[✓] ꜰᴇᴀʀʟᴇꜱꜱ » 𝘣𝘢𝘫𝘪𝘧𝘶𝘺𝘶

1.9

"Sakin ol biraz Baji, ne bu acelen?" dedi sinir edici bir gülümseme ile Hanma.

"Seni cehennemin dibine yollamak için sabırsızlanıyorum sik kafalı!" diye bağırdı Keisuke herkesin duyabileceği bir ses tonuyla. Bütün kalabalık çıt bile çıkarmadan ikisine bakıp duruyordu. Keisuke her ne kadar korkasa da dimdik durdu orada. Kendinden emin duruşuyla öyle göz dağı vermişti ki herkese tamamen korkusuz görünüyordu.

Hanma biraz daha yaklaştı. "Kazutora benimle çalışacak." dedi ciddi bir surat ifadesi takınırken. Keisuke dişlerini gıcırdatmıştı sinirden. "Senin derdin ben ve Kazutora ile. Chifuyu ne diye karıştırıyorsun lan işin içine orospu çocuğu! Ne istedin ondan?"

"Gelir kaynağın hastanelik oldu diye çok mu sinirlendin Baji?" dedi kahkaha atarak Hanma. Keisuke sinirlenip kocaman bir yumruk patlattı suratına. Öyle hızlı davranmıştı ki, Hanma savuşturmayı beceremeden yuruk burnuna inmiş ve dengesini kaybedip gerilemesine neden olmuştu onun. "Ağzından çıkana dikkat et seni aptal zombi." diye hırladı sinirle. Kalabalıktan birileri müdahale etmeye çalışınca Hanma hepsini durdurdu basit bir el hareketi ile. "Baji ile arama girmeyin." dedi hepsine. Ardından bir hamle yapmak için öne atıldı.

"Hayatımın içine sıçtın." dedi Keisuke sakince. Elini cebine attı yavaşça. "Senin yüzünden çekmediğim çile kalmadı. Sadece benimle uğraşsan yine katlanırdım ama sen değer verdiğim insanlara zarar verdin." Hanma durup diyeceklerini dinlemeye başladı.

"En çok da bu incitti beni. Değer verdiğim insanlar gözlerinin önünde acı çekereken ben hiçbir sike yaramadım." avucunun içinde sakladığı şeyi çıkardı cebinden. "Çok canım acıdı. Elimden hiçbir şey gelmemesi çok canımı acıttı."

Hanma hâlâ suratındaki o sinir bozucu gülümseme ile dikiliyordu karşısında. Onun için birisinin hayatını böyle mahvetmiş olmak çocuk oyuncağından farksızdı.

"Geber Hanma."

Keisuke son sözünün ardından cebinden çıkardığı bıçağı açarak öne doğru atıldı. Herkes şok içinde onları izlerken öyle hızlı davranmıştı ki oğlan, kimse gelip müdahale edemedi bile.

Bundan pişman olacağını bilse de başka çaresi yoktu. İçindeki bu boşluk hissini doldurmak ve karanlığı yok etmek için tek yapması gereken hayatının en büyük sorununu ortadan kaldırmaktı. Sadece tek bir hareketle her şey sona erecekti işte. Bundan sonra kimse acı çektiremeyecekti ona. Kimse değer verdiği insanlara elini dâhi süremeyecekti.

"BAJİ! YAPMA!"

Keisuke aniden kaskatı kesildi. Sesin geldiği yöne döndü yavaşça, Kazutora hızla ona doğru koşuyordu. "Kazutora..." gözleri dolmaya başladığında oğlan gelip sert bir tokat attı ona. Yakasına yapıştı ardından da.

"NE BOK YEDİĞİNİ SANIYORSUN SEN HA?" diye çıkıştı Kazutora sinirle. Keisuke onu ilk kez bu kadar kızgın görmüştü.

"Bilmiyorum." dedi korkuyla. Kazutora'nın kollarına tutundu, bacaklarının titremeye başladığının farkına varmıştı.