Catastrophe

Bratt 028

CHAPTER 28: I thought so…

Hera Kim’s Point of View:

“Yes…”

Palakpakan na lamang ang narinig ko mula nung sambitin ko ang salitang iyon. Napatingin ako sa mga magulang ko, mukha na silang nakahinga nang maluwag. Akala siguro nila ay bibiguin ko sila, hindi ko kayang gawin sa kanila ‘yun. Ayokong ma-disappoint sila sa akin, kahit na lagab sa kalooban ko.

Tinatanong mo ba kung ano ang nararamdaman ko ngayon? Siyempre, hindi ko maikakailang masaya ako dahil nag-propose siya sa akin pero hindi mo din maaalis sa akin na nasasaktan ako. Mahal ko siya, mahal ko din si Gabriel… hindi naman siguro kasalanan magmahal nang dalawang tao, hindi ba? Tao lang din naman ako at madaming flaws. Hindi ako perpektong tao para magkaroon nang perpektong buhay.

Isinuot na ni Zeus sa akin ang singsing habang nakangiti siya, hindi ko alam kung ngiting tagumpay o ngiting naaasar. =____=

Pagkasuot na pagkasuot niya nang singsing ay niyakap niya ako na siyang dahilan nang pagtilian nang mga Schoolmates at iba pang mga guests sa paligid.

Bumulong siya sa akin, “Pinilit lang nila akong gawin ‘to, so don’t assume anything.” He said mocking at me. I thought so… this is so not him kaya nakakapagtaka rin na nagpropose siya. Tss. Well, it doesn’t matter. Even though he spoiled the moment, kahit na medyo nasiyahan na ako dahil nag-‘PROPOSE’ nga siya. Apparently, it’s just our parents’ scheme. What do I expect? (_ __’ )

I sighed and whispered back, “Who told you that I am assuming?” I said while grinning. Siyempre, hindi pwedeng ako lang lagi ang gina-ganun niya ‘no. Baka isipin niya may gusto ako sa kanya, kahit totoo naman. “Do I look happy? Ayoko lang ma-disappoint parents ko sa akin kaya um-oo ako sa walang kwentang proposal mo, ikaw ang ‘wag mag-assume!” And again, I grinned deviously. Saan ko ba nakukuha ‘tong mga pinagsasabi ko, napakalayo sa totoong nararamdaman ko. Hay!

Kumalas naman siya sa pagkakayakap sa akin at tinitigan ako sa mukha. He smirked at me, “If that’s the case, we’re good.” He said coldly. Bakit nag-iba na naman ang ekspresyon nitong lalaking ‘to? Tsh.

I rolled my eyes, “Whatever!” After saying that, I crossed my arms.

Tatalikod na sana siya nang bigla na naman siyang lumapit sa akin na siyang dahilan nang pag-atras ko, paano ba naman kasi?! Ang lapit nang mukha niya. >____< “And one more thing, wala tayong pakialamanan. Okay?”  He commanded like he’s a boss.

I unconsciously nodded, I felt like I was hypnotized by his charisma. Did I tell you guys that this guy is so damn hot?! He’s wearing a 3-suit Armani and pair of handmade leather shoes from Italy together with his perfectly whipped hair that made him looked so mature but innocent at the same time. I now realized that I am marrying a one hell of a kind godlike person!

YOU SHOULD BE ENVY GUYS! MWAHAHAHA! >:D

What?! What am I even saying guys?! Forget about that, ju-just delete it! Waaaa.

“You’re drooling over me again.” He snapped making me back into reality. Phew!

I glared at him, how dare he?! But he just laughed and headed to his table leaving me in the center of the dance floor glaring at his back. Damn that guy! I want to rip off his neck!

“We may eat now!” The emcee announced that made the guests busied themselves in the Buffet area.

So, I am now done here? I want to take a rest.