တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ညအေမွာင္ကို လမင္းရဲ႕
အလင္းေရာင္ကၿဖိဳခြင္းေနသည္။
တလက္လက္ေတာက္ေနသည့္ၾကယ္မ်ားဟာလည္း လမင္းရဲ႕အနီးပတ္၀န္းက်င္၌က်င္လည္ေနၾကသည္။
တသြဲ႕သြဲ႕တိုက္ခတ္ေနေသာ ညခ်မ္းေလျပည္မ်ားဟာအျပာႏုေရာင္လိုက္ကာစႏွင့္အတူ လေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့အားသယ္ေဆာင္လာသည္။ေလတခ်က္ေဝွ႕တိုင္းလူပ္ရွားသြားသည့္ လိုက္ကာေလးဟာျပတင္းေပါက္အနားရွိClover အပင္ေလးရဲ႕ထိပ္ဖ်ားသို႔ေျဖးညွင္းစြာရိုက္ခတ္သြားေလသည္။
ညရဲ႕အလွကို ကုတင္ထက္၌ခံစားေနၾကသူႏွစ္ဦးမွာလည္းတစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္မလြတ္စတမ္းဖက္ထားၾကသည္။ယွက္ႏြယ္ေနေသာလက္မ်ားဟာ ခါးႏွင့္ဗိုက္ထက္ေနရာယူၿပီးရင္ေငြ႕ႏြေးႏြေးေလးျဖင့္ အိပ္ေမာက်ဖိဳ႕ ႀကံ႐ြယ္ထားသည္။
"ကိုကို...မအိပ္ေသးဖူးလားဟင္"
ေဂ်ာင္ဂုရင္ခြင္ထဲ၌ေနသားက်ေနသည့္ေဆာ့ဂ်င္ဟာအသံတိုးတိုးေလးျဖင့္ဆိုလိုက္သည္။ေဂ်ာင္ဂုကေတာ့ အသံၾကားသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္ နီးစပ္ရာနားထင္ေလးအားနမ္းရိူက္လိုက္သည့္ေလျပည္မ်ားၾကားေျပးထြက္သြားမည့္အလားပို၍သာဖက္ထားလိုက္သည္။
"မအိပ္ေသးဖူး။ ၾကက္ဥနဲ႕ဘဲဥကို ပုံျပင္ဖတ္ျပဖို႔အခ်ိန္ကိုေစာင့္ေနတာ...."
"အခ်ိန္?"
ရင္ခြင္ထဲမွကေလးငယ္ကိုခဏလႊတ္ကာ ကုတင္ေဘး၌ရွိေသာသစ္သားစာအုပ္စင္အပုေလးသို႔လက္လွမ္းလိုက္သည္။အနည္းငယ္ရွာေဖြၿပီးသည့္ေနာက္မွာေတာ့ လက္ထဲပါလာသည့္ေရာင္စုံစာအုပ္ေလးႏွစ္အုပ္ ၊သုံးအုပ္။
"ကိုကို အဲ့တာဘာလဲဟင္"
ဆိုင္သူေလးဟာကိုယ္ေလးတစ္ျခမ္းေစာင္းၾကည့္ကာေမးေတာ့ အနားကိုတိုးကာေစာင္ကိုေသခ်ာၿခဳံေပးလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ရင္ခြင္ထဲထည့္ကာဂြမ္းေစာင္ေအာက္မွ လုံးထြက္ေနသည့္ဗိုက္ေလးအားလက္ဝါးျဖင့္ႏြေးေထြးေစသည္။
"ပုံျပင္ဖတ္ျပမလို႔ေလသဲငယ္ရဲ႕။ကေလးေတြက၇လဆိုတဲ့အ႐ြယ္ေရာက္ရင္ ကိုယ္တို႔ေျပာတာေတြ အကုန္ၾကားေနၿပီ...."
"ဟီးဟီး တကယ္! ဒါဆို ကိုကိုပုံျပင္ဖတ္ျပ
သဲငယ္က ကိုကို႔ရင္ခြင္ထဲကေန နားေထာင္မယ္"
YOU ARE READING
ချည်
Fanfictionပျက်စီးနေတဲ့နှလုံးသားနှစ်ခုအား ပြန်လည်ချည်နှောင်ပေးခဲ့သော နှောင်ကြိုးတစ်စုံ.............။ Started -29, November,2021🤍 Ended -3, December,2021🤍
