Misja: Projekt Ohio

5

*1994, Columbus w Ohio*
- Dzisiaj wielki dzień - mówi Melina do Natashy podczas śniadania - cieszysz się, że będziesz w klasie z dziećmi w Twoim wieku?
- Ja...nie wiem jak to jest przebywać z dziećmi w tym samym wieku - mówi poddenerwowana Natasha.
- Najważniejsze jest to, żebyś nie czuła się samotna. Nawiąż kilka przyjaźni, a przede wszystkim niczym się nie przejmuj. Będzie dobrze, obiecuję - mówi Melina uśmiechając się.
Niedługo po śniadaniu, całą trójką wsiadły do samochodu i ruszyły do szkoły Natashy. Po kilkunastu minutach są już na miejscu. Natasha żegna się z Meliną i Yeleną, całując "młodszą siostrę" w czoło. Po czym pognała do placówki, a Melina i Yelena wsiadły z powrotem do samochodu i ruszyły do domu.
*Kilka godzin później*
Po wyjściu ze szkoły Natasha spostrzegła, że rozgląda się za Meliną. W końcu samochód Meliny podjechał pod szkołę i Natasha ruszyła w jego stronę. Przytuliła się do "mamy" czego ta się kompletnie nie spodziewała.
- Natasha, co się stało? - pyta Melina.
Dziewczynka dalej się przytula i odmawia odpowiedzi. Melina podnosi ją do góry.
- Наташа, что случилось?(Natasha, chto sluchilos'? - Natasha, co się stało?) - pyta Melina w ich ojczystym języku.
- я рад, что Вы пришли(ya rad, chto Vy prishli - Cieszę się, że przyjechałaś) - odpowiada Natasha w tym samym języku.
- Я не оставлю тебя, детка(YA ne ostavlyu tebya, detka - Nie zostawię Cię, kochanie) - mówi Melina - chodź, jedziemy do domu.
Wsadza Natashę do samochodu i zapina jej pasy. Przed odjazdem chciała mieć pewność, że Natasha jest bezpieczna z tyłu.
*Kilkanaście minut później*
Samochód wjeżdża do garażu. Obie wysiadają z auta i wchodzą do domu.
- Nati! - woła Yelena.
2-latka przytula się do "siostry". Natasha oddaje uścisk.
- Cześć Lena - mówi.
Alexei mierzwi jej włosy. Cała rodzina zjada obiad, po którym dziewczynki razem się bawią.
*Kilka godzin później*
Melina ułożyła Yelenę do snu. Zaraz potem udała się do pokoju Natashy. Usiadła na jej łóżku i pogłaskała dziewczynkę po włosach.
- Mamo - mówi Natasha.
Melina wstrzymuje oddech. Natasha jeszcze nigdy tak do niej nie powiedziała.
- Tak, kochanie? - pyta.
- Proszę, zostańmy. Wiem, że tego chcesz - mówi Natasha.
Melina przez chwilę wstrzymuje oddech.
- Kochanie, nie możemy zostać. Dobrze o tym wiesz. To tylko zadanie. Po nim wrócimy do domu - mówi.
- To nie jest dom. Jesteśmy w domu - mówi Natasha.
- Przykro mi, kochanie - mówi Melina i całuje ją w czoło.