ေသးငယ္က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ဧည့္ခန္းေလးထဲမွာ စိတ္ဝင္စားဖြယ္တီဗီအစီအစဥ္တစ္ခု ဖြင့္ထားလ်က္ရွိသည္။ အသံက အရမ္းမက်ယ္ေပမယ့္လည္း တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့အခန္းထဲမွာ ရွင္းလင္းစြာၾကားေနရသည္။
စုဝမ္က သူမရဲ့ညအိပ္ဝတ္စုံကေန သက္ေတာင့္သက္သာရွိတဲ့ အားကစားဝတ္စုံကို လဲထားၿပီးျဖစ္သည္။ သူမက ဆိုဖာတစ္ဖက္ျခမ္းမွာထိုင္လ်က္ရွိေနၿပီး ယီဇီရႊမ္းက တစ္ျခားတစ္ဖက္ျခမ္းမွာထိုင္ေနသည္။ ပုံမွန္ေန႔ေတြလိုပဲ သူက ရိုးရိုးရွပ္အကၤ်ီနဲ႔ အျပာေရာင္ဂ်င္းကိုဝတ္ထားသည္။
ဟိုးအရင္တုန္းကေတာ့ စုဝမ္က ယီဇီရႊမ္း ဒီေလာက္ၾကည့္ေကာင္းၿပီးႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းတယ္ဆိုတာ မခံစားမိခဲ့ဘူး။ သူမတို႔ျပတ္ၿပီး အခ်ိန္ခဏေလးအတြင္းမွာပဲ သူက သာမန္ထက္ပိုလာတယ္ဆိုေပမယ့္ သူမကေတာ့ ဒီလိုတည္ၾကည္ၿပီးၿငိမ္သက္ေနတတ္တဲ့ ယီဇီရႊမ္းကိုပိုႀကိဳက္သည္။
သူ႔အရည္အခ်င္းေတြကို ထုတ္ျပေနတတ္တာကို သူမ မႀကိဳက္ဘူး.... ဒါက သူမမွတ္ဉာဏ္ထဲက လူနဲ႔မတူေပ။
"မင္း ဘာလို႔သြားျပန္မအိပ္တာလဲ.... ကိုယ္ မင္းကို ကူေစာင့္ေပးပါ့မယ္"
ဒီဟာက အိမ္မက္ကမၻာဆိုတာ သူသိတာမလို႔ စုဝမ္မိဘေတြ ျပန္ေရာက္မလာဘူးဆိုတာ ယီဇီရႊမ္း အခိုင္အမာယုံၾကည္ေနၿပီး ဒီညကလည္း အထူးအႏၲရာယ္မ်ားေလာက္သည္။
ဒါေၾကာင့္မလို႔ သူက ေစာင့္ေနဖို႔ပဲဆုံးျဖတ္ထားသည္။ စုဝမ္ကသာ သူ႔ကိုအေဖာ္ျပဳေပးေနရင္း ပင္ပန္းတဲ့အမူအယာျဖစ္ေနၿပီ။ သူခဏေလာက္စဥ္းစားလိုက္ၿပီးေနာက္ သူမကိုအနားယူဖို႔ေျပာလိုက္သည္။
ၿပီးေတာ့ စုဝမ္အင္အားက အကန႔္အသတ္နဲ႔ပဲရွိတာမလို႔ တိုက္ခိုက္ရင္လည္း သူမမွာ ဘာအားသာခ်က္မွရွိမွာမဟုတ္ဘူး။ ယုံၾကည္ရတဲ့ အဖြဲ႕သားဆိုတာကလြဲရင္ သူမက ဘာမွအသုံးမဝင္ဘူး။
ယီဇီရႊမ္းေျပာတာၾကားၿပီးေနာက္ ဆိုဖာေပၚမွာထိုင္ေနတဲ့စုဝမ္လည္း သူမမ်က္လုံးေတြကို ပြတ္လိုက္ၿပီး "ရပါတယ္... ငါေစာင့္နိုင္တာမလို႔... စိတ္ထဲမထားနဲ႔"
"မင္း....."
ယီဇီရႊမ္းက တစ္ခုခုထပ္ေျပာခ်င္ေပမယ့္ ႐ုတ္တရက္ရပ္သြားသည္။ ခပ္ျမန္ျမန္လွမ္းလာေနတဲ့ ေျခသံခပ္ေလးေလးကိုၾကားလိုက္ရသည္။
YOU ARE READING
အတိတ်နိမိတ်ဆိုးတွေ သယ်ဆောင်လာမယ့် ရည်းစားဟောင်း
RandomTranslate for fun (◔‿◔) *I don't own this story. Cover photo crd to pinterest