Unlove Tiffany Madrigal

Confessions

"Who's Stefanie Versosa?". Muling tanong nito sakin habang marahang lumakad papalapit sakin at naupo malapit sa kinauupusan ko.

Nagkatinginan naman kami ni shane alam kung kinakabahan din ito kahit na kalmanting nakaupo si tiffany sa tabi ko.

Paano ba naman kami magiging kalmanti kung ang kasama namin ay parang low pressure na pwedeng maging thunderstorm ang mas malala pa ay baka bumagyo ng hindi oras sa office ko at ayokong mangyari yun panigurado lahat ng nandito sa kompanya ko damay.

"Do i need to repeat what im asking for?". Blangkong paguulit nito. Fuck ito nga ba ang sinasabi ko.

"hm. A-no bang narinig mo?" Kinakabahang tanong ko. Mahirap na baka mamaya yung pangalan kulang narinig niya iba masabi namin.

"Ano nga bang narinig ko? hm. Wait let me think about it?". Sarcastic na saad niya.

"well hindi muba itatanong kung anong oras ako dumating?". Malamig na pahayag niya na nagbigay kilabot sakin.

"A-nong oras ka dumating? At ano ang mga narinig mo?" Natatarantang tanong ko.
Sinamaan naman niya ako ng tingin bago nagsalita. "May pahabol kapang tanong isa lang naman ang sinabi ko!".

"Well to answer your questions". Hinawakan nito ang sintigo niya parang may inaalala. "Ow! I came here the moment na lumabas sa office si jenny. now kailangan kupa bang sagutin yung isang tanong mo?". Baliwalang saad niya na lalong kinatahimik namin ni shane.

Ow! Damn that jenny! Bat hindi niya sinabing nandito si tiffany. Simula kasi nang malaman ni tiffany na ako ang may-ari ay dito na ito namamalagi naging close niya nga rin si jenny well not really pero parang ito pa ang mas kinakatakutan niya. Anong bang akala ni jenny boss niya si tiffany hay. Pero sa kabilang banda gets ko naman siya. Hehe.

Wala pala talaga kaming magagawa ni shane kung hindi sabihin ang totoo. Napabuntong hininga muna ako bago ito harapin.

"hm, I'm Stefanie Versosa". Pagbasag ko sa katahimikan. Tamihik lang ito nakatingin sakin na para bang hinihintay ang mga susunod kung sasabihin.

"Saan kuba uumisahan! hm. hindi ako ang ang totong lorein naaalala muba nung nagtangkang magpakamatay siya?". Tanong ko.

"Yeah" baliwalang sagot niya. Mukhang wala talaga siyang pake kay lorein.

Sumandal muna ako sa sopa at tumingala habang nakapikit ang aking mga mata. Inaalala ko yung mga kaganapang nangyari bago ako napunta sa mundong ito.

"Ako ang pinakabatang multibillionaire sa mundo namin. Lahat na ata ng karangyaan nasa akin as you notice my company name stands for Stefanie Versosa. Maraming kaming business ang daddy ko ang pinaka mayaman sa mundo namin hm wala akong mommy at kapatid kaya lahat binigay ni daddy para hindi ko maradaman na hindi ako kompleto and im thankful for all of the things that he had given me. He's the best dad in the world". Namimiss kuna talaga ang dati kung buhay lalo na ang daddy ko sana okay lang siya.

"So i have this friend of mine whose been crazy about this story hm i forgot the title of the book but she's always bugging about this stuff. The moment that girl comes to my place she was always bugging me to read that stuff" hindi ko maiwasang mapangiting habang naalala ang babaeng yun. Napadilat at napaayos naman ako nang upo ng kurutin niya ako. Ang sakit.

"Stop smiling you look stupid" naiiritang saad niya. "I bet her name is carmen" baliwang sabi nito na kinagulat naming dalawa ni shane.

"H-ow?" Nagtatakang tanong ko.

"Do you remember nung nanaginip ka sa school?" Napa oo naman sa sinabi niya pero nakakapagtaka parin.

"So anong kinalaman nung story na yun sa pagpunta mu sa mundong ito?" Pag iiba nito sa usapan kaya binaliwala ko nalang at nagpatuloy sa kwento.