Catastrophe

Bratt 013

CHAPTER 13: The Indian Marriage.

Hindi pa rin nawawala ang kabog sa dibdib ko, nakatingin lang sa ako kay Gabriel. Ngunit ang ekspresyon nang mukha niya, parang inip na inip at nagngingitngit. Parang ayaw na ayaw niya sa mga nangyayari ngayon, ganun na ba kalaki ang galit niya sa akin? =((

Parang nawalan tuloy ako nang gana at mas binagalan ko ang paglalakad, muli akong sumulyap sa kanya at tumungo. Hays! Akala ko, dream come true na. Minsan na nga lang mapares sa kanya, hindi pa talaga magiging memorable dahil ayaw niya ata sa mga ganito. Eh bakit, hindi na lang siya nagbayad nang penalty kung ayaw niya? Psh. Nangto-torture ba talaga siya?! Bwiset, pinagsisisihan ko na talaga ang araw na nagtapat ako sa kanya!

Muli kong inangat ang mukha ko para tingnan ang nasa paligid ko, haaaay maswerte pa rin ako at nandiyan ang mga kaibigan ko para alalayan ako sa mga panahon na naghihirap ako. Anu ba ‘yan?! Ang drama ko na yata masiyado, samantalang kasal-kasalan lang naman ‘to. =____= Present pa talaga lahat nang classmates ko, pati ibang sections at year levels. O.O

Malapit na ako kay Gabriel na mukha pa ring asar na asar. Hays, I want to get over this thing. Ayoko namang makita na ayaw niya sa akin ‘no! Hindi naman ako masokista para tanggapin lang nang harap-harapan na hindi niya ako gusto! Masakit ‘yun. Gustong gusto ko siya eh, umabot na nga sa puntong mahal ko na siya.

Hindi din nagtagal, kahit anong bagal ko sa paglalakad— *sigh* nakarating din ako sa kinaroroonan ni Gabriel.

Nilahad niya ang kanang kamay niya kaya inabot ko ito. Gusto kong kiligin kaso parang hindi pwede dahil grabe ang aura niya. Nababalutan siya nang itim na aura! O_O TT0TT Grabe naman talagang buhay ‘to.

Pagkaabot ko sa kamay niya, “Don’t kiss him.” Bulong ni Gabriel sa akin. Eh? O.o Anung don’t kiss him?

“Huh?” Bago pa niya ako sagutin, iniabot niya na ang kamay ko kay— Zeus?! O.O I looked to Zeus confused and puzzled.

Saan nang galing ‘to?! Wala naman siya dito kanina ah? >///>

Ang gwapo niya, shemayyyy! Simpleng tuxedo lang, pero sobrang gwapo niya! Nakangiti pa siya habang hawak-hawak ang kanang kamay ko. >////< Kinikili— Teka, teka, teka! Bakit ba ako kinikilig dito? >____<

“Stop staring. Ikakasal na tayo, tinutunaw mo pa rin ako sa titig. Ang gwapo nang fiancée mo ‘no?” Natatawang sabi niya sa akin. Tss. Conceited pa rin.

“Psh. Conceited. Pero pagbibigyan kita. :P” I giggled.

“Tama ‘yan. But anyway, you look gorgeous.” He winked at me. >///< Namula naman ako sa sinabi niya, first time niya akong pinuri eh! Kyaaaaa >///<

“Ehem ehem!” The fake priest coughed fake-ly.

Nagtawanan ang mga audience or witnesses nang fake marriage na ito. Narinig ba naman nilang mag-bolahan kami ni Zeus for the first time eh. Hays! What a day! :)

Nagsimula nang magsalita ang fake priest, wala akong naintindihan dahil nakatitig lang ako sa gwapong mukha ni Zeus. Ganun din naman siya, parang kami lang dalawa ang tao dito sa loob nang chapel. Kung ganito na lang sana lagi, hindi kami nag-aasaran o kung anu man. Hayyyysss!

“Repeat me after this, Ms. Ferrer.” The fake priest said to me. He is one of the School Government Officer.

“I, Hera Kim Ferrer, take you Arkeen Zeus Zerna, to be my husband, to have and to hold from this day forward, for better or for worse, for richer, for poorer, in sickness and in health, to love and to cherish; from this day forward until death do us part.” I parted the ring on his left hand.