Catastrophe

Bratt 008

CHAPTER 8: Fiancée.

Hindi ako masiyadong nakatulog nang maayos kagabi dahil sa mga hindi kapani-paniwalang pangyayari sa buhay ko. Hindi sana ako papasok ngayon para hindi ko makita ang pagmumukha nang fiancée ko at makapagpahinga na rin. Grabe pa nga ang problema ko eh, dumating na nga si Gabriel galing United States of America, nawawala ang iPhone 5 ko kung saan nandun ang mga kababalaghan kong ginagawa sa buhay ko, naging fiancée ko pa ang pinaka-panget at pinakamumuhian kong lalaki sa buong mundo at higit sa lahat bawal akong umatras sa walang kwentang Arranged Marriage na naisip nang mga magulang ko. =______=

Papunta na ako ngayon sa Parking Lot para makapasok, hindi na ako kumain nang agahan dahil wala din naman akong ganang kumain. Medyo maaga pa naman, Seven Forty Nine in the morning. Baka magkaroon na naman nang traffic, mas mabuti nang maaga kaysa naman ma-stuck sa napakahabang traffic sa kalsada. =______=

Papasok na sana ako nang kotse ko nang may biglang bumusinang kotse sa likuran ko. !#$%^&*() Nakakabingi naman ‘yun! >________<

*BEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEP*

“Ayy, Tangnang ‘yan!” Nilingon ko ‘yung kung sino mang sira ulong nagpreno nang pagpalaka-lakas sa loob nang Parking Lot namin, eh wala namang traffic dito para magbusina siya nang ganyan. Lintek!

“Hop in.” Binuksan niya ang pinto nang kotse niya sa may shotgun seat. Aba, sino pa bang pangahas na gagawa sa akin nang ganiyan? ‘Yung mag-mamando sa akin na para bang katulong ako at siya ang amo. Edi, si Zeus. No other than but him.

Sinamaan ko siya nang tingin at inirapan, “Hop in mo mukha mo. I can drive on my own.” Papasok na sana ako nang kotse nang magsalita siyang muli.

“Oh, sige. Mag-drive ka gamit ‘yang kotse mong flat ang gulong. Ewan ko na lang kung maka-drive ka nang maayos.” Tinapunan ko naman siya nang tingin, nakasandal lang siya sa kotse niya na para bang inosente. Tiningnan ko naman ang mga gulong nang kotse ko, WOW! Flat ang tires! Fuck!

“What did you do?! Fuck! You don’t have to flat my tires!” I gave him my deviously glare and he just ignored it.

“I didn’t do anything. Don’t put the blame on me. I’m just saying that your tires are flat.” He grinned deviously. Argh, I hate it when he did that! Kaasar na lalaking ‘yan! Letse!

“Hihiramin ko na lang kay Dad ang kotse niya… You can’t make me hop on your car!” Pagkasabi ko nun, tinalikuran ko na siya at naglakad palayo.

“I wish you luck! Sana pahiramin ka ni Tito… He told me pa naman to fetch you here tapos hihiramin mo ang kotse niya? I think that’s a bad move. And I think you want this back right?”  Nilingon ko siya, he devilishly grinned at me and I saw in his filthy hand my phone. O.O

“Hey—! Give it back to me!” I glared at him. I want him dead, NOW! >___< Bakit nasa kaniya ang phone ko?! Argh.

“Hop in first.” He smirked and he also glared at me. We’re glaring at each other now.

“Ugh, fine! You really do everything you wanted, aren’t you?!” Naglakad na ako palapit sa kanya, he just smiled widely at me. Nang-aasar talaga siya. =______= Kung di ko lang talaga kayang suwayin ang mga magulang ko, hindi ako papaya na kontrolin nila ang buhay ko eh. Alam mo ‘yun, I’m a brat pero hindi ko kayang sumuway sa parents ko sa kadahilanang they always tolerate my attitude. I’m just giving back the favor to them.

Nang makalapit na ako sa kanya, muli niyang binuksan ang pinto nang shotgun seat ang nginitian ako nang nakakatunaw. Kung hindi ko lang talaga siguro alam ugali nito ni Zeus at ngayon lang kami nagkakakilala, hindi malayong magkagusto ako sa kanya. Pakitang tao eh, may pa ganito ganito pang nalalaman. Akala mo naman true. Letse, sarap niyang sabunutan. -__________-