🗡️ទាយាទសាតាន🗡️(ចប់)

Episode 23

< អ្នក-អ្នកប្រុស ??? > !!!

អ៊ុំហារ៉ាគាំងលែងកម្រើកពេលឃើញជុងហ្គុកដើរចូលមកកាន់តុអាហារដោយខ្លួនឯងមិនមែនអង្គុយលើរទេះរុញដូចមុននោះទេថែមទាំងស្លៀកពាក់ស្អាតបាតទៀតផង

ជីមីននឹងលោកចនប្រុងនឹងដួសអាហារចូលមាត់ទៅហើយតែបន្ទាប់ពីបានឃើញជុងហ្គិកដើរចូលមកដោយទឹកមុខមាំជីមីននឹងលោកចនក៏ទម្លាក់ស្លាបព្រាចុះ

< ជុងហ្គុក ! នេះកូនដើរបានវិញហើយមែនទេ? កូនពិតជាដើរបានមែន > លោកចនក្រោកឈរដើរទៅរកកូនប្រុសរួចក៏សួរឡើងទាំងញញឹម

< ខ្ញុំដើរបានហើយប៉ា > ជុងហ្គុកតប

< អរគុណព្រះដែលធ្វើអោយកូនប្រុសខ្ញុំដើរបានវិញប៉ាសប្បាយចិត្តណាស់ដែលកូនធម្មតាមិនមែនអង្គុយលើរទេះរុញទៀត > លោកចនពោលដោយសេចក្តីរំភើប

< ខ្ញុំដើរបានហើយ ហើយក៏មិនអោយអ្នកខ្លះរួចខ្លួន ! ពេលនេះខ្ញុំចង់ត្រឡប់ទៅធ្វើការងារនៅក្រុមហ៊ុនវិញព្រោះមិនបានទៅ1ខែហើយ > ជុងហ្គុកនិយាយបណ្ដើរដើរចូលទៅអង្គុយក្នុងតុបណ្ដើរហើយសម្លឹងមើលមុខជីមីនដែលមិននិយាយអីមួយម៉ាត់

តែសម្ដីរបស់ជុងហ្គុកធ្វើអោយជីមីនចាប់បានគ្រប់ម៉ាត់ហើយក៏ស្មានដឹងដល់ចិត្តថាជុងហ្គុកនឹងធ្វើអីមកលើខ្លួន

< ប៉ាថាកុំទាន់អីកូន ព្រោះទើបតែជាចឹងប៉ាខ្លាចថាពេលកូនឈរយូរវាអាចប៉ះពាល់ឬក៏វាអាចរើឡើងម្តងទៀត យល់ល្អនៅផ្ទះសិនទៅ > លោកចនហាមឃាត់ដោយក្ដីព្រួយបារម្ភ

< ដួសបាយមក ! ប៉ាខ្ញុំមិនអីគឺមិនអីហើយ ខ្ញុំមិនចង់នៅផ្ទះនោះទេព្រោះវាធ្វើអោយទើសទែងដល់អ្នកខ្លះហើយក៏ខ្ញុំនេះក្រពុលមុខ > ជុងហ្គុកប្រើកែវភ្នែកមុតស្រួចចាក់ទម្លុះបេះដូងរាងតូចដែលអង្គុយញ៉ាំអាហារធម្មតាមិនប្រតិកម្មអីបន្តិចសោះ តែអ្នកណាទៅដឹងទៅថានៅពីក្រោយការស្ងប់ស្ងាត់នោះកំពុងតែកើនកម្ដៅជាខ្លាំង ខឹង ខឹងនឹងអ្នកដែលមានឈ្មោះថាជាប្ដីនោះខ្លាំងមែនទែន

< ហែម ! ញ៉ាំបាយទៅ បើកូនគិតចឹងទៅហើយប៉ាក៏មិនថាអីដែល > លោកចនក្រហែមបន្តិចដាស់ស្មារតីរបស់រាងតូចកុំអោយអង្គុយភ្លឹករួចមកលោកក៏ងាកមកញ៉ាំអាហារធម្មតា