Bratt 027

994 19 14
                                    

CHAPTER 27: Engagement Party. Should I say no or yes? :/

Nagulat naman siya sa tanong ko and then, he smiled. “No, I won’t.” And then he pulled me into a hug again like he was cherishing every moment of this.

I hugged him back, so tight. Gripping my hands not to break the last hug he might give me. I just don’t want to end this. Isinubsob ko sa balikat niya ang mukha ko. Nasasaktan ako, oo. Natutuwa, oo. Gusto kong tanungin ang tadhana, bakit humantong sa ganito ang mga pangyayari? Why everything turned out to be so wrong?

“Hera…” Napaangat ako nang tingin nang marinig ko ang pamilyar na boses na tumawag sa akin. Seeing his face so disappointed made me broke the hug with Gabriel immediately.

Ngumiti ako nang alanganin, “Uh, Zeus—“ Hindi ko na natapos ‘yung sasabihin ko nang bigla siyang tumalikod at nagmamadaling umalis.

Hindi ko na sana siya hahabulin kasi hindi ko naman gawain ‘yun. Just let him be, he ruined our moment. Huhuhu.

“You should talk to him and explain that it’s not what he thinks it is.” Sabi ni Gabriel na nakangiti habang pinagtutulakan ako. Anu bang pinagsasabi nang lalaking ‘to? Eh, kung anu man ang iniisip ni Zeus… ‘yun din ang iniisip ko— na may meaning ang mga nangyayari ngayon. -____-++

Magsasalita na sana ako nang bigla niya akong iniwan, kaya I have no choice. I have to chase Zeus.

Nilingon ko muna ‘yung dinaanan ni Gabriel, grabe ang bilis naman maglakad nung lalaking ‘yun. Kaya ang ginawa ko ay patakbong lakad ang ginawa ko para mahabol ko si Zeus.

Natanaw ko naman agad siya kaya binilisan ko ang lakad ko para maabutan ko siya. I tried to stop him by calling his name, but no chance. Hindi niya ‘ata ako naririnig kasi may nakasalpak na earphone sa tainga niya. Seriously?! =_____=

Nang malapit ko na siyang maabutan agad kong hinigit ang kamay niya, napalakas ‘ata ang pagkahigit ko sa kanya kaya na-out of balance siya ‘causing us to fall on the ground— and muntik niyang mahalikan ang labi ko. O.O I can feel his heavy breathes around my neck. Gosh! Hot. +____+

Seconds have passed, narealize niya ‘atang ang awkward nang position namin kaya tumayo siya at tinulungan niya na rin akong makatayo.

He cleared his throat before uttering a word, “Bakit kasi nanghihila?” He said, not bothering to look at me. This is really awkward.

I just kept on staring at him, “I just have to explain—“ He cut me off. =___= what’s with the people right now? Hindi man lang ako pinapatapos makapagsalita. Wala ba akong karapatan magsalita?! Do I have to shut my mouth always? >____<

He looked at me with a blank expression, “Wala ka namang dapat i-explain, eh.” He said plainly like it’s nothing at all. Yeah, right. What do I have to expect from him? AKO nga lang pala ‘yung may nararamdaman at hindi siya. :/

Pero nakaka-asar pa rin, he has the right to know. Fiancée ko pa rin siya at sa ayaw man o sa gusto niya I will state my side! Hmp! “Will you just shut your mouth and listen to me?” I said glaring at him. Nagulat naman siya sa inasal ko pero binawi niya rin agad at nag-poker face.

Hindi naman siya umimik, so it’s a sign that I can explain myself right now, right? “It’s not what you think it is…” Sabi ko habang nakatingin sa kanya nang diretso.

He smirked at me, “Anu bang iniisip ko, Hera?” He said to me amusingly. He likes playing mind games with me. I’m sucked at this! :/

I sighed, sign of defeated. I don’t have time for this. “I don’t know what you’re thinking but whatever it is, me and Gabriel has no affair…” I sighed again, thinking of that thought makes my heartaches. =/ “…I just want to clear my name.” Sabi ko sabay tingala, nagbabadiya na namang umagos ang mga luha ko eh. Kailangan kong pigilan ‘yun.

CatastropheTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon