Şarkıyı açmayı ve oy vermeyi unutmayınız.
(Efza'nın günlerinden biri...)
Karışık şarkı listesinden bir şarkıyı seçip odasını kapısını ardından kapattı. Babasıyla annesi misafir odasında bilgisayar başındalardı. Ne yapsa duymayacakları için bir kağıda not yazıp buzdolabına astı.
"Kütüpahneye gidiyorum, ararsanız açamayabilirim."
Bilgisayar çantasını ve minik bel çantasını alıp çıktı hızla evden. Çalan şarkıyı mırıldana mırıldana yürüdü. Aklı o kadar doluydu ki...
Dolu bardağı daha fazla taşırma Efza, dedi düşünceleri silkelemek ister gibi.
Şarkı değişti. Sözlerini bir zamanlar bağra bağıra söyleyen kız, şimdi ağlayarak söylerdi bu şarkıyı. Gülerek mırıldandı şarkının sözlerini.
"Gel ya da git böyle yapma.
Sensiz kalbimde sızı var."
Gelse de gitse de fark etmiyordu ama geldim dese inandırsa geri geldiğine bile evet diyecek gibi değildi Efza.
"Son nefese kadar değilse,
Unuttuğun bir sözün var."
Verdikleri sözler aklına geldi bu mısralarla. Adımları hırsla birbirini takip etti.
"Ben de delirebilirdim.
Yoldan çıkabilirdim.
Yapmadım, kıyamadım sana.
Hep keyfini bekledim.
Yollarını gözledim.
Bir küçük kıvılcım istedim."
Bir küçük kıvılcım kadar bile sevgi yok onun kalbinde sana ait. Onun için üzülmene bile değmez, dedi yine kendi kendine.
Şarkıyı sürekli başa sarıp kütüphaneye kadar dinledi. Kütüphaneye girdiğinde derin bir nefes alıp verdi.
Şimdi iş başına diye söylendi oturduğu masaya bilgisayarını koyduktan sonra.
Üstündeki ceketi çıkarıp karşısındaki koltuğa bıraktı. Bilgisayarın karşısına geçip kendine ait blog sayfasını açtı.
Blog sayfasına olan ilgi çok fazlaydı Efza'nın. İnsanlar soru soruyor o da cümleleriyle açıklıyordu soruları.
Bu haftanın konusu aşktı.
Mesaj kutusundaki ilk soruyu beyaz sayfasına kopyaladı.
"Aşk nedir sence?"
Gözlerini kapattı bir müddet. Düşüncelerinden müsade isteyip bilgisayarının klavyesinden cümleler çıkarmaya başladı yavaş yavaş.
"Aşk sisli bir manzara gibidir. Manzaralara bakarsın ve şunu dersin:
Aşık olmam gerek! Aşk o an o kadar güzeldir ki senin için.
Dersin ve aşık olduğunu sanırsın bazı aşklarda. Sadece güzelliğine aldanırsın oysa manzaranın. Sislerin arkasındaki çığlıkları duymazsın.
Aşk, zamanı gelince sevilmesi gereken bir manzaradır bizler için. O zaman gelene kadar sabırla beklemektir aşk aynı zamanda.
Aşk, umutsuzlukta açan bir papatyanın seviyor, sevmiyor diye kopardığımız yaprakları kadar narindir.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlığın Cam Kırıkları- Retrouvailles
MaceraBir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde bir prenses varmış. Bu prenses çok güçlü bir prensesmiş. Bir gün bir prensi çıkagelmiş. Prens prensese aşıkmış. Prenses de ona karşı bir şey hisseder olmuş. Ama ikisi de hiçbir zaman aşklarını ilan etmemişle...
