//Zawgyi //
ႏြေးေထြးေသာ ေနေရာင္ျခည္မွာ ဟိုတယ္အခန္းရွိအျဖဴေရာင္ကလပ္ကာၾကားမွ
တဆင့္အခန္းထဲသို႔ ျဖတ္သန္းသြားသည္။
သို႔ေသာ္....စိတ္မေကာင္းစရာမွာ က်ေရာက္ေနေသာေနေရာင္ျခည္ဟာ ဘယ္ေလာက္ပင္
ႏြေးေထြးပါေစ၊ အိပ္ေပ်ာ္ေနသည့္ လူသားႏွစ္ေယာက္ထက္ပို၍ မႏြေးေထြးနိုင္ပါ။
အ၀တ္မပါသည့္ ခႏၶာကိုယ္ႏွစ္ခုမွာ ေစာင္အျဖဴသာ ကပ္ညွိေနသည္။အျမင္ရိုင္းေသာ္လည္းႏြေးေထြးမႈေတြက ၾကင္နာေၾကာင္း သက္ေသျပေနသည္။
တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး လစ္ဟာမႈမရွိေအာင္တိုးဖက္ထားရင္း က်ေရာက္လာသည့္ေနေရာင္ျခည္ခပ္ႏြေးႏြေးအား ဥေပကၡာျပဳထားလ်က္။
“အင့္”
အိပ္ေနသည့္ၾကားမွ ေဂ်ာင္ဂုရင္ခြင္ထဲသို႔ တိုးသထက္တိုးလိုက္သည္။ေဂ်ာင္ဂုမွာလည္း အိပ္ေနသည့္ၾကားမွ တင္းသထက္တင္းေအာင္ဖက္ထားလိုက္သည္။
ဒါေတာင္ မခ်စ္ၾကေတာ့ပါဖူးတဲ့
မၾကာခင္ ကြာရွင္းေတာ့မွာပါတဲ့။
သိပ္ရီစရာေကာင္းလွပါရဲ႕။
ရင္ခြင္ထဲလူးလိမ့္ေနသည့္ ကေလးငယ္ေၾကာင့္ေဂ်ာင္ဂုမ်က္လုံးမ်ား ဖြင့္လိုက္သည္။
ဆုံေတြရတဲ့ မ်က္ႏွာက်က္အျဖဴဆီမွ အၾကည့္လႊဲၿပီး ေဘးမွအိပ္ေနသည့္ အသဲစိုင္ေလးဆီအၾကည့္ေရာက္ေတာ့.........။
အင္း၊ ေကာင္းေကာင္း အိပ္ေပ်ာ္ေနတာပဲ။
ျဖဴအုေနတဲ့မ်က္ႏွာေလးထက္ မို႔အစ္ေနတဲ့မ်က္ခြံကေနရာယူထားသည္။ထုဆစ္ထားတဲ့ႏွာတံေလးမွာလည္း ေျဖာင့္စင္းေနၿပီး ညက သူ႕လက္ခ်က္ေၾကာင့္ေသြးစို႔ေနသည့္ ႏူတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးဟာခ်ယ္ရီဖူးေလးလို။
ေနေရာင္ကိုေနာက္ခံထားေသာ္ေၾကာင့္
ပါးျပင္ထက္မွာ ေနရာယူထားသည့္ အေမႊးေသးေသးေလးမ်ားကအစ ျမင္ေနရသည္။
ကင္ေဆာ့ဂ်င္ဟာ ထိုကဲ့သို႔ လွခ်င္တိုင္းလွတဲ့
အမ်ိဳးသား တစ္ဦးျဖစ္သည္။
“နိုးေနရင္လဲ ေရခ်ိဳးေပးပါ ကိုကိုရာ!
မင္းေၾကာင့္ ညက ငါညစ္ပတ္ထားတယ္ေလ”
အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖင့္ ႏူတ္ခမ္းေလးေထာ္ကာ
မ်က္လုံးမွိတ္ၿပီးေျပာေနသည့္ ေဆာ့ဂ်င္ကို
ၾကည့္ၿပီး ေဂ်ာင္ဂုခမ်ာရီေနမိသည္။
أنت تقرأ
ချည်
أدب الهواةပျက်စီးနေတဲ့နှလုံးသားနှစ်ခုအား ပြန်လည်ချည်နှောင်ပေးခဲ့သော နှောင်ကြိုးတစ်စုံ.............။ Started -29, November,2021🤍 Ended -3, December,2021🤍
