Gaven, goden en mythen. ((Geannuleerd))

Hoofdstuk 34

{Lisa's POV}

Ik sta geleund tegen de stalmuur. Poseidon heeft ingestemd haar een van zijn pegasi te geven. Stefanie rijdt en vliegt rondjes op een merrie zo zwart als de nacht met een rond, wit vlekje op haar kop. Selini, had Poseidon het pegasus genoemd. Grieks voor maan. Ik vind Selini wel passen bij de pegasus. De vlek is net een maan tegen haar huid. Selini galoppeert om de stallen heen. Stefanie zwaait glimlachend naar me wanneer ze langs rijdt. Ik zwaai afwezig terug. Wat bedoelde Sümeyye? Welke problemen zou Gaïa kunnen veroorzaken? Zou Gaïa gaan overlopen?

Opeens hoor ik gevladder rechts van me. Ik kijk op. Hermes komt naar me toe gevlogen. Hij gaat naast me staan.

'Plezier gehad met de halfgoden?' vraagt hij.

'Ik heb bij een enkele zelfs met zijn liefdesleven geholpen. Ik heb nog wat te goed van Aphrodite en Eros,' antwoord ik.

Hermes lacht. 'En mijn kids? Waren ze een beetje te houden?'

'Te houden?' lach ik. 'Eentje probeerde me te bestelen! Je moet je kinderen echt wat manieren bij leren! En jezelf ook.'

'In je dromen, Kal. Alleen in je dromen,' lacht hij.

'Ah, sorry. Die zijn al bezet. Misschien in de jouwe? Heb jij een gaatje?'

Hermes giert het uit. Hij klopt lachend op mijn schouder.

'Ik ben blij dat je iemand bent met humor en niet zoals...' hij kijkt snel om ons heen en leunt naar me toe. '...Hera.'

'Jij bent ook wel leuk,' glimlach ik.

'Alleen maar leuk?' vraagt hij met een pruillip. Ik knijp in zijn wang.

'Ik ben bang van wel,' grinnik ik. Wanneer ik weer gevladder hoor, kijk ik verward rond. Hermes staat toch naast me? En op een of andere reden komen hier geen vogels. Ik kijk omhoog als ik een bonk hoor. David kijkt glimlachend op me neer.

'Hoe kom jij hier?' vraag ik.

'Toen je gevonden werd had ik hem en je menselijke ouders een kopie van schoenen gegeven,' antwoordt Hermes. David springt omlaag en gaat naast me staan. Hij pakt mijn hand.

'En wat heb je vandaag gedaan?' vraagt hij.

'Ik heb gehandeld met zijn...' ik wijs naar Hermes. '... kinderen en die van de andere goden.'

'Leuk?' vraagt David.

'Ik heb een enkele keer Aphrodites taak moeten doen! Of ik dat leuk vind moet ik nog bedenken,' antwoord ik.

'Ach, het is maar voor één keer, toch?'

'Geloof van wel, ja.'

'Ik denk zelf van niet,' zegt Hermes.

'Ga me niet vertellen dat er meer komen.'

Hij haalt zijn schouders op.'Sorry, Kal, maar we weten allebei dat we nooit ophouden met onze affaires.'

'Mij niet gezien met die affaires.'

'Ik vraag me nog steeds hoe jullie elkaars helften kunnen zijn,' zegt Hermes fronsend.

'Het is wat het is,' zegt David. Ik knijp zachtjes in zijn hand en leun met mijn hoofd tegen zijn schouder.

Hermes doet alsof hij moet kokhalzen. Dan buigt hij voorover om in mijn oor te fluisteren.

'Gebruik protectie,' fluistert hij voordat hij lachend wegvliegt. Terwijl ik voel dat mijn gezicht rood wordt, stuur ik hem een wervelwind achter na, waardoor hij rond geslingerd wordt.

'Wat heeft hij gezegd waardoor hij dit verdient?' lacht David. Als hij mijn gezicht ziet, kan hij het al raden.

'Protectie?' vraagt hij. Ik zucht en knik.