Happy Corpses | Minsung

2. Bölüm | gizemli adam

Yaklaşık 20-30 dakikalık yoldan sonra ara sokağın birine vardık. Burası olay yeri olmalı.

"Hadi inelim Jisung"

Hyunjin'in dediğinden sonra arabının kapısını açıp dışarıya adım attım. Benden sonra O da arabadan indi.

"Benimle gel, seni amirim ile tanıştıracağım"

"Olur"

Onun peşinden gittim. Her yer o kadar kalabalıktı ki geçerken sürekli birine çarpıp özür diliyordum.

Olayı merak eden mahallelinin arasından zorla geçerek Hyunjin'in amirinin yanına geldik. O sırada Hyunjin lafa girdi;

"Merhaba amirim, bu size anlattığım olay ile ilgilenecek olan dedektif arkadaşım"

"Merhaba bayım, ben Han Jisung, New York'ta dedektiflik yapıyorum"

"Sanada merhaba, ben amir Bang Chan"

"Tanıştığıma memnun oldum, izniniz ile cinayet hakkında size soru sorabilir miyim?"

"Tabii ki, sorabilirsiniz"

"Çok sevindim, izninizle başlıyorum. Bu cesetleri nerelerde buldunuz?"

"İlk cesedi bir çocuk parkında bulduk, ikincisini tren yaylarında, üçüncüsünü trafik lambasının önünde, dördüncüsü bir alışveriş merkezinin merdivenlerinde, beşincisi yürüyüş yerinde, diğerleri ise buna benzer yerlerde"

"Anladım..." aklıma bir şey takılmıştı, bu söylenen yerlerin hepsi gündüz sıklıkla kullanılıp gece fazla kullanılmayan yerler. Acaba katilin bu cinayetleri gece gizlice işleyip gündüz mü fark ettirmek gibi bir amacı var? Hayatımda ilk defa böyle bir şey ile karşılaştım.

Hemen not defterimi çıkartıp amirin dediklerini not ettim;

• sabahları kullanılan, geceleri kullanılmayan cinayet yerlerini tercih ediyor

"Peki..." diyip devam ettim "peki kurbanların yaş aralıkları neler?"

"19-30 yaş aralığı var"

"Anlaşılan katil yaşa bakmıyor"

Hemen bunları da not ettim;

• kurbanın yaşına göre hareket etmiyor

"Bay Bang, burada oturan komşuları sorguladınız mı?"

"Çok meşgul olduğumuzdan dolayı vakit bulamadık sorguya çekmeye"

"Çok sevindim, izin verirseniz bu görevi ben alabilir miyim?"

"Olabilir, bizimde kolayımıza gelir"

"Anlaştık, fakat öncelikle cesetleri incelemek istiyorum"

"Tamamdır bay Han, ben şimdi emniyet müdürlüğüne gidiyorum, bakmam gereken dosyalar var. Burayı size emanet ediyorum"

"Tabi, bana güvenebilirsiniz"

"İyi öyleyse, size görüşürüz"

"Görüşürüz bay Bang"

Bay Bang gittikten sonra Hyunjin'e seslendim;

"Ben cesete bakmaya gidiyorum"

"Peki, benim diğer polis arkadaşlarıma yardım etmeye gitmem lazım. Sen tek başına halledersin dimi?"

"Evet, sen git ben hallederim"

"Tamam, hadi ben kaçar"

"Hadi kaç"