Cesur Velet (bxb)

• 23. Bölüm •

Umarım bu bölüm de kendimize hakim olabiliriz.

🐿

"Kanka ver ben açayım istersen?"

"Dur len açtım işte." Okan elindeki anahtarı sonunda çevirmeyi başarmıştı. Kapıyı ayağıyla itekleyip tamamen açılmasını sağladı.

"Geç geç, götündeki kurt rahata ersin. İki dakka bekleyemedin kapıyı açmamı"

"Oğlum zaten okuldan akşamın kaçında çıkıyoruz. Kendimize ayırdığımız adam akıllı zaman yok. Benim için 2 dakika 2 dakikadır. Kusura bakmıcan." Okan'ın yanından geçerek hemen eve girdim ve içeride ayakkabılarımı çıkardım.

"Şu lanet lise bitsin artık. İflahımızı siktiler son senemiz diye." Okan'ın ses tonundaki bariz nefret beni güldürdü.

Okulda yine geç saate kadar ders çalışmış ve çok yorulmuştuk. Çıkışta da film izleyip kafa dağıltırız biraz diye Anlaşmıştık. Okan, evin boş olduğunu söyleyince de anneme haber verip, eve uğramadan direkt buraya gelmiştik.

"Lan abim evdeymiş." Okan, çıkardığımız ayakkabıları dolaba koyarken abisinin ayakkabıları işaret ederek konuşmuştu. "Hatta Kemal abi de burada galiba."

İsmini duymamla dudaklarım istem dışı kıvrılmıştı.

O muhteşem günün üstünden 2 gün geçmişti. Bu süreçte derslerin yoğunluğundan hiç mesaj atamamıştım. Okuldan geldiğim gibi kendimi yatağa atıp uyuya kalıyordum. Mahallede de görmemiştim. Aslında bir yanım deli gibi ondan mesaj beklemişti ama bir kelime bile yazıp atmamıştı.

Göt herif.

İyilik meleği Okan ise yoğun çalıştığı için yazmamış olacağını söylemişti. Sanki çalışmasa destan yazıyor paşam.

"Abim bugün işlerinin olduğunu söylemişti." Omuzlarını silkti umursamazca. "Neyse odaya geçelim biz"

Okan ilerlerken benim arkasından gitmediğimi fark etmiş olacak ki, durdu, bana döndü. Masumca gülümsedim ve kirpiklerimi hızlıca açıp kapattım.

Bıkkınca ofladı ve kafasını iki yanına sallarken elinle üst kata çıkan merdivenleri gösterdi.

"Yukarıda abimin odasındalardır. Ben hiç abimin çenesini çekemem, sen görüp gel ben filmi açıp, yiyecek bir şeyler hazırlarım."

"Cansın be." Dedikten sonra çantamı duvarın kenarına bırakıp, merdivene doğru adımladım hemen.

Oturduğumuz mahalledeki binalar genelde eski zaman binalarıydı. Bu yüzden neredeyse yarısı iki katlıydı. Okanların evi ise çatı katıyla birlikte 3 katlıydı ama çatı katı küçük olduğu için orayı sadece Mahmut abi kullanıyordu. İlk katta mutfak, Okan'ın odası ve büyük salonları vardı. 2. Katta ise misafir odası ve anne, babasının yatak odası vardı.

Yavaşça merdivenlerden çıktım ve 2. Katı geçip çatı katının merdivenlerine ulaştım.

Mahmut abinin beni sevmesi işime geliyordu. Okan'a karşı verdiği gereksiz ama tatlı çıkışlarını bana yapmıyordu. Bu yüzden de ona karşı daha rahat davranıyordum. Şu an odasına haber vermeden çıkmak gibi.

Merdivenlerin sonuna geldiğimde kapısının tam kapalı olmadığını fakat üstüne örtülü olduğu için de içeriyi gösteren bir boşluk olmadığını gördüm.