17 : In A Condo Unit

1K 65 3
                                    


Zenadia's POV


"You okay now?" kalmadong tanong ko kay Ethan

Naandito kami ngayon sa living room sa condo ko at nakaupo sa pahabang couch. Habang nag luluto ako ng adobo kanina ay bigla bigla nalang nya akong niyakap ng mahigit na para bang ayaw na nya akong pakawalan. I was shocked when I felt him crying in my neck but I didn't said a thing, I just let him but I felt hurt when I heard his sobs. I don't know but now I really hate it whenever he cries.

Tumango naman sya ng kaunti bago yumuko "Y-Yeah.." mahinang sagot nya

"Why did you cried?"

Hindi sya sumagot at nanatili lang na nakayuko kaya marahan kong hinaplos ang pisngi nya at hinarap sakin ang mukha nya. Medyo namumula mula pa ang mata't ilong nya dahil sa pag iyak.

"What's bothering you? Bakit ka bigla biglang umiyak kanina?" I asked while gently caressing his cheeks

"I-It's... it's nothing" aniya at umiwas ng tingin

"You can tell me"

Tumingin sya saakin at kita ko ang pag balantay ng sakit at pangungulila sa mata nya "But you won't understand it, Zenadia"

Natigilan ako sandali at saka inalis ang pagkakahawak ko sa pisngi nya. Nakipag titigan ako sakanya ng ilang sandali bago ngumiti ng tipid na kinagulat nya.

"You're thinking about your girl earlier, didn't you?" tanong ko kaya mas nanlaki ang mata nya

"H-How did you---"

"Just my instinct but based in your reaction, I'm right" kibit balikat na sabi ko ksya napanguso sya at napaiwas ng tingin. Kita ko din ang pamumula ng pisngi nya.

Heck.. he's blushing hahaha.

Natatawang tumayo ako pero bago mag lakad ay muli ko syang nilingon "Don't worry, she loves you" sabi ko at pumunta ng kusina

Pinag patuloy ko yung pag luluto ko ng adobo habang nag sasaing ng bigas sa rice cooker. Mukhang dito pa ata makikikain ng hapunan sng lalaking yun kaya nag handa na din ako ng mga rekados pang caldereta. Kaunti lang ang niluto ko dahil kami lang namang dalawa ang kakain.

Saktong malapit ng maluto yung caldereta nang pumasok si Ethan sa kusina na mas maaliwalas na ang mukha kumpara kanina. Gusto kong mapailing dahil sa bilis ng pagbabago ng mood niya. Kaunti nalang ay iisipin ko na babae sya sa naunang buhay nya.

"Can I help anything?" tanong nya nang makalapit saakin

"Paki handa nalang ng nga plato at kubyertos sa lamesa" sabi ko na agad naman nyang sinunod

He's being obedient now huh

Tinikman ko yung caldereta pero iba panlasa ko kaya humarap ako kay Ethan na busy at todo ang focus sa pag lalagay ng mga plato sa lamesa. Napakunot noo ko nang makita na patong patong yung mga plato. I mean, may isang malaking plato tapos sa ibabaw ay naandoon yung bowl, tapos sa isa pa pa ay may isa ding plato at may nakapatong namang isang platito sa ibabaw.

"What the heck are you doing?" kunot noo kong tanong sakanya nang makita ko na sandamakmak na kubyertos ang nilakagay nya sa kaliws'tkaya napatingin naman sya saakin

"Uhh.. placing the forks?" he asked innocently

"Eh bakit dalawa ya? At saka may kutsara na, may kutsarita pa--- teka, bakit pati yung nga maliliit na kutsilyo ay nilagay mo?" nalilito kong tanong

Hindi makapaniwalang tumingin sya saakin "But I'm using all of these in every meals. Kulang kulang pa nga ito eh" parang sya pa ngayon ang nalilito

The Fate That Awaits Her (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon