Sen Ne Çeşitsin?

17- Bilet

OMG!! Ilk bölüm 1K okunmaya ulaşmış!!!! Hepinizi çoook çok seviyorum yürüyen nutellalar ^^

----------

"Senin burada ne işin var?"

Çok mu sert çıkıştım yaa? Amaan. Az bile buna.

Yapmacıktan dudaklarını astı.

Hayley "Aa, kırılıyorum ama."

"Sadece insanlar ve poselen takımları gibi şeyler kırılabilir. Merak ettim, insan olmadığının farkındayım ama sanırım sen porselen takımısın." Kapaaaaaak!

Noluyo ya?

Bende bilmiyorum knk

Yalnızlıktan iç sesiyle kanka olan Beril'in dramı

Hm ok by

"Umrumda değilsin. Andrew'in eşyalarını almaya geldim."

Ne dedi o?!?!

"Nedenmiş o?"

"Andrew bundan sonra bende kalacak da ondan"

Ne? Ne? Ne? Ne? Ne? Ne? Ne? Ne? Ne? Ne? Ne?

---------

Pizzamı depresyon modunda yerken canım cidden sıkılmıştı.

Çünkü benim canım bir limon niahahaha

Noluyo bana ya?

Hep Yalnızlıktan bunlar.

Aynen

Biriyle konuşmaya ihtiyacım vardı. Alexis olmazdı. Kiz zaten Üzgündü ve bide Andrew'le, Cenk yüzünden Ayrıldığımızı söylesem kız iyice üzülürdü.

Arayabilecegim kişilerin listesini kafamdan geçirdim.

1- Emre?
Hayır. Eski segilimle bu tür meseleleri konuşmam.

2- Bora?
Hayır. Asla olmaz. Ilk başta o benim abim. Beni tekrar yanına alır sonra.

3- Mete?
O da olmaz. Emre'nin kardeşi o.

4- Ceren?
Onunla o kadar yakın değiliz.

5- Enes?
Bu nerden geldi aklıma ya?

6- Jess?
Onu da o kadar tanımıyorum.

7- kendi kendime konuşayım?
Mal mıyım ben? Tamam biraz mal olabilirim ama o kadar da değil.

8- Mason?
Şu anki halimin bir nedeni de o zaten.

9- Ada?
Evet! Tabiiki de Ada. Şi iz may best firend.

Odamdan Bilgisayarımı alıp tekrar aşağı indim.

Ada'yı görüntülü arama tuşuna bastım ve beklemeye başladım. Bir süre sonra arama kabul edildi.

"Oo Beril Hanım siz arar mıydınız ya?" Diye sitem ettiğinde gözlerimi devirdim.

"Yaa deme öyle. Özledim kızım seni."

"Bende çok özledim lan. Ee? Geliyomusun buralara?"

"Bilmem. Belki yazın."

"Hmm. Aradığına göre anlatmak istediğin şeyler var. Haksız mıyım?"

Haklı valla.

"Ne kadar zeki birşeysin sen öyle"

"Hey! Kanka o benim lafımdı. Neyse sen anlat"

Derin bir nefes aldım ve Buraya geldiğinden beri yaşadığım her şeyi anlattım.

"Vay öküz vay..." dedi sonunda.

"Işte böyle. Ayrıca öküz olduğunu bende biliyorum."

"Neyse kanka ben şimdi kapatıyorum. Okula yetişmem lazım da, ama beni merakta bırakma. "

"Peki Adaa, byü."

Bilgisayarı kapatıp arkama yaslandım. Birine anlatmak iyi gelmişti.

-------------------

-1 saat öncesi, Andrew ' den -

Lanet olsun.

Ben böyle işin...

Hayley artık yetmişti. Bu sabah okulda olanlar da tam bir hataydı. Beril büyük ihtimalle şu anda bana sövüyordur ama benim bir suçum yoktu ki,

Beril'i ilk defa böyle görüyordum. O anda hayat sanki durmuştu ve ben hiçbirşey söyleyemedim. O gittikten hemen sonra da Hayley gelip bana sarıldı zaten. O sırada da Beril gördü. Beril'in gözlerindeki acı o kadar belliydi ki, o anda gözlerim dolmadı değil.

Joe "Abi bir sakin ol senin değil de benim başım dönmeye başladı."

Beni sakinleştirmeye çalışan arkadaşıma baktım.

"Joe, sence sakin olabilir miyim? Ya o bakışları hayatımda görmedim diyorum sana,"

Joe "Hey hey hey, eğer böyle devam edersen olduğun yerde kalacaksın. Hemen barışmak için birseyler düşün."

"Olmuyor işte Joe. Olmuyor. Bu kıt beynime hiçbirşey gelmiyor. Kafayı yiyeceğim ya!"

Joe "kanka sakin. Neler olduğunu en baştan itibaren anlat"

"ya işte Hayley'i ittigimde bana mal mal bağırıp tekrar gitti. Nereye gittiğini bilmiyorum. Umrumda da değil zaten."

Joe "Eve gitsen, barışmayı falan denesen?"

"Eve gidemem, Beril evde ve hiçbişey yapmamış olsam bile yüzüm yok. " Onu geri kazanmalıydım. İşler daha da berbat olmadan tekrar benim olmalıydı. Yoksa bu Cenk'le çok işim var demekti.

"Peki, biraz daha düşünelim o halde."

Aniden aklıma gelen planla "Aferim be Andrew." Dedim kendi kendime.

"Noldu?" Dedi Joe.

"Buldum! Planı buldum!"

Hemen Telefonumu çıkarıp Stevie'yi aradım. Kendisi her ne kadar bana takıntılı bir psikopat olsa da şu anda bana yardım edebilecek tek kişi o.

İlk Çalışta açtı.

Aramamı bekliyordu herhalde.

"Andrew?"

"Selam Stevie."

"Sanada. Noldu?"

"Ummm bilmiyorum. "

"Uzatmadan anlatsan?"

"Peki, uzatmıyorum. Bana acilen konser bileti lazım."