14

114 8 2
                                    

*1996, Columbus w Ohio*
*Następnego dnia*
Natasha wyciąga z łóżeczka Daniela i razem z Yeleną schodzą na dół, na śniadanie. Czekają już tam na nich rodzice.
- Świetnie. Daj mi go - prosi Melina Natashę.
Zabiera od niej Daniela i sadza go na krzesełku. Wszyscy siadają do stołu i jedzą posiłek. Po śniadaniu dziewczynki bawią się na dworze, a Daniel rysuje coś na kartkach, siedząc w salonie.
*Kilka godzin później*
Dziewczynki wracają z dworu. Yelena siada obok Daniela i razem rysują. Tymczasem Natasha idzie do kuchni gdzie Melina robi kolację.
- Co tam, mała? - pyta Melina.
- Nie wracamy? - pyta cicho Natasha.
- Nie wracamy, kochanie. Zostajemy tutaj - mówi Melina - jesteśmy rodziną i nic nas nie rozdzieli. Chodź, pomożesz mi.
Szykują razem kolację. Po czym wszyscy jedzą posiłek i szykują się do spania. Melina po uśpieniu Yeleny i Daniela udaje się do pokoju Natashy.
- Czemu nie śpisz, kochanie? - pyta.
- Nie chcę spać. To tylko przykrywka. Zasnę, a kiedy się obudzę, będę z powrotem w Rosji - mówi Natasha.
Melina wstrzymuje oddech.
- Kochanie, nie wracamy do Rosji. Zostajemy tutaj. Przecież Ci mówiłam - mówi Melina.
- Skąd mam wiedzieć, że to prawda? - pyta Natasha.
- Kochanie, uwierz mi że to prawda. Nie wracamy, wszyscy zostajemy tutaj. Już nigdy nie ujrzymy tych murów i ścian. Jesteśmy bezpieczni - mówi Melina.
- Nie wiem czy mogę Ci uwierzyć - mówi Natasha.
Melina całuje ją w głowę.
- Przyjdzie czas, że to zrobisz - mówi.
Po czym wychodzi z pokoju i gasi światło.

Misja: Projekt OhioOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz