အတိတ်နိမိတ်ဆိုးတွေ သယ်ဆောင်လာမယ့် ရည်းစားဟောင်း

Arc - 1.7 [Z]

က်ယ္ဝန္းတဲ့ ေက်ာက္သားအခန္းႀကီးက ေျခာက္ေသြ႕ေမွာင္မဲေနသည္။ အခန္းထဲကမီးအိမ္ေလးကမူ မွိတ္တုတ္မွိတ္တုတ္နဲ႔. ယဲ့က်ီက်င္းနဲ႔ ရႊမ္ယြမ္ခ်င္းက အခန္းအလယ္က ေက်ာက္သားစားပြဲေဘးမွာထိုင္ေနၾကသည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးက အမဲေရာင္ဝတ္စုံကို ဝတ္ထားၾကၿပီး သူတို႔ရဲ့အမူအရာကေတာ့ သိပ္ၿပီးေတာ့ၾကည့္ေကာင္းမေနဘူး။

"ကၽြီ....."

တစ္ေယာက္ေယာက္က အခန္းတံခါးကိုတြန္းဖြင့္လိုက္ၿပီး ခ်ိန္းႀကိဳး ၾကမ္းျပင္ေပၚကို ျပဳတ္က်သံက အခန္းထဲပဲ့တင္သြားသည္။ ႏွစ္ေယာက္က မရည္ရြယ္ပဲ တံခါးဆီၿပိဳင္တူၾကည့္လိုက္မိေတာ့ အနီေတာက္ေတာက္အေရာင္ကို သူတို႔ပထမဆုံးေတြ႕လိုက္ရသည္။

မ်က္စိက်ိန္းေလာက္သည့္ မူးေဝေလာက္သည့္ အနီေရာင္.....

စုဝမ္က အနီရင့္ရင့္နန္းတြင္းဝတ္စုံကို ဝတ္ထားၿပီး စုယြီအားကိုးနဲ႔ အခန္းထဲ သက္ေတာင့္သက္သာ လွမ္းဝင္လာသည္။

ရႊမ္ယြမ္ခ်င္းက မ်က္ေမွာင္က်ဳတ္လိုက္ၿပီး....

"ေရွာင္ဝမ္??"

ရႊမ္ယြမ္ခ်င္းရဲ့ ၾကမ္းတမ္းအက္ရွတဲ့ အသံကိုၾကားလိုက္ေတာ့ စုဝမ္မ်က္ခုံးပင့္လိုက္ၿပီး လႊမ္းမိုးတဲ့အေငြ႕အသက္ေတြ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ အရင္ဇာတ္လိုက္ေဟာင္းကို ၾကည့္လိုက္သည္။

ဒီေလာက္တိုက္ခိုက္မႈေတြ ၾကဳံထားၿပီး အသက္အႏၲရာယ္ကေန သီသီေလးလြတ္လာတာေတာင္မွ ရႊမ္ယြမ္ခ်င္းက တည္ၿငိမ္ေနၿပီး သူ႔အတြက္ ဘာအေႏွာင့္အယွက္မွမျဖစ္သြားသလိုပဲ။ ဒါေပမယ့္လည္း သူ႔ရဲ့ပင္ပန္းၿပီး ညႇိုးငယ္ေနတဲ့မ်က္ႏွာကေတာ့ သူ႔ယခုတည္ၿငိမ္မႈကို သစၥာေဖာက္ေနသလို

"ဝမ္းကြဲအကိုငါး...."

စုဝမ္က ရႊမ္ယြမ္ခ်င္းကို ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္ၿပီး ယဲ့က်ီက်င္းကိုၾကည့္လိုက္သည္။ အဲ့မိန္းမရဲ့မ်က္လုံးက လက္ခနဲျဖစ္သြားၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို မဖုံးကြယ္လိုက္နိုင္ေပ။

စုဝမ္ စစ္သူႀကီးအိမ္ေတာ္ရဲ့ အႀကီးဆုံးသမီး၊ ရႊမ္ယြမ္႐ုရဲ့ ဝမ္ေဖး.....