စုဝမ္က ခြက္ကို ကမ္းေပးလိုက္ခ်ိန္မွာပဲ ခန္းမႀကီးတစ္ခုလုံး တစ္ဖန္ျပန္တိတ္သြားသည္။ ဧည့္သည္ေတြအကုန္လုံးကလည္း ထိုင္ခုံက လူကို မေသခ်ာတဲ့အၾကည့္၊ အံ့ဩတဲ့အၾကည့္ေတြနဲ႔ ၾကည့္ေနၾကသည္။
အခုမွပဲ အကုန္လုံးက နားလည္သြားၾကေတာ့တယ္။ စုအိမ္ေတာ္ရဲ့ ဒီပြဲရည္ရြယ္ခ်က္က အကုန္လုံးကို ထပ္ၿပီး ေကာလဟာလေတြမလႊင့္ေစဖို႔ ရည္ရြယ္ထားတာပဲ။ သူတို႔က အိမ္ေတာ္ရဲ့ သမက္ေလာင္းကိုေတာင္ ေရြးခ်ယ္ၿပီးထားၾကၿပီ။
ရႊမ္ယြမ္႐ုက သူ႔လက္ထဲက ဝိုင္ခြက္ကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ကိုင္ထားမိသည္။ သူ႔အားေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားတာေတာင္မွ ခြက္မွာ အက္ရာေတြက ေပၚလာၿပီး ဝိုင္ေတြက သူ႔လက္တစ္ေလၽွာက္ စီးက်လာသည္။
ဘာလို႔ အဲ့လူျဖစ္ေနရတာလဲ??
ဘာေၾကာင့္မ်ား အဲ့လူကိုေရြးခ်ယ္ရတာလဲ??
ရႊမ္ယြမ္႐ုက လက္မခံနိုင္သလို ခံစားေနရၿပီး တစ္ျခားဧည့္သည္ေတြကေတာ့ ဘယ္လိုအမူအရာ ေဖာ္ျပရမလဲမသိ ျဖစ္ေနသည္။
"ေတာ္ဝင္သမားေတာ္စီ...."
စုဝမ္က အေရွ႕မွာရပ္ေနၿပီး ေတာ္ဝင္သမားေတာ္စီကို ႏူးႏူးညံ့ညံ့ၾကည့္လိုက္ရင္း "ကၽြန္မ ရွင့္ကို အျမဲေလးစားေနရတာပါ"
သူမက ခုနက သူမေျပာခဲ့တဲ့စကားကိုပဲ ျပန္ေျပာလိုက္ေတာ့ ေတာ္ဝင္သမားေတာ္စီ အေတြးထဲက နိုးထလာခဲ့သည္။ ေတာ္ဝင္သမားေတာ္စီက စိတ္လႈပ္ရွားစြာနဲ႔ ထရပ္လိုက္ၿပီး စုဝမ္နဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရပ္လိုက္ကာ "မင္း... မင္းသမီးေလး"
စကားေတြထစ္သြားရတဲ့အထိ စိတ္လႈပ္ရွားသြားတဲ့ သမားေတာ္စီကို ၾကည့္ၿပီး စုဝမ္ႏႈတ္ခမ္းစြန္းေလးေတြ ေကာ့တက္လာကာ "သမားေတာ္စီသာ မရွိရင္ ဒီေန႔ကၽြန္မဆိုတာ ရွိလာမွာမဟုတ္ဘူး"
တဲ့တိုးဆန္တဲ့ ဝန္ခံမႈက သမားေတာ္စီကို လည္ပင္းေတြနီရဲတဲ့အထိပါ ျဖစ္ေစသည္။ ႏူးညံ့တဲ့မ်က္လုံးတစ္စုံမွာလည္း စိတ္လႈပ္ရွားမႈေတြက ေတာက္ပေနသည္။
"ဒါက ကၽြန္ေတာ္ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တာပါ"
သမားေတာ္စီက စုဝမ္ကမ္းေပးတဲ့ ဝိုင္ခြက္ကို ယူလိုက္ၿပီး အဲ့ခဏေလးမွာ စုဝမ္အတြက္ သူလုပ္ေပးခဲ့သမၽွက ထိုက္တန္တယ္လို႔ ခံစားလိုက္ရသည္။
VOCÊ ESTÁ LENDO
အတိတ်နိမိတ်ဆိုးတွေ သယ်ဆောင်လာမယ့် ရည်းစားဟောင်း
DiversosTranslate for fun (◔‿◔) *I don't own this story. Cover photo crd to pinterest
