How to be an Extra?

Chapter 08: Extracorporeal

How to be an Extra?
| Chapter 08 | Extracorporeal

Mezzi Claudine Stockholme

I just pull myself together after that converation with Headmistress Klaus. Mas lalo pa akong naging determinado dahil ayokong maikasal sa anak nito. The topmost priority is to fulfill living a life for Lady Sneddelline. Among the lists to make it happen, it doesn't include finding a love interest. Marahil nasa loob ako ng katawan nya pero hindi ako oportunista para agawin ang ibang karapatan ni Lady Sneddelline. The only scope I have is to protect her life and to make progress on her character building—that's it.

"Woah!" Nagkaroon ng hiyawan nang magpakitang gilas ang lalaki na nasa gitna ng stadium.

The power evaluation has just started. Unang estudyante pa lamang ang nasa entablado pero napakalakas na kaagad na kapangyarihan ang ipinamalas nito.

Power-levelling is a defenseless combat. Ang kailangang gawin ng estudyante ay patamaan ang mga puppets sa loob ng transparent enclosed barrier. There will be three attempts, and the score will be weighed by the Power Scale. The mean of the three attempts will be the general score.

"That's Zauster, my loves! Ang hot talaga—look at his biceps!"

Napalingon ako sa babaeng sumigaw na katabi ko lang. Sa lakas ng hiyawan ng ibang mga estudyante dahil sa pagkamangha, mas nangibabaw pa rin ang boses nito na ikinatahimik ng stadium. Nang ibinalik ko ang tingin sa unahan ay natagpuan ko ang tingin ng mga estudyante sa akin.

"What?" I creased my forehead. Bakit sila nakatingin sa akin?

Tila narinig nila ang tanong ko sa 'king isipan, at sinagot nila ito.

"Attention-seeker, tsk!"
"Kailangan pa bang isigaw na gusto nya si Zauster."
"Pathetic. Gagawin ang lahat mapansin lang ni Zauster."
"As if her shout will reach Zauster's standard."

Mas lalong kumunot ang noo ko habang pinakikinggan ang mga komento nila. Majority of them are female students. Bakit ako 'ata ang pinariringgan ng mga 'to?

Tiningnan ko ulit ang babaeng sumigaw sa gilid ko pero wala na ito roon. Muling ibinalik ko ang tingin sa unahan. Nagpabalik-balik ng tingin ko, sa bakanteng upuan at sa unahan—and that's everything sinks into my mind.

"What the h*ck." I cussed beneath my breath.

Akala nila ako 'yong sumigaw.

Napasimangot ako sa inis. These extras don't know how to act on their roles. Ganito ba talaga ang tungkuling gagampanan nila sa kwento? The author should be blamed for this, he/she creates toxic extras. Kung hindi mga bashers, isang walang paninindigan na pinapasa ang kasalanan sa iba.

Being a coward is a sin. If she truly loves that man, she wouldn't be embarrassed.

"Hays..." I heaved a sigh.

Napaigtad ako nang marinig ang malakas na pagsabog sa gitna ng stadium. A thick black smoke surfaces the entire stage. Natigil ang mga komento na para sa akin nang dahil dito; and I am thankful for that because I can't stand on their false accusations any longer.

Tumagal ng ilang minuto ang usok at walang anumang makita dahil sa kapal nito. Nang mawala ang usok, nakita ko ang lalaki sa gitna. Sira ang magkabilang manggas ng damit nito, at kitang-kita ang mga maskuladong braso. Sweats are dripping from his hair to his well-toned body. That extra girl never lie, but she's still a coward.

Hindi ko makita ang mukha nito dahil mula nang magsimula sya ay nakatalikod na ito sa puwesto ko. But, how he stand seems to be familiar to me. I could only say that he has a handsome back.