Unlove Tiffany Madrigal

She's Married?

It's been 3 days. Ugh sino bang niloloko ko wala pa atang 1hr nung magumpisa ang business proposal ni tito gosh inaantok ako sa mga pinagsasabi nila.

Hindi ako nagtatanong o nagrereact man lang sa mga pinagsasabi nila and i think na miss interpret nila ako mas naging confident pa kasi sila sa mga proposal nila.

Pang ilang proposal ba nila ito? dalawa? tatlo? mukhang pinaghandaan talaga nila ito pero wala nga lang kwenta.

Bored na nilibot ko ang tingin sa mga taong kasama namin ngayon. makikita sa mga nila ang pagka-dismaya sa mga binibitawang salita ng mag-ama meron din palang namamangha sa sa kanila yung mga katulad din nilang ganid.

Hindi ko nga alam kung business partner ba talaga ang hanap nila o Robot na pwedeng pwede nilang control para sa sariling pangangailangan.

Sumasakit ang ulo ko sa kanila.
Hindi ko maiwasang mapabuntong hininga pwede bang makauwi nalamang or pumunta ng bar para naman mawala ang stress ko.

Damn.

Napahilot nalamang ako sa sintigo ko sa mga naiisip.

Nagulat naman ako ng hawakan ni tiffany ang mukha at iniharap sa kanya.

"Don't look at her Lorein!". Nagtitimping saad niya.

Pero ano daw? Sino naman tinitignan ko?

"What are you talking about?" Nagtatakang tanong ko.

"Your in deep thoughts that why some people misunderstand your actions". Naiinis na sabi niya. "Kung may iniisip ka wag kang tumingin sa iba. Just look at me. It's worth it you should know that."

Halos malaglag sa sahig ang panga ko sa mga sinabi niya.

Damn.

Akala ba nito makukuha niya ako sa mga galawan niya?. Hindi uyy

Kahit mahal ko ang babaing ito hindi ko kayang sumira ng relationship lalo na't kasal na ito.

Sagrado ang kasal hindi lang ito basta basta papel lang na pwedeng punitin kapag ayaw muna sa isang relasyon. Hindi rin siya katulad ng gf/bf lang na laro laro lang na kapag wala ka ng nararamdaman na kilig sa presents mu ay papalitan o daragdagan mu lang ito.

Ang kasal ay pang lifetime's until death do us part sabi nga nila.

Ang swerte ng taong minamahal ni tiffany.

Ni minsan sa buhay ko hindi ako nakaramdam ng inggit ngunit sa pagkakataon ito ay naiinggit ako sa asawa niya.

Hindi naman magpapakasal si tiffany kung hindi niya ito mahal. Ang sabi nga niya sakin may hinihintay ito at mahal na mahal niya ang taong yun. She's her hero, home and her life.

Hindi ko maiwasang mapaingiti ng mapakla. Masaya ako para sa kanya subalit ang sakit parin pala talaga.

Parang gusto ko nalang umiwi at umiyak boong gabi.

Bakit kasi hindi nalang ako ang mahalin niya.

"Why can't you love me tiffany? I want you to be happy because you marry your true lover. Your hero rather, but then i can help feeling jealous over your partner". Nanghihinang pahayag ko rito.

I'm not sure kung narinig ba niya ang sinabi ko hindi ko kasi kayang salubungin ang mga tingin nito kaya ibinalik ko nalamang ang attention sa mag-amang hanggang ngayon busy sa pag sasalita sa harap.

Hindi ko magawang mag concentrate sa mga sinasabi nila. Iniisip ko parin kung sino nga ba ang pinakasalan nito.

Napatingin naman ako kay Oliver.
Siya ba ang asawa mo? Isasalvage ko talaga ang lalaking ito kapag nalaman kung siya ang asawa ni tiffany.