Heartbeat

Chapter 7

Monday ngayon at nasa library ako, gumagawa ng research, first subject namin ito which is science, may lakad si Doctor Dabiyo kaya nagbilin lang siya ng Gawain sa'min which is mag research para sa mga gawain namin.

"You're so focused with that, Craige" saad ni Vanessa na nakaupo sa harapan ko. Hindi ko ito pinansin at nagbasa lang ng nagbasa habang nagsusulat.

"Is that how you treat a lady?" Sarkastiko nitong tanong kaya't napatingin ako sa kanya.

"I respect you, Vanessa, kaya kita hindi pinapansin cause I don't play feelings" saad ko at napakunoot ang noo niya.

"Never pa akong na reject, Craige" saad nito, hindi ko na ulit pinansin at nagpatuloy nalang sa pagbabasa, daldal siya ng daldal hanggang sa maubos ang oras, palabas na kami at doon ko lang nakita si Hanna, kaya't agad akong lumapit.

"Late ka ata" saad ko at tumango naman siya halatang pagod.

"Natulog Kaba?" Tanong ko sa kanya dahil mukhang inaantok siya pero agad naman itong napangiti at tumango.

"Punta nako sa next sub" saad nito kaya't tumango lang ako, ganoon lang ang nangyari buong araw, kaya't nung matapos ang last session nag una akong lumakad at pumunta sa court para mag practice, nakita ko naman si Oliver na nakaupo sa bench, nang matapos ang practice agad akong lumapit kay Oliver malalim ang iniisip. May tinitigan siyang picture ng babae, binola ko siya kaya't natawa ako sa paliwanag niya.

"Defensive much, sabihin mo lang nagkakagusto kana!" Sigaw ko sa kanya agad naman itong napatingin sa'kin.

"Gago ka!" Sigaw nito at umalis na kaya't umalis narin ako.

Maaga akong nagising dahil sa alarm clock ko, naligo na ako at nagbihis, hindi na ako kumain pa dahil hindi ko naman ugali kumain sa bahay, mas gusto kong kumain sa paaralan kasi
kahit papano, maingay ingay naman.

"Ikaw pala ang captain ball ng basketball team niyo?" Tanong ni Oliver ng maka upo sa harapan ko agad naman akong tumango at nagpatuloy sa pagkain.

"Astig!" Dagdag niya at napasandal sa upuan. Nagusap muna kami saglit bago siya pumunta sa classroom niya at ganoon din ako. Nang makarating ako sa room ko, marami na ang tao kaya't dumiretso na ako sa upuan ko, napatingin naman ako kay Hanna na seryosong nagbabasa, Maya Maya pa pumasok na ang preceptor namin kaya't discuss here discuss there lang, abala lahat sa pag aaral, hindi narin naman bago sa'min 'yung advance study, iba kasi talaga kapag college, you need time management sa lahat ng dapat mong pag aralan.

Walang masyadong nangyari ngayong araw, tamang usap lang kami ni Hanna bago mag start ang first class namin, ipapasa narin ngayon ang project namin.

"If I could let you describe a hospital, what can you say about it?" Tanong sa'min Nung preceptor namin nang makapasa na kaming lahat.

"A Hell"

"Threat"

"Prison"

"Abandoned place"

"Pain reliever"

Sagot ng mga kaklase ko, sumangayon naman ako sa kanila kasi totoo namang mahirap talaga sa hospital but I wonder why they choose to be a surgeon kung ganyan ang tingin nila sa hospital or why do we choose to be a surgeon.

"If you consider hospital as a hell, threat, prison, abandoned place and pain reliever can you raise your hand" saad ng preceptor namin, almost all of us raised our hands including me but Hanna didn't raised her hand.