• 44. Bölüm •

54.9K 3.3K 3.1K
                                    

Selam Canlarım <3

Selam Canlarım <3

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

🐿

Aynanın karşısındaki rezil halime bakıyordum son 10 dakikadır.

Gece boyunca ağlamaktan dolayı şişen gözler ve dudaklar, mora dönmüş göz altları, silinmekten tahriş olmuş ve kızarmış bir burun.

Özellikle açık renk olan cildimle birleşince tam olarak vasat gözüküyordum.

Dün gece Kemal'le mesajlaşmamdan sonra o soğuk hali beni o kadar etkilemişti ki ağlamamı durduramamıştım sonrasında.

Kemalimi çok seviyordum. Soğuk Kemal'i ise hiç sevmemiştim. Beni çok üşütmüştü.

Burnumu son kez çektim. Avucuma doldurduğum suyu yüzüme vurup kendime gelmeye çalıştım.

Gecenin geç bir saatinde, ağlayarak uyuya kalmıştım. Annem de erken bir saatte yola çıktığı için beni uyandırmamayı tercih etmişti. Sadece kısa bir mesaj atarak, dolapta yemek olduğunu ve dikkat etmemi yazmıştı.

Halbuki onu yolcularken Kemal'i görmeyi planlamıştım ben.

Şimdi görme şansım tamamen yok olmuştu ve benim onu bugün görmeye çok ihtiyacım vardı.

Aslında dün mesaj atarak tüm kozlarımı kullanmıştım ama hepsini görmezden gelmişti. Her ne kadar hakkım olmadığını bilsemde kırılmıştım.

Ve deli gibi merak ettiğim ayrı bir konu ise, bugün buluşacağı arkadaşlarıydı. Daha önce hiç bahsetmemişti bile. Okuldan dediğine göre muhakkak kız vardır o grupta bir kere. Her ne kadar mahallede kızlarla muhatap olmasada, okul ortamının daha farklı olduğu bir gerçekti.

Acaba ne yapacaklardı?

Banyodan çıkıp, mutfağa geçtim. Karnım ağrımaya başlamıştı, hatta öğlene doğru karnımın acısıyla uyanmıştım. İlk başta anlamasamda şu an düşününce dün sadece su içerek geçirdiğim aklıma geldi.

Çok üzgün olunca iştahı açılanlardan değil, kapananlardandım.

Karnımın ağrısının geçmesi için domates, peynirle küçük bir ekmek arası hazırladım. Yanına da su koyup salona geçtim ve koltuğa kuruldum.

Kaç kişiyle buluşacaktı acaba?

Öylesine, kafamı dağıtması için bir dizi açtım. Hazırladığım küçük ekmeği zar zor bitirip, karnımdaki ağrının hafiflemesini sağladım.

Okan, bugün gerçekten uzun zamandır gitmek için kafayı yediği Beşiktaş, Fenerbahçe maçını canlı bir şekilde izlemeye gitmişti. Dönüşte geleceğini söylemişti ama katiyen reddetmiştim. Üstüne eğer Kemal olurda ararsa diye açmamasını tembih etmiştim.

Bu gece Kemal'e sarılarak uyumam gerekiyordu.

Ve uyuyacaktım da.

Cesur Velet (bxb)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin