🗡️ទាយាទសាតាន🗡️(ចប់)

Episode 13

+ 2ថ្ងៃក្រោយ

វេលាប្រមាណជាម៉ោង12ថ្ងៃត្រង់ដែលថ្ងៃនេះសីតុណ្ហភាពអាកាសធាតុមានការប្រែប្រួលនឹងកើនកម្ដៅខុសពីធម្មតា ធ្វើអោយមនុស្សម្នា សត្វ។ល។ មានការភ័យព្រួយព្រោះតែមិនធ្លាប់កើតឡើងហេតុការក្ដៅខ្លាំងបែបនេះពីមុនមករហូតធ្វើអោយស្លឹកឈើនឹងបន្លែក្រៀមស្វិតស្រពោនដោយសារតែពន្លឺដែលចែងចេញពីផ្ទះអាណិត [ 34អង្សា ]

នៅក្នុងសម្ព័ន្ធចនផងដែល អ្នកបម្រើធ្វើការទាំងបែកញើសសស្រាក់ទាំងដែលពួកគេកំពុងតែស្ថិតក្រោមដំបូលផ្ទះដ៏ត្រជាក់នឹងមានម៉ាស៊ីនត្រជាក់បើកដំណើរការតែទោះជាបែបណាក៏ដោយក៏នៅតែមាន
អារម្មណ៍ថាមិនគ្រប់គ្រាន់ពេលនេះគឺក្ដៅស្ទើរបែកមេឃទៅហើយ

< អួយ៌...អ្នកប្រុសៗ...ចាំខ្ញុំបក់អោយនៅអោយស្ងៀមទៅអ្នកប្រុស > អ្នកបម្រើ2អ្នកឆ្លេឆ្លាទាញរក
កង្ហារនឹងផ្លិតមកបក់ដើម្បីផ្ដល់ភាពត្រជាក់ទៅកាន់អ្នកប្រុសតូចដែរកំពុងតែក្ដៅចង់បែកក្បាល

< ក្ដៅ ! ក្តៅណាស់ទ្រាំមិនបានទេ ជួយទៅត្រៀមទឹកបន្តិចមក > ជីមីនពោលទៅកាន់អ្នកបម្រើទាំងដែលតាមជើងសក់មានញើសហូរមកដូចទឹក

< តែអ្នកប្រុសទើបតែងូចមិញនេះទេទាន កុំទាន់ងូច
ម្តងទៀតអី > អ្នកបម្រើ

< ជួយមិនបានទេ ខ្ញុំក្ដៅ ក្ដៅណាស់ ហ៊ឹក..> ជីមីនរកកល់ចង់យំ ស្បែកដែលធ្លាប់តែសរលោងស្អាតក៏ក្លាយទៅជាក្រហម

< នែ...ឯងឆាប់ទៅ ! អ្នកប្រុសមិនអីទេពួកខ្ញុំទៅត្រៀមអោយអ្នកប្រុសហើយទាន > អ្នកបម្រើ

មិនចាំយូរជីមីនក៏ស្ទុះក្រោករត់វឹងយ៉ាងលឿនទៅកាន់បន្ទប់របស់ខ្លួនរួចមកក៏សម្ដៅចូលក្នុងបន្ទប់ទឹកបើក
ក្បាលរ៉ូប៊ីនេបើកហើយអង្គុយក្រោមដំណក់ទឹកដែលស្រក់ចុះមកយ៉ាងត្រជាក់ទាំងដកដង្ហើមញាប់ៗ

ថ្ងៃនេះចម្លែកអីក្ដៅខុសធម្មតាអ្នកទាំងឡាយតែងតែដឹងថាកូរ៉េជាប្រទេសមួយដែលមិនសូវមានរដូវក្ដៅមានតែរដូវរងារញឹកញាប់ជាងគេ តែថ្ងៃនេះក្ដៅណាស់
ក្ដៅហួសការស្មាន

**រំលង

មកនិយាយពីអ្នកដែលអង្គុយធ្វើការក្នុងក្រុមហ៊ុនឯនេះវិញ ដៃចាប់ប៊ិចស៊ីញេកុងត្រាជាមួយភ្ញៀវបន្ដដៃ
ម្ខាងទាញយកក្រដាសមកបក់បណ្ដើរ កម្លាំងម៉ាស៊ីនត្រជាក់គឺមិនគ្រប់គ្រាន់ទេ