☆ 23. Bölüm

95 10 2
                                    

İnsanlar hayatları boyunca türlü tesadüflerle karşılaşabilir. Bu tesadüfler mutluluğa götürdüğü gibi , arafta da bırakabilir.

 Ateş ile ufak bir kaza sonucu tanışıp, aynı gün içerisinde patronumun oğlu olduğunu öğrenmek baya şaşırtıcı olmuştu. Fakat maalesef burada bitmedi.

'Bir ilişki istemiyorum ben ya, bekarlık sultanlık oh kafan rahat.' diye ortalıkta dolaşan ben, birden Ateş'in yörüngesinde takılı kaldım.

 Hayatına hiç bir erkeği istemeyen ben onun hayatına dahil olmak için delirir vaziyete geldim.

 Elbette bende biliyordum, illa ki hayatımda birisi olacaktı. Babam olacak şahsiyetin içimde bıraktığı koca boşluk birinin sevgisi ile dolacaktı, Acılar hayal kırıklıkları duyulan eksiklikler aşk ile iyileşecekti, ama bu O olamazdı.

 Bir kere bana güven vermesi gerekirdi ama bakınız.. şirkete geldiğinden beri adamın sürtüklerinden buradan Köye yol oldu.

 Beni gerçekten seven biri olmalıydı bakınız.. seni seviyorum deyip ertesi gün kaçacak delik aradı.

Beni öpmesinden bahsetmiyorum bile. Tabi bunun ilk öpücüğüm olması da ayrı bir durum.

Biz kızlarda çok acayip varlıklarız.

Şu 'ilk öpücük çok önemlidir.' olayını kim çıkardıysa Allah bin türlü belasını.. Neyse beddua etmicem.

Her neyse ne diyordum ilk öpücüğün önemi.. ya önemli olacağı yoksa bile bize öyle bir empoze edilmiş ki kafayı bunla bozmuşuz. Erkeklerin böyle dertleri yok mesela, 'o benim ilk öptüğüm kız benim için çok değerli.' diyeni görmedim daha. Ama bizler daha ilk okulda 'silgi istedi kesin beni seviyor.' diye düşünüp aşık olduğumuz çocukları aradan 40 yıl geçse de tebessümle hatırlıyoruz.

Ya biz çok salağız ya da onlar çok rahat, bilemiyorum.

Neyse sonuç olarak çok mutsuzum. Hayır yani bide işin kötüsü herkese laf yetiştiren ben, Ateş'in karşısında efsunlanmış gibi kalıyorum. Yoksa normalde karşına geçip önce gayet medeni bir şekilde konuşup sonra hızımı alamayıp ağzıma geleni söylemem lazımdı. Ama yok karşısına geçince mala bağlıyorum. Yaptıklarına hiçbir şekilde anlam veremiyorum.

 Bu yazının sonunda 'erkeklere ölümmm, gelin örgüt kurup hepsini öldürelim.' diye bir şey bekliyorsanız söyleyim daha o kıvama gelmedim.

Belki daha sonra...
 

YOK ARTIK!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin