Meet me under the mistletoe~Larry Stylinson (Dutch)

🎄~15~🎄

Pov Harry:

Niall is net aangekomen samen met Liam en ik ben hun het hele verhaal aan het vertellen.

''...en toen vond ik het te ver gaan en ben ik de living uit gestormd en ben naar huis gereden. En dan die berichtjes'' Ik laat hun de berichten lezen. En ze knikken begripvol. Ze trekken me in voor een knuffel.

''Het komt allemaal goed Harry, daar gaat een logische verklaring voor zijn'' zegt Liam. We trekken terug uit de knuffel.

''Ja, Li heeft vast gelijk. En nu gaan we een film kijken om je gedachten te verzetten!'' zegt Niall enthousiast. Ik en Liam grinniken en ik ga chips halen. Als ik terug kom staat de film 'The Notebook' op. Ik plof bij hen in de zetel en samen kijken we naar de film en eten chips.

Pov Louis:

Ik mis Harry zo hard. Ik had dat daarstraks nooit mogen doen. Ik wou niet dat mijn ouders het te weten kwamen maar het moet er ooit uit. Ze hadden veel vragen na Harry's vertrek en ik he ze allemaal eerlijk beantwoord. En ik heb hun ook verteld dat ik en Harry iets hebben. Ze werden razend,

Flashback

''Ik en euhm Harry wij zijn samen'' zeg ik bang, ik durf hun niet aan te kijken.

''Hoe kun je zo vies zijn?!'' roept mijn vader , mijn zusjes kijken bang vanuit de zetel toe. Mama rent de eetkamer uit.
''Je bent zo vies Louis! Hoe kun je ons dit aandoen?'' roept hij nog bozer. Ik blijf naar beneden kijken.
''Dat je nicht op meisjes viel was al een enorme shock voor de familie maar jij? Louis, de meisjes liggen aan je voeten! Ze staan in de rij voor je en jij valt op jongens?!'' nu heb ik er genoeg van.

''Ja ik val op jongens, so?'' mijn vader staat ook op en zijn gezicht is amper vijf centimeter van het mijne vandaan. Hij kijkt boos, wat dat alles nog angst aanjagender maakt.

''Mijn huis uit!'' sist hij. Ik haal mijn schouders op.

''Het beste'' Ik ga naar de gang. Mijn moeder zet er een koffer neer. Ik kijk haar teleurgesteld aan.

''Louis, je euhm koffer'' Ik trek de koffer uit haar handen en ga naar buiten.

Einde flashback

Ik kon niet naar Harry gaan. Hij wilt me vast niet zien. Dus nu zit ik op een bank in het park. Het is half elf s'avonds. Ik probeer me confortabel op de bank te leggen maar dat lukt niet. Dan maar de hele nacht wakker blijven. Ik pak mijn boekje uit mijn jaszak, ik heb het altijd bij me. Ik begin met schrijven.

We were too young to know we had everything

Too young, I wish I could've seen it all along

I'm sorry that I hurt you, darling, no, oh

We were too young

I've been looking back a lot lately

Me and you is all I've ever known

It's hard to think you could ever hate me

But everything's feeling different now

Oh, I can't believe I gave in to the pressure

When they said a love like this would never last

So I cut you off 'cause I didn't know no better

Now I realise, yeah, I realise

We were too young to know we had everything

Too young, I wish I could've seen it all along

I'm sorry that I hurt you, darling, no, oh, oh

We were too young (Ooh, ah)

We were too young (Ooh, ah)

We were too young

Face-to-face at the kitchen table

This is everything I've waited for

Now we can finally have a conversation

That I wish we could've had before

Een traan rolt over mijn wang. Mijn ouders haten me, Harry is waarschijnlijk boos op me,... Ik mis hem zo! Lap! Regen! Ik stop snel mijn boekje weg en ga onder een boom zitten zodat er minder water op me komt.

Ohhh Louis!!!
Een langer hoofdstukje omdat ik altijd heel korte schrijf xx