Huzurun Kraliçesi

Bölüm Yirmi Beş

Siyah kapüşonu yüzünü tamamen kapatmıştı. Önündeki mumun ışığında kartlara bakarken gözlerini sabitlediği noktada Clarice Orisini yaşlı falcının ağzından çıkacak kelimeleri bir kanunmuş gibi bekliyor, pür dikkat dinliyordu.

Siyah beyaz kartlardan iki tanesini açıp yüzündeki tebessüme ters düşecek kadar ürkütücü bir ses tonuyla yorumlamaya başladı. "İki kız çocuğu görüyorum. Birisi oldukça yumuşak başlı ve mutlu. Gereksiz hırsları yok. Yakında güzel bir adamla tanışıyor. İyi şeyler olmak üzere." Bu Lucrezia olmalıydı. "Diğeri ise oldukça hırslı. Çocuklarıyla bazı problemleri var ve hırsları her ne ise ulaşamıyor." Kadının ürkütücü ses tonu şimdi yüzündeki dehşet ifadesiyle daha bir anlam kazanmaya başlamıştı. "Bir erkek çocuğu var." Arka arkaya çektiği kartlarda hep kılıç, kan ve son olarak ölüm görünüyordu. "Bir siyah at bu erkek çocuğunu üstünden atıp özgürlüğüne koşuyor." Sesi git gide yükselmeye başlamıştı. "Bu erkek çocuğunun hırsları sonu olacak!"

Lacivert giymek istiyorum diye ısrar etmemişti Delilah. Bunu bir öneri olarak kahyaya söylediğinde ona bu rengin Pazzilerle bütünleştiğini ve seçim günü bunu giymesinin iyi bir mesaj olmayacağını söylemişti, o da bunu kabul etmişti. Şimdi üzerinde bu sefer tüm üstünü değil, soyluluk belirtisi olarak sadece omuzlarındaki kürkle beraber geriye doğru uzanan soluk kırmızı üzeri altın iplikle işlemeli bir pelerini vardı. İçinde aynı renkte ve işlemede giydiği elbisesini kahverengi bir korse ile tamamlamıştı. Başındaki altın ama abartı görünmeyen tacı Medicilerin klasik hilal şeklinde saçı at kuyruğu gibi toplayan taçlarına pek benzemiyordu. Sade bir görüntüsü olmasına rağmen dikkat çekiyordu. Boynundaki mavi safir kolyesini düzeltirken parmağındaki boşluğa baktı. Babası seçim günü yüzüğünü çıkarmasını istemişti ondan. O ise hiç itiraz etmeden kabul ettiğinde Lorenzo buna sevinmişti, halbuki kızının bir plan peşinde oluşundan habersizdi.

Senato bir amfitiyatro şeklindeydi. Tam daire şeklinde karşılıklı iki balkonu vardı. Buralarda en büyük rakip aileler, ki genellikle Pazzi ve Mediciler olurdu, ilk sıralarda Vespucci ve Romano gibi oy kullanma hakkı olan aileler yer alır geri kalan yerleri ise söz sahibi olan halktan kişiler doldururdu.

Lorenzo aldığı duyumlara göre Delilah'ın tekrar aileye katılması ve Clarice'nin saraya dönmesi oy dağılımı üzerinde epey etkili olmuş, Piero'nun kazanma ihtimalini oldukça güçlendirmişti. Halk aralarındaki aile bağını takdir etmişti. Bu yüzden kendinden emin bir bakışla süzüyordu Pazzi cephesini. Clarice Orsini eski günlerdeki gibi kocasının yanında yer almış, hemen önlerinde ise aday olduğu için oğulları Piero vardı. Delilah, Maddelena ve Lucrezia onların arkasındaydı.
Piero senatonun ortasında oy kullanan ailelerin kime oy verdiğini az çok biliyordu bu yüzden oy sayımına kendi içinden başlamıştı bile.

Francesco çok gergindi ve kazanma ihtimalinin düştüğünü biliyordu ama gene de kendinden emin ve dik bir profil çiziyordu Piero'nun gözünde. Ellerini senato balkonunun kenarına dayamış bir biçimde vücut diliyle dışarıya kazanan mesajı veriyordu ama böyle olmadığını birkaç adım gerisinde artık yaşlılıktan iyice çökmüş Jacopo çok iyi biliyordu. Aurlien bile bu yıl alınacak yenilgi için gerçekten üzgündü, tüm Pazziler yenileceklerinden çok emin gibiydi. Biri hariç.
Alexandra de Pazzi, Medici cephesine kendinden emin bir tavırla sempatik bir gülücük gönderdi. Tam o an Delilah hava almaya ihtiyacı olduğunu söyleyerek ayağa kalkmıştı.

O Medici balkonundan çıkıp senatoyu çevreleyen dar koridorda Pazzi cephesine doğru yürürken Alexandra de Pazzi de ayağa kalkıp Medici cephesine doğru yürümeye başlamıştı.

Bu sırada oylar kullanılmaya devam ederken önde gelen Floransa ailelerinden birinin reisi Sauro Mocetti oy sırasındayken evrakları arasına girdiğini sonradan fark ettiği bir mektubu açıp okumaya başlayınca şoke olmuş bir ifade ile Medici yönüne doğru baktı. Lorenzo bir şeylerin ters gittiğini adamın bakışlarından anlayınca şövalye liderinin arkasında duran kahyasına gelmesini emretti.