya ang leader ng bandang ito.

"I would love to try Thinking Out Loud with this girl." Sagot niya sabay turo sakin. Psh. Sawang sawa nako sa kantang yan. Pumwesto na sila kaya pumwesto na rin ako. Si Andrew ang may hawak ng keyboard, acoustic guitar sakin, drums kay Tom tapos electric guitar kay Harrison. May papel na sa harapan  ko, lyrics with chords tapos kung saan part ako kakanta. Di naman sila prepared noh?

Harrison:

When your legs don't work like they've used to before

And I can't sweep you off of your feet

Will your mouth still remember the taste of my love?

Will your eyes still smile from your cheek?

Tom:

And darlin' I will be loving you 'til we're 70

And baby my heart, could still fall as hard at 23

And I'm thinking 'bout hoooow

Andrew:

People fall in love in mysterious ways

Maybe it's so part of the plan

Me, I fall in love with you every single day

I just wanna tell you I am

Pysche:

So honey now

Take me into your loving arms

Kiss me under the light of a thousand stars

Place your head on my beating heart

Thinking out loud

All:

And maybe, we found love right where we areee

Nagulat ako ng tumigil ang music. Huh?

"What's happening?" Takang tanong ko sa kanila.

"You really have an amazing voice, Psyche! I really love you!" Sabi ni Tom. Tiningnan ko siya ng sobrang sama na kung nakamamatay lang talaga ang tingin e for sure ikamamatay na niya. "I mean, I really love your voice." Pahabol niya sabay kamot sa batok. Tumawa naman sina Andrew at Harrison.

"So why did we stop?" Tanong ko uli.

"Nothing!" Masiglang sagot ni Andrew.

Alam niyo ba kung anong kinabubwisit ko sa tatlong Australyanong to? Masyadong masiyahin! Nakakainis!

Max's POV

Sunday ngayon, at nakakasawa ng magreview sa totoo lang. Humiga muna ako sa kama ko at tumingin sa kisame. Napangiti na lang alo ng makita ko kung kaninong litrato ang nandon.

Psyche.

Kamusta na kaya siya? Dalawang araw ko rin siyang hindi nakita a. Baka kasama niya yung tatlong gunggong na yon. Syempre, prapraktis pa sila. Nakapagreview na kaya si Psyche? Baka naman mapabayaan niya pag-aaral niya ng dahil lang diyan. Tskk. Hindi magandang ehemplo yung mga gunggong na yon. Kainis.

Itext ko kaya siya? Magrereply kaya siya?

Baka hindi. Hindi ko kasi pinansin nong Friday e. Nagseselos lang naman kasi ako kay Tom. Banas na gunggong yon. May balak pa yatang agawin si Psyche Venice ko.

Pero kailangan kong gumawa ng move. Ayaw kong maunahan. Tskk. Tawagan ko na lang kaya? Ano namang sasabihin ko? Aish! Bakit ba ang hirap magdesisyon pag inlove? Nakakainis! Nakakafrustrate! Dagdag mo pa ang Human Anatomy and Physiology na ginugulo ang utak ko ngayon! Ang hirap.

Calling PyscheLovess...

In the end, tinawagan ko pa rin siya.

Hindi ko alam kung bakit kinakabahan ko. Nyemas, ang bading ko. Para kakausapin lang si Psyche kinakabahan pako!

Hindi pa rin siya sumasagot. Mukhang busy ang mahal ko.

"Hello?"

"H-hi, Psyche." Patay. Anong sasabihin ko?

"Bakit ka napatawag, Max?"

"Ah.. Eh.. K-kasi ano, Psyche."

"Kasi?" Patay. Halatang naiinis na siya.

"G-gusto langsanakitangkamustahin." Dere-deretso kong sabi. Ang lakas pa rin ng kabog ng dibdib ko.

"Grabe ka, Max! Baka pwede dahan-dahan ang pananalita diba? Nagmamadali ka?" Sarkastiko pa niyang sagot.

"Pasensya kana, Psyche."

"Anyway, alam mo ba kung saan ang Cameron Building? Hindi ko kasi alam kung saan yon e."

"Cameron Building? Anong gagawin mo don?"

"Mag-aaply sana ako for Photography Club. Kailangan ko yung promo don."

"Did I just miss something? Si Psyche ba tong kausap ko? Nasan na yung Camera Hater na si Psyche?" Pagbibiro ko. Nakakagulat kasi e.

"Bwisit ka talaga, Max. Kay Tammy na nga lang ako magpapasama. O kaya kay Tom tutal siya naman ang member sa club na yon."

"Uyy, joke lang. To naman, di mabiro."

"Ewan ko sayo. Bye!" At binabaan niya ako.

Haaaaaay.

Tom na naman?